Ten temat wydzieliłem z innej dyskusji jako oddzielny wątek.
Już na wstępie chciałem dodać, że nie zależy mi na interpretacji PŚ (a szczególnie NT) jako całości,
ale na analizie poszczególnych ksiąg, jako pism różnych autorów (niekoniecznie natchnionych).



Czy słowa: oto Matka twoja są ważne dla naszego zbawienia?
Czy mogło być tak, że przed napisaniem ew. Jana nie były, a później zaczęły (bo np. san Jan rozumiał je inaczej niż my dzisiaj)?Czyli jeśli czegoś ewangelista nie napisał, to to nie było ważne, tak?
Bo jeśli było ważne, to dlaczego to pominął?Czyli mogli pozmieniać "tylko" niedużo okoliczności?A może jednak warto się do tego zabrać?To ewangeliści pisali prawdę najistotniejszą z ich punktu widzenia?
Bo ja nie wychodzę z założenia, że Pismo Święte jest natchnione, bo tak i już,
i już inaczej czytać tego nie można.Ale skąd czerpał inspirację do tego zrozumienia?
Z objawienia prywatnego czy z pamięci o prawdziwych wydarzeniach?A Jan spisywał ewangelię jaką jej nie znał?
Jeśli pod krzyżem Jezusa był Jan (umiłowany uczeń Boga-człowieka) i Maryja (Matka Boga na ziemi),
to dlaczego ewangeliści o tym nie wiedzieli lub nie było to dla nich ważne?
//Użyłem liczby mnogiej 'ewangeliści', bo (UWAGA):
// żaden z ewangelistów synoptycznych nie wspomniał o Matce Boskieji pod krzyżem!

Przyjrzyjmy się temu dokładnie:

Były tam również niewiasty, które przypatrywały się z daleka, między nimi
Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome
(Mk 15:40)
//3 niewiasty

Między nimi były:
Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Józefa, oraz matka synów Zebedeusza.
(Mt 27:56)
//3 niewiasty

Wszyscy Jego znajomi stali z daleka;
a również niewiasty, które Mu towarzyszyły od Galilei, przypatrywały się temu.
(Łk 23:49)


Czy po tych 30/40 latach po śmierci Mistrza nie wypadałoby,
żeby Jan podzielił się z innymi przesłaniem Testamentu Krzyża, aby
Marek (towarzysz Piotra-papieża), Łukasz (towarzysz Pawła) i Mateusz (apostoł Baranka)
napisali o tym w swoich ewangeliach?
Bo widzisz - takie pojawiają się wątpliwości i pytania (osób nieugruntowanych w wierze i "antymaryjnistów"):
- czy słowa pod krzyżem były mało ważne,
- czy też były one tylko teologią bez odniesienia do faktów (czytaj: zmyślone).
Wnioskując z Pisma - tak, ale nie chciałbym tego rozwijać w tę stronę
(Czy rozumienie prawd otrzymanych od Apostołów ma się rozwijać?).
Jesteśmy w dziale Biblia, więc bazujmy na Biblii.
I o to chciałem cię zapytać.
Czy przed napisaniem ewangelii Jana istniała Tradycja (np. ustna) o Maryji - Matce Kościoła?
A jeśli tak, to gdzie możemy znaleźć dowody na to (oprócz "słowa honoru")?

Elbrus - wiesz dobrze, że kult Maryi nie przesadza o zbawieniu (Mt 25, 31-46 ).
Więc czemu tak wadzi Ci Jej kult w katolicyźmie?

viewtopic.php?f=24&t=22054&p=548221#p548221Nie to jest tematem dyskusji (ani jej dziewictwo, ani wstawiennictwo/pośrednictwo, ani współodkupicielstwo).
Chodzi mi o tytuł Maryjny - Matko Nasza,
który (moim zdaniem) nie wziął się skądś indziej, jak tylko z ew. Jana.

I z Ewangelii wg św Jana (17,21)....stanowimy jedno z Chrystusie - jesteśmy Jego braćmi i siostrami....Jego Matka jest zatem Naszą Matką.

Tak - jesteśmy braćmi Chrystusa i braćmi dla siebie nawzajem (Mt 23:8).

Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką.
(Mt 12:50)
Dlatego jeśli ktoś pełni wolę Boga Ojca, ten jest matką i bratem Chrystusa
(możesz to być ty, mogę to być ja - tak, ja też mogę być siostrą i matką Chrystusa).


Czy więzi rodzinne są ważniejsze od więzi duchowych?

Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie.
(Mt 22:30)

Co ma zatem większe znaczenie:
podążanie drogą sprawiedliwości i miłosierdzia
czy dziadkowie, wujkowie, kuzynowie Jezusa, którzy są przez to naszymi dziadkami, wujkami, kuzynami?

Droga sprawiedliwości i miłosierdzia i słowa Chrystusa "Oto Matka Twoja".
Może powiedziałby "wasza", ale tchórzliwi apostołowie zwiali i nie było ich pod krzyżem, więc skierował słowa do Jana.
Nie przez przpadek św. Łukasz wymienia Maryję na modlitwie z apostołami w Wieczerniku.

Czyli nie można tych słów interpretować inaczej, jak tylko "jedyniesłusznie"?Była tam przecież Maria Magdalena i siostra Maryji - żona Kleofasa.
Dlaczego słowa zostały skierowane tylko do 1 osoby?
Czy niewiasty (nienależące do grona apostołów) nie były godne by Jezus kierował słowa również do nich?
Skoro Jezus skierował słowa tylko do Jana, to
może Maryja nie została Matką (wszystkich) Ludzi a Matką (tylko) Apostołów/biskupów - tylko mężczyzn)?Dlaczego więc w swojej ewangelii ją pominął?
Czy apostołowie traktowali Maryję jako Matkę ich wszystkich
(lub więcej - Matkę Rodzaju Ludzkiego, Matkę Chrześcijan)?
A jeśli tak, to skąd możemy się o tym dowiedzieć?
//chodzi mi o żywą i obecną w ich życiu Tradycję - po zmartwychwstaniu Jezusa a przed napisaniem ew. janowej

Można ....Jezus zawsze powtarzał "jesli chcesz"...


Powiedział do Jana, bo według tradycyjnej żydowskiej patriarchalnej rodziny, do syna należała opieka nad owdowiałą matką.


W scenie pod krzyżem?.....bo go tam nie było

Raczej nie ma takich źródeł.
Ale wiedzę o wcieleniu, zwiastowaniu, narodzeniu, ofiarowaniu, nie mogli uzyskac od nikogo innego jak od Maryi (Łk 2,16 ).
Zresztą musisz spytać biblistów, ja mam za małą wiedzę.

To jak to w końcu jest:
Jezus powierzył Janowi Maryję pod doczesną opiekę czy też powierzył swoich braci i siostry pod opiekę Swojej Matki?
Skoro Maryja jest Matką Wszystkich Ludzi, to mamy tu do czynienia raczej z modelem matriarchalnym,
więc skierowanie słów do wszystkich zgromadzonych pod krzyżem
(niewiast z Galilei, Jana i (jak można częściowo wnioskować z ew. Łk) znajomych Jezusa):
Niewiasto - oto synowie twoi; oto Matka wasza,
byłoby bardziej odpowiednie, nie uważasz?

I byłoby tu uwidocznione to, co napisał dopiero wiele lat później ap. Paweł:
Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety,
wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie.
Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą - dziedzicami.
(Galatów 3:28-29)

Jak to się ma do patriarchalnej i bardzo LUDZKIEJ wypowiedzi Jezusa?

W wielu sytuacjach ewangeliści nie byli obecni i
nie mogli dowiedzieć się pewnych rzeczy w inny sposób jak drogą "nadprzyrodzoną"
(np. podczas kuszenia na pustyni, w czasie modlitwy w Ogrójcu).Tutaj chodzi mi o całą Tradycję (o wiarę w praktyce - wiarę rozumianą (przez lud) i przekazywaną (przez biskupów))
i o tradycję, czyli także pisma (np. listy, ks. liturgiczne) nie wchodzące w skład obecnego kanonu PŚ.

Ci, którzy bali się podejść pod krzyż??
Trochę dziwnie brzmiałyby te słowa wypowiedziane do "Marii siostry Matki Jego" (J 19,26 ).

Bo dopiero po Zmartwychwstaniu i zesłaniu Ducha Świetego apostołowie pojmowali pełnię słów Jezusa.


Już Ci powiedziałam ...mam za małą wiedzę.
Odpowiedź Marka
http://analizy.biz/marek1962/omaryi.htm#matkawierzacych

Witam.
Zastanawia mnie. Dlaczego nikt z was nie pomyslał o tym, że Jezus umierając na krzyżu kierował się wielkim współczuciem dla swojej matki? Może słowa,, Oto Matka twoja. Matko o to syn twój'' są gestem miłosierdzia Jezusa dla swojej mamy a nie aktem nadania ludziom nowej pośredniczki między Jezusem a ludźmi.. Moja babcia kiedy straciła swojeje dziecko przeżywała katusze. Jest to największy ból na świecie gdy matka traci dziecko. Na pewno Jezus wiedział jak cierpi jego mama i powiedział Janowi aby się nią opiekował. Może Jezus kierował się cierpieniem swego serca a nie tym abyśmy zwracali się do Niego za pośrednictwem Jego matki.

A czemu jedno miałoby wykluczać drugie?

Obecność Matki Bożej staje się bardziej realna w naszym życiu zwłaszcza jak tracimy swoją matkę -prawda?

Dlatego ateista po stracie swojego ojca
powinien poczuć realną obecność Boga Ojca?
A jak nie poczuje, to co?

Kiepski argument - dowód z Tradycji Kościoła...

Nie mówię o poczuciu bliskości z powodu samej straty ,ale dlatego że człowiek wierzący zawsze spostrzegał Matkę Bożą jak swoją pośredniczkę i pocieszycielkę ,lecz dopóki ma na ziemi swą rodzoną matkę tego bezpośredniego pocieszenia i szuka zawsze u niej ,dlatego bliższa staje sie Maryja człowiekowi gdy już nie ma komu powierzyć swych ziemskich trosk ,zmartwień ale i radości ,porównanie ,jakiego dokonał Elbrus to to uproszczenie bez głębszej myśli...