Witam,

przeglądam sobie to forum i postanowiłam napisać kilka słów w tym wątku bo macie tu kiepskie informacje, a podobno zjedliście wszyscy owoc z drzewa wiadomości (trudno w to uwierzyć jak się was tu czyta doprawdy).
Kto był temu winny? No oczywiście człowiek, któremu - jak czytamy w Biblii nie wolno było dotknąć nawet tego drzewa, a co dopiero zjeść z niego owoców. Był to straszny grzech - człowiek wiedział, że UMRZE po zjedzeniu owoców z tego drzewa. Nie rozumiem jak ktoś może napisać, że Bó uważa człowieka za partnera równorzędnego sobie jak całe przekleństwo, które spadło na ludzkość kończy się słowami Księgi Rodzaju "prochem jesteś i w proch się obrócisz". Faktycznie bardzo równorzędny partner dla wiecznego Boga.

Poza tym inne rzeczy, które są tu źle wypisane moim zdaniem. Raj nie był w Afryce. Na miejscu raju znajdowała się Swiątynia Jerozolimska.
Na miejscu raju zbudowano miasto. Prawdopodobnie istniejący do dziś potok Cedron w dolinie Jozefata był tym potokiem, który dał początek 4 rajskim rzekom. Kto sobie szuka raju gdzie indziej jest głupcem. Raj wg proroctw biblijnych ma być miejscem Sądu Ostatecznego -dolina Jozefata ma być miejscem sądu ostatecznego - tak pisze.

Macie kiepskie informacje. Bóg to Bóg moim zdaniem , człowiek zawsze będzie dla niego prochem - 2/3 ludzi idzie do piekła. Jeśli ktoś z nich ma wpływ, żeby to zmienić bez Boga to wtedy może powiedzieć, że jest jego równorzędnym partnerem. A jest ktoś taki?

myszpolna

Wg róznych opisów człowiek w raju grzeszył od samego początku na 10 tysięcy sposobów. Na przykład - na przykład od razu wiedział, że jest inny od zwierząt a się z nimi zadawał zanadto. I od tego sie zaczęło. Interesowało go zbyt dużo rzeczy, a nie to co miało czyli że miał sie namnożyć po prostu w tym raju. Niemniej to wszystko by uszło ale zjedzenie owocu z drzewa wiadomości już nie. Było to poza tym skazanie się na śmierć - samowolne.

Nie wiem jak można napisać, że Bóg widział w nas równorzędnych partnerów. A poza tym jest też taki paradoks - osoby wierzące najczęściej właśnie nic nie robią by choć trochę nie wiem usprawiedliwić przed Bogiem grzech pierworodny. Całe życie nie robią nic tylko wierzą. I po co to zeżarli w sumie , no nie?

no jedynie katolicy się namnażają jeszcze... zwłaszcza w Polsce haaaaaahaaaaaaahaaaaaaaaaaa
Czy tam...chrześcijanie.

Moim zdaniem człowiek po prostu ZASLUZYL, żeby wiedzieć, ze jest dobro i zło, zasłużył na to, żeby wiedzieć, że jest nieśmiertelność. Na to zasłużył.
Zeby wiedzieć, że są zwierzęta na Ziemi też - w końcu tyle lat istniała już przed nim i tak dalej. Na to wszystko zasłużył. Ale np. nie zasłużył na to, żeby poznać swojego nieprzyjaciela czyli diabła w postaci w jakiej poznał go Chrystus w czasie kuszenia na pustyni. Czy tak miał Bóg postąpić z Adamem i Ewą? Może wtedy wszyscy byliby ...szczęśliwsi? Jakby im powiedział - słuchajcie przed wami były anioły - 1/3 jest w piekle a wy tam traficie też jak coś zrobicie źle - jak się nie namnożycie bo o to mi tu chodzi. Nie chcę was straszyć, ale ... no takie są fakty"...

I wtedy człowiek na wstępie by się załamał psychicznie. Byłoby to pierwsze załamanie psychiczne oraz depresja , strach, pojawiłyby się pierwsze pytania egzystencjalne - po co my żyjemy i tak dalej? czy żyjemy po to by się namnażać? Czy to nie okrutne? Tak by było, a tak... było inaczej.

To chyba jakiś żart. Nie wspominając o tym co mówią w kościele, że jesteśmy raczej dziećmi bożymi, a nie równi Bogu (bo to herezja?). To pewnie dlatego jest napisane:

"Po czym Pan Bóg rzekł: ”Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wieki”." Rdz 3,22 - chyba coś tu się Bogu to partnerstwo nie widziało.

"A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, i rzekł: ”Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!”" Rdz 11,05 - to się zwykle tłumaczy jako grzech pychy ze strony ludzi, ale ja tu widzę wyraźnie raczej zawiść czy strach ze strony Boga, że człowiek mu dorówna.

Mnie się wydaje, że z ta wieżą Babel nie chodziło o zawiść Boga tylko o kompletny bezsens pomysłu. O POWÓD budowania wieży. Jaka była intencja budowniczych? Chcieli być LEPSI od Boga. Nie chcieli być bliżej Boga, chcieli zobaczyć Boga, poznać coś tylko powodem najpewniej była pycha i sięgnięcie Nieba wieżą co było oczywiście niemożliwe i mogłoby u wszystkich budowniczych spowodować pierwszy na ziemi ateizm.
Dlatego Bóg się nad nimi ulitował, a nie że z zawiści pomieszał im języki.
Jak dla mnie. No ale każdy może sobie myśleć co chce. Ja staram się wszędzie widzieć litość Boga i wszystko tłumaczyć litością a nie zawiścią.

Moim zdaniem ja mam rację. Boga i tak by nie zobaczyli po ukończeniu wieży bo trzeba umrzeć żeby Boga zobaczyć , a Chrystusa też nie było na ziemi i całość była taka, że Bóg im języki pomieszał bo mieli w sobie tyle pychy, że byli godni pożałowania po prostu. W późniejszych wiekach ludzie nawet na księżycu byli i wiary nie stracili, a oni by wiarę stracili z powodu głupiej wieży za przeproszeniem. I MOIM ZDANIEM dlatego tak sie stało.
A gdzie oni tę wieżę budowali? Pewnie gdzieś w Europie bo tyle języków ile tu to nie ma dosłownie nigdzie w czymś co można nazwać cywilizacją światową.

Prosiłbym więc, jako ciągle laik w tych sprawach, o wyjaśnienie litością i miłością Boga potopu.

Trzeba umrzeć, żeby zobaczyć Boga? Czyli wszystkie objawienia od początku świata są fałszywe?

Chrystusa nie było? A ja myślałem, że On, jako część Boga, był zawsze - omnipotentna, niezmienna, niezrozumiała Trójca?

Mnie sie tak wydaje, że np. Amerykanie chcieli dotrzeć na księżyc, ruszyć w kosmos. I zrobili to i dalej wierzą. A tamci chcieli wejść Bogu do Nieba za życia. Tak jakby śmierci nie było, grzechu pierworodnego. Taką mieli intencję. Dlatego to sie stało. I jeszcze przez Chrystusem ateizm by się zaczął panoszyć przecież. A tak nie wiem gdzie się zaczął pierwszy ateizm, ale za czasów Chrystusa każdy mógł być Bogiem dla odmiany. Sami wiecie Grecja, Rzym, Egipt, wszędzie pełno bogów... przynajmniej w wielkich cywilizacjach światowych. A to najważniejsze. A jakaś super hiper wieża Babel i sami ateiści - co to za przykład dla reszty świata. Coś jakby Hitlerowcy. I skończyło się

Pomiędzy miłością a litością jest zasadnicza różnica. Litość bierze się z miłości właśnie. A miłość to najwyższe dobro. Bo to jest coś dobrego prawda? Oczywiście można ją spaczyć, samą definicję miłości. Już Jezus 2000 lat temu wzywając do miłości tłumaczył, że to jest pojęcie spaczone strasznie. Wtedy, a co dopiero dziś. I z miłości bierze się litość.

I to jest wytłumaczone tak przez pewnych świętych katolickich, że roślina sobie kwitnie i kwiat to jest miłość, a owoc to jest litość, która po polsku nazywa się miłosierdziem Boga choć to brzmi tak pięknie, że w sumie nie wiadomo za bardzo o co chodzi jak dla mnie. Ja wolę słowo litość bo to jest dla grzesznika. Miłosierdzie to niech sobie mówią święci na tę cechę Boga - wiecie tacy, że się nie muszą go bać. Grzesznik powinien wzywać litości bo przynajmniej rozumie o co mu chodzi. A diabeł - on nie ma litości. Ale miłości na pewno ma dużo - wystarczy spojrzeć jak się mają dobrze ci co grzeszą. Jedna wielka miłość, której owocem jednak może być co najwyżej...zawiść, nienawiść. Dlatego Bóg powiedział "po owocach ich poznacie" i to jest prawda

No może jeszcze mogę napisać, że skoro Bóg jest najwyższym dobrem człowieka, a jest jedną wielką litością no to najwyższym dobrem dla człowieka też powinna być litość dla drugiego człowieka. Ale co to jest litość? Właśnie - wiecie, żeby się w kłopoty nie wpakować z litości. I to jest napisane ku temu.

I powiem wam, że ten Chrystus był genialny dla mnie gdy powiedział KOCHAJ BLIZNIEGO SWEGO JAK SIEBIE SAMEGO, a najpierw Boga.

Jak się człowiek nad tymi słowami zastanowi to one są szczytem Mądrości wszelakiej. Ale to trzeba myśleć... albo przynajmniej wierzyć w to. Jak dla mnie.

Droga Myszko Polna - jak czytam Twoje odpowiedzi, to mi się w głowie kręci. A przeczytałem je kilka razy, i nadal mam trudności ze zrozumieniem. Domyślam się, że mają one wyrazić Twój światopogląd, ale trudno mi znaleźć w nich odpowiedzi na któreś z pytań, które zadałem.

A czy wieżę budowali ateiści? I co za nawiązanie do hitlerowców? Możesz to rozwinąć? Czy każdy wtedy mógł być Bogiem, nawet Chrystus? To ciekawe wątki, na kolejną dyskusję .

Trzeba umrzeć, żeby poznać Boga w pełni takiego jakim jest, do końca.

1Kor 13:12 "Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany."

Tu możemy poznawać Go (poprzez objawienie w Jezusie, w Kościele, objawienia prywatne, Biblię, prowadzenie przez Ducha Świętego), ale nigdy nie poznamy do końca. Dopiero po śmierci.

szanowny grzmocie,

Wszystkiego nie da się wytłumaczyć. Oczywiście NIE ateiści zaczęli budować wieżę Babel, ale jakby skończyli i nic z tego to by na całej ziemi uznano, że Boga nie ma. A tak ponieważ była to kolosalna budowla i kolosalne przedsięwzięcie - to - tak sobie wyobrażam - strach padł na mieszkańców całej ziemi, że Bóg pomieszał języki budowniczym wieży Babel.
Czyli przykład dla świata był z całości taki, jaki powinien być, a nie że ludzie z całego świata chodziliby w jedno miejsce i namnażali się w przekonaniu, że Boga nie ma. Kiedy to się działo? Przed Potopem. A w tym miejscu trzeba zaznaczyć że w pewnych źródłach wyczytałam, że 4 tys. lat przed naszą erą było na świecie ok. 35 milionów ludzi. No to przed potopem w tamtym momencie ilu mogło być? Na pewno tylu, że było realne, że osiedlą się wokół tej wieży jako swego Boga i będą żyć i umierać w przekonaniu, że Boga nie ma. Całkiem możliwe. A poza tym dlaczego tak sie stało - bo Ziemia była na tyle duża, że mogli raczej zająć się poznawaniem Ziemi niż poznawaniem Nieba za życia. A wtedy i tak istniała tylko otchłań po śmierci w najlepszym wypadku więc cóz...

Oczywiście Chrystus to składnik Trójcy św. odwieczny. Nawet Piłat się Go bał. Wszyscy się Go bali. Pojmanie Go było osiągnięciem na skalę powstania narodowego dla wielu zainteresowanych. A tak po prostu miało być, że miał umrzeć. I tyle.