Pozwolę sobie być przeciwnego zdania. Chrześcijaństwo to w większości dzieło Pawła, nurt judeochrześcijański: Jakub, Piotr i cała reszta z Jerozolimy nie mieli na kształt chrześcijaństwa jako nowej religii żadnego znaczącego wpływu.

Ależ oczywiście, że był nieszczery. Udawał "swojaka" Żyda przez Żydami, a przez "Grekami" nie Żyda, lecz swojaka "Greka".

Tu jest przyznanie się do kłamstwa. A podobno pierwsi chrześcijanie "nie mogli" kłamać, bo im nakazy wiary zabraniały...

To tematy na osobne wątki.

Oczywiście, że był szczery: nie udawał Żyda, bo był Żydem z urodzenia. Nie udawał Greka, bo od dziecka był wychowany w kulturze greckiej - hellenistycznej. Mentalnie był więc Grekiem. Nie udawał także Rzymianina, bo miał obywatelstwo rzymskie. Był więc Rzymianinem jako obywatel tego państwa.

Paweł przyznaje się, że zgrzeszył - bo któż jest bez grzechu.

Po prostu takich fragmentów NIE MA.

Albo - co można wnioskować z twoich dotychczasowych wypowiedzi - BŁĘDNIE JE INTERPRETUJESZ.

Najwyraźniej mnie nie rozumiesz. Paweł udawał "swojaka" przez Żydami, przywdziewał maskę ortodoksyjnego żyda, który nie ma nic wspólnego z "Grekami", z hellenizmem ani rzymianami. Wobec Greków, wobec ludzi kultury hellenistycznej udawał jednego z nich, przemilczając, ukrywając swoją żydowskość... To jest udawanie, za każdym razem przybieranie innej tożsamości, nieszczerość.

pierwsi chrześcijanie "nie mogli" kłamać, bo im nakazy wiary zabraniały

"Błędne interpretacje" są to takie interpretacje, które nie pasują do z góry ustalonych poglądów pioka333. Bez względu na to, jakich wygibasów potrzeba, żeby napotkanemu tekstowi narzucić "poprawną" interpretację.

Sądzę, że kompletnie nie rozumiesz na czym polega głoszenie Ewangelii. Święty Paweł nie zaleca udawania. Zaleca zżycie się z kulturą osób, którym będzie się głosić słowo.

Nie ma człowieka bez grzechu. Święty Paweł mówi tu o niewierności wobec Boga (komentarz w BT), a więc właśnie o grzechu - który jest udziałem każdego człowieka.

Paweł jest szczery: obrzezanie dotyczyło Żydów, a nie pogan.

Nie wątpliwie biblia zawiera mity ale też przekazuje pewne prawdy poprzez mit. Spotykając się ze świadkami Jehowymi byłem zdumiony, że mity biblijne uważają oni za fakty historyczne
Wpisujcie tu biblijne mity które naukowcy jak i wy uważacie za legendy. Opiszcie też jaki przekaz one zawierają lub dlaczego opowieści uważane są za mity. Napiszcie też czy istnienie ich w biblii nie osłabia według was jej przekazu. Ja odpowiem na to pytanie przecząco – nie.

Ja uważam za mit następujące opowieści:
-stworzenie Adama i Ewy z gliny nie na drodze ewolucji (przypomina mity chaldejskie czy akadyjskie gdzie człowiek został stworzony również z gliny, o ile pamiętam, do pracy aby bogowie mogli odpocząć. Mimo podobieństw mit biblijny był jednak odpowiedzią na mity bliskowschodnie (ściśle monoteistyczny). Był dużo ciekawszy bo pouczający o wolności człowieka. Pokazuje on ładnie jakie skutki niesie ze sobą kierowanie się pewną zaborczością i pychą, chęcią bycia jak Bóg. Mit w gruncie rzeczy mówi o nie respektowaniu praw, albo raczej byciu ponad prawem. Pokazuje też, że człowiek musi posiadać Prawa aby był człowiekiem. Z tym mitem łączy się mi ładnie opowieść o Lucyferze (Jasności-Wenus- synu poranka Helel Ben Szachar) z księgi Izajasza, który wstąpił na Wysokości Boga
-Potop częściowo mityczny ponieważ nie objął całego globu(nie trwał by on tyle ile podaje biblia(40 dni i 40 nocy – liczba 40 to pewien symbol przejścia z jednej epoki do drugiej jak podaje Wierciński), podobno trwał 34lata i miał miejsce 8,5 tys. lat temu, kiedy nastąpiło przedarcie Morza Śródziemnego i wpłynięcie jego wód do 100m. niżej położonego morza Czarnego (odkryto osady i szczątki słodkowodnych zwierząt). Tak powstała cieśnina Bosfor. Mit opowiada według mnie o ocaleniu sprawiedliwej ludzkości, i o wkroczeniu w Nowe Życie – można powiedzieć to taki archetyp mesjański podobnie jak przejście przez wody morza czerwonego. Bardzo ciekawie symbolikę tego mitu rozwija Wierciński w książce przez „Ogień i Wodę”. Trudno mitu o potopie nie uznać za opowieść mityczną ponieważ nie wyobrażam sobie arki, która miałaby pomieścić tysiące gatunków zwierząt z całej ziemi.
-Żona Lota; słup soli (nie posłuszeństwo podobne jak te z ogrodu Eden)
-mit o Szadraku Meszaku i Abednego którzy przebywali w Piecu Ognistym (nie wiem czy można uznać do końca za mit ponieważ znane są przypadki chodzenia w transie po rozżażonych węglach)
-wieża Babel mit mówiący o zamieszkiwaniu Boga na wysokościach (te wysokości można rozumieć jako transcendencję Boga lub jego świętość- oddzielenie, podobny archetyp Edeński „bycia jak Bóg”)
-mit o Jonaszu przebywającym 3 dni w brzuchu ryby (trudno sobie wyobrazić aby człowiek mógł przebywać bez powietrza w brzuchu ryby, nie będąc trawionym przez jej soki trawienne) Mit o ocaleniu i archetyp Mesjański – przebywanie w łonie ziemi przez 3 dni (znak Jonasza)
-Zburzenie Jerycha przez odgłos z trąb (Ja widzę tu archetyp apokalipsy, być może wojska podkopały mury które się zawaliły, bo trudno sobie wyobrazić zawalenie murów tylko na odgłos trąb, a wiemy że Jerycho było wielką kamienną fortyfikacją)

Buhahaha, dawno mnie tu tak nikt nie rozbawił. Fizyka wskazuje na jakiś twórczy umysł, jako przyczynę istnienia świata materialnego??? Ciekawe :rotfl2:

"Dla Żydów stałem się jak Żyd, aby pozyskać Żydów. Dla tych, co są pod Prawem, byłem jak ten, który jest pod Prawem - choć w rzeczywistości nie byłem pod Prawem - by pozyskać tych, co pozostawali pod Prawem. Dla nie podlegających Prawu byłem jak nie podlegający Prawu - nie będąc zresztą wolnym od prawa Bożego, lecz podlegając prawu Chrystusowemu - by pozyskać tych, którzy nie są pod Prawem. Dla słabych stałem się jak słaby, by pozyskać słabych. Stałem się wszystkim dla wszystkich, żeby w ogóle ocalić przynajmniej niektórych" (1 Kor 9:20-22)

To jest deklaracja nieszczerości, udawania dla celów ewangelizacyjnych.

Możesz podać stosowne równanie z wypływającym z niego wnioskiem o istnieniu jakiegoś twórczego umysłu jakiegoś boga?? Chętnie przeczytam.

No ale jak z tej Twojej próżni wynika istnienie jakiegoś twórczego umysłu jakiegoś boga???

Nic podobnego. "Zżyty" był wcześniej. Ale dla celów ewangelizacyjnych Paweł "odgrywa" prawowiernego Żyda wobec Żydów, Hellena wobec Hellenów. Przywdziewa maskę zależnie od rozmówców.

Kiedy pisze do Hellenów, nie waha się być antyżydowski: "Żydzi zabili Pana Jezusa i proroków, i nas także prześladowali. A nie podobają się oni Bogu i sprzeciwiają się wszystkim ludziom".

[...]

wobec Tessaloniczan właśnie oskarża własny naród i to najbardziej ostro, jak można sobie wyobrazić

Kiedy mówi w Rzymie do tamtejszych Żydów, których jeszcze nie nawrócił, skarży się, że "wydany zostałem jako więzień w ręce Rzymian", choć sam jest Rzymianinem.

Podkreśla przy tym, że odwołał się do cesarza "bynajmniej nie w zamiarze oskarżenia w czymkolwiek mojego narodu".

Komentarz w BT ma być argumentem? Pies merda ogonem czy ogon psem?

Paweł jest nieszczery, ponieważ głosił "wyzwolenie z niewoli Prawa" dla wszystkich. Głosił, że z nadejściem Jezusa Prawo już nie obowiązuje.