Nie sądzę. Wie, co robi. To ludzka interpretacja tego, co zdecydował się dokonać Bóg gdy ludzie odwrócili się od Niego. Postanowił ich ukarać. Wszystko odnosi się do tego, jak ludzie Boga traktowali - stąd ubolewanie.

To moze byc sposob powiedzenia nam ludziom ze moze lepiej by bylo nam nie istniec niz odejsc od Boga. To nie chodzi tylko o przypisywanie Bogu cech antropomorficznych, ale tez rozumienie Boga w danej epoce.

Cala Biblia jest Slowem Boga, zywym i natchnionym, moze wiec lepiej zastanowic nad tym co to slowo dzis mowi nam osobiscie, co mowi Kosciolowi i co mowi dzisiejszemu czlowiekowi

Znalazlem bardzo ciekawe tlumaczenie tego framentu w "Dialogach z Ojcami" Jana Kasjana. W rozmowie VIII z ojcem Serenusem.
Jest tam postawione pytanie, wktorym sie twierdzi ze omawiani synowie boga to upadli aniolowie.
Ale Serenus odpowiada ze raczej nie dlatego ze gdyby raz mogli wspolzyc z kobietami to dlaczego nie mieliby tego ciagle robic? Szczegolnie ze maja upodobanie do lubieznosci. I przytacza tlumaczenia, ktore zreszta znajduje sie tez u Augustyna i u Jana Chryzostoma, ze ci synowie ludzcy to potomkowie Seta, trzeciego syna Adama. Ktorzy pomimo wygnanaia z raju zachowali madrosc poczatkowa, Adam nauczyl wszytkiego, a jak mowi Pismo nazywal rzeczy po imieniu, wiec mial doskonala znajomosc wszytkich rzeczy. Poza tym Set przejal cala sprawiedliwosc po Ablu, by rodzaj ludzki nie mial poczatku od bratobojcy.

I dopoki zachowano czystosc tego rodu dopoty nazywano ich aniolami bozymi, albo synami bozymi. A potomkow Kaina synami ludzkimi gdyz byli zwiazani z bezboznoscia wlasna i swych ojcow.

To rozdzielenie trwalo az do momentu gdy potomkowie Seta nie zobaczyci kobiet z pokolenia Kaina. Gdy sie zjadnoczyli potomkowie Seta sracili swa pierwotna swietosc i prostote.
To poleczenie wiedzy o przyrodzie i przewrotnosci zaowocowalo powstaniem magii i ze zaczeto czcic ogien, sily natury i zle duchy.
Dzieci z tych niedobrych zwiazkow byly gorsze od rodzicow, bo posiadali jeszcze krzepe ale do tego doszedl ogrom zla i okrucienstwa i z tego powodu nazwano ich olbrzymami. Zaczeli zyc z lupow, napasci i rabunkow. Ich zbrodnie osiagnely taki rozmiar ze swiat mogl byc oczyszczony tylko przez wody potopu.

Oczywiscie ten zwrot z pierwszego postu nalezy tlumaczyc tak ze Bog ubolewa ze ludzie nie postepuja sprawiedliwie.I nie ma to nic wspolnego z tym ,ze załuje ze nas stworzył .Nonsens.Jak slusznie ktos zauwazyl nalezy wziac pod uwage cały kontekst a nie tylko jedno zdanie z niego wyrwane.
Bog ma prawo ubolewac i sie smucic ze ludzie nie postepuja zgodnie z prawem boskim.I kropka

Boże postanowienie zagłady

Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest NIEGODZIWOSC ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż ZŁE, ŻAŁOWAŁ, że stworzył ludzi na ziemi, i ZASMUCIŁ się*.

Ziemia została SKAŻONA w oczach Boga*. Gdy Bóg widział, iż ziemia jest skażona, że WSZYSCY LUDZIE postępują na ziemi NIEGODZIWIE.rodz 6:6,7,11,12

O tym, że Jehowa czegoś żałuje fragmentów Biblii jest więcej:
Rodzaju 6:6
1 Samuela 15:35
Jeremiasza 26:19
Jonasza 3:10
Jeremiasza 18:7-10

Analiza powyższych fragmentów pozwala wyciągnąć kilka wniosków:
1. Bóg posługuje się znajomością rzeczy przyszłych w sposób selektywny, wybiórczy, tzn. według własnego uznania przewiduje pewne sprawy, a w pozostałe nie wnika.
2. Nie decyduje o wieczystym losie swych stworzeń, zanim jeszcze zaistnieją, lecz czyni to dopiero po ocenieniu ich życia oraz ich postawy w obliczu prób.

A jak rozumieć słowo: "żałował"?
Cyclopædia (red. J.M’Clintock i J.Strong):


I tak:
1. W przypadku stworzonych przed potopem ludzi, Bóg cieszył się, że obdarzył kogoś życiem. Sama Biblia mówi: "Potem Bóg widział wszystko, co uczynił, i oto było to bardzo dobre"
(Rodzaju 1:11).
Jednak później musiał zmienić do nich stosunek (żałował) pod wpływem ich niegodziwego postępowania. Ubolewał, że musi ich zniszczyć.
2. W przypadku Saula, Bóg wybrał go na króla, bo Saul odznaczał się właściwymi do tego cechami. Jednak później Saul odstąpił od kierowania się Prawem Bożym, dlatego Bóg zmienił do niego stosunek. Ubolewał, że uczynił królem kogoś, kto nie docenił później tego przywileju i musi go stracić.
3. W przypadku mieszkańców Niniwy, Bóg za niegodziwe postępowanie ogłosił niekorzystny wyrok. Jednak Niniwczycy okazali skruchę i Bóg zmienił do nich stosunek. Odstąpił od wymierzenia kary. "Pożałował" nieszczęście, które miał na nich sprowadzić.