NIe lubię pisać ,ale jesli już musze to ok. chodzimi o spowiedz generalną jak ona na prawdę powinna wyglądac bo wydawało mi sie że mam taką za sobą ...ale ostatnio dowiedziałm się że nie przeżyłam prawdziwe spowiedzi generalnej bo nie wróciłam prawdziwie do tego co było ,nie przeżyłam tego na nowo ,czy tak powinno być ,czy aby przezyć prawdziwie spowiedz taką nalezy rozdrapać rany ....jeśli tak to co on ma na celu ,upokorznie człowieka poniżenie sie przed samym sobą ....Nie rozumie już z tego nic ,a pytam się bo doradza mi kilka osółb duchownych taką spowiedz ,ale .....ja nie widze senu jej i znaczenia ,podchodziłam kilka razy do takiej ale za każdym razem coś zostało coś ukryłam a z czasem ianczej bym to przedstawiła odczucia sie zmieniają ,a wogóle spowiedz uznaje za karę .......bezsesnowna rzecz dla osoby która tkwi w nałogu bez sesnu ,isc aby usłyszeć ja Ci odpuszczam grzechy w imię.....jak zaraz się odchodiz i robi sie to samo ..........

srebrko drogie, po pierwsze buchnęłaś mi avatar;), po drugir, poważna sprawa, pamiętaj, że spowiedź generalna nie ma być oparta na jakimś przeżywaniu emocjonalnym, ale na duchowym, oczywiście emocje są częścia składową człowieka i niejeden okazuje je na zewnątrz. Rozdrapywanie ran jest lecznicze. Musisz je pokazać... to jest tak jak z lekarzem, jak nie pokarzesz ran i nie powiesz o co chodzi to cie nie uleczy. Musisz sie otworzyć na sama siebe i na 2 człowieka. A może twój żal jest nieszczery skoro nadal robisz to samo, bo pokora i żal pokonuje dume człowieka.

1mo: A w jakim celu spowiedz generalna ?

2do: Spowiedz nie jest kara, jest wielkim darem, dzieki ktoremu mozna pozbyc sie tego co bylo, i zaczac od nowa. Mi tez czasem zdarzalo sie chodzic co tydzien, dwa. Ale nie mozna powiedziec ze to jest bez sensu.

W jakim celu generlna ma być alfą i omegą ,początkiem i koncem ma zamknać rozdział w zyciu oddajać Jemu to wszystko ,początkiem z Nim chcę sie narodizć na nowo ,czego oczekuje ,ze zmyję z siebie i będęmogłazacząć od nowa z czystą karto przed NIm

Poczytaj - http://www.milosierdzieboze.pl/spowiedz.php?text=10

1. Spowiedź generalna jest wymagana, jeśli ostatnie spowiedzi były świętokradzkie. Należy wówczas wyznać grzechy od ostatniej ważnej spowiedzi.

2. Dobrowolna spowiedź generalna może być zalecana lub przeciwwskazana. W tym miejscu chyba znajdziesz więcej...
http://www.jezuici.pl/loyola/articles.p ... 688c2c1ce9
Fragment:

Nie wiedzialem, ze to sie nazywa "spowiedz generalna". To wiem - trzeba sie spowiadac z tego, co popelnilo sie od ostatniej waznej spowiedzi. Myslalem ze spowiedz generalna to taka ze "spojrzeniem na cale zycie", jak przy wstepowaniu do zakonow...

Też
To są dwie rzeczywistości pod jedną nazwą.

a ja miałam kiedyś pod koniec rekolekcji spowiedź generalną i to chyba też należy do grupy tych dwóch rzeczywistości?

Myślę, że jak najbardziej. Najogólniej - w jednym przypadku do spowiedzi generalnej przystąpić trzeba, w pozostałych można - dobrowolnie, z zalecenia kierownika duchowego, różnie.

W tej drugiej sytuacji nie ma ponownego rozgrzeszenia wyznanych i odpuszczonych już grzechów. Ich już nie ma. Jak rozumiem, wspomina się o nich, by lepiej zobaczyć swoje życie, swoje winy i Boże miłosierdzie. By wzbudzić w sobie większy żal i chęć poprawy...

Czy przeżyliście taką spowiedz bo niby ja mam wskazania do takeij ale się boję ,i chyba zrezygnuje wogóle z sakramętu pokuty

sreberko taka spowiedź była dla mnie trudna w trakcie trwania, mówiłam o całej swojej przeszłości, nie było to miłe ale sądze że pozwoliła mi ona zamknąć przeszłośc, pogodzić się z tym co było....niestety nie od razu to zauważyłam jeśli się boisz nie musisz mieć takiej generalnej spowiedzi, wystarcza taka "zwykła" tylko pamiętaj: musi być od ostatniej ważnej spowiedzi robiona. Wiesz, kiedyś jak się spowiadałam, to usłyszałam od księdza słowa, że nie ma takiego grzechu o którym by Jezus nie wiedział, nic nie jest dla niego zaskoczeniem i nie ma czego się wstydzić - wg mnie to tak jakbyć po prostu przyszła powiedzieć: tak, to prawda, zrobilam to i to źle. Mam nadzieje, że moje słowa jakoś ci pomogą przezwyciężyć lęk.

Moze i masz racje tyle że ostanio ważna odbyta spowiedz była dawno czyli i tak wyjdzie na to że podejde do spowiedzi tak jak do "zwykłej" to będę musiała ruszyć to co bym ruszyła na generalnej ,chyba najlepszym wyjsciem będzie zostawienie tego wszystkiego Jemu ,skoro o wszystkim wie to o tym również może to już zuchwalstwo ale strach mnie paraliżuje

Ja za taka spowiedz uznaje spowiedz odbyta na rekolekcjach rok temu, przy czym nie spowiadalem sie w konfesjonale.

Ja doskonale zdaje sobie sprawe, ze strach moze paralizowac, ale nie warto rezygnowac z sakramentu pokuty. Jesli zrezygnujesz, bedzie cie to meczyc az zdecydujesz sie kiedys na spowiedz. Polecam spowiedz u dominikanow. A jesli ich nie ma, to u innych zakonnikow. Mozna umowic sie ze spowiednikiem