Widzisz jak człowiek potrafi się mylić, nikt bajek ustnie mi nie przekazywał, sama je sobie czytałam-pochłaniałam tekst-



Fakt i nie dane mi było z nim się zapoznać, zawsze spóźniona.. ajj

Ten "fakt" nie odnosił się do Ciebie. Dlatego też był zbędny.

Przyjęcie drugiej ewentualności nieuchronnie spowoduje, że już na samym początku zamkniemy się w ograniczonych ramach własnych wierzeń i dogmatów. Przekonanie kogokolwiek do swoich racji będzie wówczas praktycznie niemożliwe.
Tak więc chyba pozostaje tylko pierwsze rozwiązanie i myślę, że nie musi tu zachodzić potrzeba obrony nieomylności całej księgi, lecz tylko świętych treści w niej zawartych, czyli tzw. PRAWDY.

A co to jest ta Prawda?
Przecież w takiej sytuacji każdy będzie mógł przyjąć inną Prawdę dla siebie, czyż nie?

No i? Ja też. Z tekstów pierwsze są zawsze bajki. Natomiast ktoś Ci chyba jednak ustnie otłumaczył, że to są tylko bajki, a to, o to, to jest co innego, bo prawda, święta na dodatek. Dlatego napisałem "tradycję" przez małe T, nie mylić z Tradycją w sensie katolickim.


W zasadzie niewielka szkoda – otworzyłem tylko moderacji wrota piekieł. ; )

Do Prawdy(własnej) też dochodziłam sama, ba.. i to przez wiele tak zwanych Świętych Ksiąg. No i?

Oczywiście, że tak. Przecież nie jesteś w stanie udowodnić swojej Prawdy wierzącym w jakąś inną Prawdę. Więc dlaczego mieliby przyjmować Twoją? Bo TY tak mówisz?!?

Skupię się na jednym tylko, bo nie ma się co rozdrabniać na sto kwestii na raz.

Pisałem, co wynika z reguły Eubulidesa i ostrzegałem. A mimo to nadal wyśmiewasz święte księgi mormonizmu. Rozumiem tym samym, że jesteś gotowa przyjąć takie samo wytykanie i wyśmiewanie w stosunku Biblii.

Nic podobnego. Istnieje wiele dawnych egzemplarzy ksiąg biblijnych. Ale to nie świadczy o autentyczności Biblii. Oznacza tylko, że od bardzo dawna je przepisywano. Co więcej: te egzemplarze zawierają tekst ksiąg biblijnych różniące się między sobą. Wiemy, że przepisujący zmieniali kopiowane teksty. Taka to "autentyczność" że jak ktoś się dorwał, to "poprawiał".

Chrześcijanie to ludzie wygodniccy, którzy dla swojej wygody porzucili Prawo i jeszcze naopowiadali innym, że tego Bóg chciał.

A teraz, zgodnie z zapowiedzią, co nieco na temat "nieomylnej, bezbłędnej natchnionej" Biblii:
Ale w żydowskiej księdze Bereszit (Księga Rodzaju) czytamy:No i kicha, bo autor chrześcijański podaje, że Arfaksad (Arpachszad) był wnukiem Sali (Szelacha), a autor starożytnej księgi żydowskiej, że był jego synem. Co więcej, identycznie podają inne żydowskie księgi:Ładna mi "nieomylność" i "bezbłędność" Czyżby Kainam syn Arfaksada i ojciec Sali został zmyślony przez autora ewangelii?
A może Biblia myli się co do Kainama w księgach Starego Testamentu?
Co wybierasz? -- Cokolwiek wybierzesz, ewidentnie, że NT i ST są w tej kwestii sprzeczne ze sobą.

Wiesz co, ja po prostu zaakceptowałem fakt, że w pewnym wieku wierzyłem ślepo starszym i że było to nieuniknione, bo po prostu kulturowo dziecko jest czystą kartą i pierwsze informacje musi ładować w mózgownicę na wiarę, ponieważ nie ma w niej jeszcze niczego, z czym mogłoby je skonfrontować, żeby poddać krytyce. A kwestionowanie założeń tak mocno wkorzenionych w siebie – to jest sztuka, która może nawet udaje się tylko bardzo niewielu ludziom i która w zasadzie jest tylko sztuką dla sztuki, bo właściwie po co aż tak się szarpać?

Zdaje mi się więc, że jednak oświadczono Ci w wieku młodocianym, że prawdziwa wiara to jest jakiś odłam chrześcijaństwa, a Ty w to uwierzyłaś, bo nie dało się inaczej. A potem nie kwestionowałaś już tego założenia, bo z jakichś powodów nie widziałaś potrzeby. I cofając się po szkielecie swoich decyzji doszłabyś pewnie do rodziców czy dziadka z babcią, którym uwierzyłaś na słowo mając lat dwa i pół, czy coś koło tego. No i? .

Myślę, że cały czas rozmawiamy o:




Oczywiście, że tak, każdy przedstawia swoją wersję prawdy, czyli drogi prowadzącej do zbawienia i wersja ta następnie zostaje poddana krytyce przez wszystkich zainteresowanych.

Którzy z kolei uwierzyli na słowo, bo im ich rodzice czy dziadkowie... Aż cofamy się do Piastów, kiedy wiarę zaprowadzano i słowem, i najzwyczajniejszym w świecie... przymusem. No i?

W takim razie poligamista coś dla siebie, pedofil też, dla czynu kazirodczego też prawda się znajdzie jak również dla tych którzy sami lubują się w wymierzaniu sprawiedliwości... baa i muzułmanin swoją własną prawdę z tej Księgi wyciągnie.
Brak uniwersalnej Prawdy w Biblii to inaczej "hulaj dusza piekła nie ma" Interpretujmy jak chcemy... czy tak?? No wszak to co dla kogoś będzie w niej słowem ludzkim dla zupełnie innej osoby będzie Prawdą.



Czy ja wyśmiewam Księgę Mormona, wybacz, ja tylko uważam że nie jest prawdziwa.(chociaż sam Jezus jest w niej ubóstwiany)



Ty wiesz, historycy twierdzą inaczej.Chociaż istnieją drobne zmiany słów tekst jest wiernie oddany, a tym samym zachowany.



Chrześcijaństwo to więcej niż Prawo, Prawo mówi nie cudzołóż, a chrześcijaninowi nie wolno spojrzeć pożądliwie na kobietę.Chrześcijaństwo to miłość, judaizm litera.



Uuu coś chyba nie tak chronologia podaje w drugą stronę...co nieco przeoczyłeś
Za szybko chciałeś?


Wiesz ile imion zostało jeszcze przeskoczonych po drodze?
Jezus syn Dawida, tak mawiali Żydzi, no i dla nich to było ok(ważne że zrozumiałe)

SAMA .. rozumiesz?
Pierwsze od Biblii było zen, może będzie Ci łatwiej.

Naprawdę uważasz że zwyczaje i praktyki religijne to prawdziwa wiara i to już wszystko?

No to... jedzmy, skoro nie da się inaczej. Konkretną argumentację poproszę, jakiej użyłaś do przekonania samej siebie, że Biblia jest prawdziwa, a inne święte księgi nie. W ogóle, są różne kanony biblijne – więc który wybrałaś i dlaczego akurat ten?


No i żeby było śmieszniej, bodaj największe zasługi dla krzewienia wiary krześcijańskiej w Odrowiślu położył niejaki Brzetysław Przemyślida Czech, który wykazał dowodnie, bo faktycznym najazdem (a de iure pielgrzymką), że rojowisko pogańskich księstw i grodzisk nie poradzi nic przeciwko scentralizowanemu państwu katolickiemu, wspartemu jeszcze opinią ówczesnej wspólnoty międzynarodowej. Dopiero wtedy dotarło do żyrców, że pora golić sobie tonsury.

Tnę, bo nie ma się co rozdrabniać na sto kwestii na raz.

Historycy twierdzą to samo. Jak rozumiem, nie interesowałaś się historią tekstów biblijnych i po prostu nie wiesz, że je zmieniano. Nawet niektórzy chrześcijanie, ci, którzy mieli do czynienia z różnymi egzemplarzami, a nie tylko z jednym, byli tego świadomi już w starożytności. Ba! chrześcijanie tacy jak Justyn (II w.) oskarżali żydów o celowe o fałszowanie żydowskich pism biblijnych (właśnie tak!), w celu usunięcia dowodów tego, że potwierdzają prawdziwość chrześcijaństwa. W połowie III w. Orygenes, który zebrał wielką liczbę rękopisów biblijnych pisze wprost: "powstały duże rozbieżności pomiędzy rękopisami, czy to z niedbalstwa niektórych przepisujących, czy też z niegodziwej śmiałości innych", którzy "dodają lub usuwają, co im się podoba". Podaje też przykłady takich znaczących różnic. Podobnie, choć znacznie mocniej, pisał zresztą w II w. pogański krytyk chrześcijaństwa Celsus: "doskonale wiadomo, że przerabialiście trzy, cztery, a nawet więcej razy tekst waszej ewangelii".

Obawiam się, że nie wiesz, o czym mówisz -- najpewniej dlatego, że nie masz pojęcia o wynikach badań nad historią tekstów biblijnych. Zaś "drobne zmiany" mogą mieć i nierzadko mają istotne znaczenie. Dlatego właśnie przepisujący celowo wprowadzali to, co nazywasz "drobnymi zmianami" -- żeby "poprawić" tekst na bardziej "właściwy".

Tu nie chodzi o "przeskoczenie" imienia w genealogii Jezusa, bo ewangelista w stosunku do ksiąg żydowskiego ST dodał jedną osobę pomiędzy ojca (Arpachszada) a syna (Szelacha). Według Łukasza Arpachszad był dziadkiem Szelacha, a nie jego ojcem. Co stoi w jawnej sprzeczności z księgami ST. No to jak będzie? -- zmyślił sobie tego dodatkowego faceta?