Arcana dziękuję za ten komentarz. Weźmy na warsztat jeden z nich:


Coś takiego można napisać pod fragmentem Pisma, w którym napisano by: "Jezus nie jest Panem" (a takiego nie ma). Dlatego też taki komenatarz, nie jest interpretacją Pisma, lecz wskazywaniem, które części Objawienia uznaje (że Ojciec wskrzesił Syna), a które stanowczo herezja unitariańska odrzuca (Jezus jest Panem).

Unitarianie nie przeczą temu, że Jezus jest Panem.

Wygląda to jak w Strażnicy, zleży jak się zada pytanie o Bóstwo Chrystusa, tak będzie odpowiedź: raz TAK, kiedy indziej NIE. Dlatego proponuję trzymać się Słowa Bożego, a nie nauk sprzecznych wewnętrznie.

Oczywiście że to zależy.
Jeśli przejrzałeś ten temat od początku (albo chociaż od kilku ostatnich stron),
to powinieneś wiedzieć o czym mówię.

Elbrusie - u tych, u których to zależy to już ich problem. W Słowie Bożym nie ma sprzeczności w tak fundamentalnych sprawach.

Skoro jesteś taki hardy i bezkompromisowy (bo chyba nie uznajesz relatywizmu w tak fundamentalnych sprawach?),
jak wytłumaczysz to:

Tak Sara była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem. (...)
(1 Piotra 3:6)

Czy Sara mówiła do Abrahama jako swojego Boga?

Usiłujesz zastosować typowy zabieg retoryczny, który poprzez pomieszanie znaczeń na skutek wyrwania zdań z kontekstu, ma sugerować ich wzajemne wykluczanie się. Tok rozumowania ma wyglądać tak:
Skoro Sara nazwała Abrahama panem, nie uznając go za Boga, to Jezus nazywany Panem, Bogiem też być nie może.
Otóż to rozumowanie jest prawdziwe tylko w przypadku jednoznaczności sformułowań i kontekstów. Ze Słowa Bożemy wiemy, że Chrystus jest Bogiem i należy Mu się cześć równa Ojcu. Amen.

Moja pewność wynika z pewności Słowa Bożego w kwestii Bóstwa Chrystusa. Zaprzeczając tej prawdzie wiary trzeba albo wykreslić dziesiątki stosownych świadectw Słowa Bożego, bądź też twierdzic, jak unitarianie, że wprawdzie jest tak napisane jak jest, że Biblia tak Chrystusa nazywa, ale to g. prawda.

I jeszcze jedna sprawa, ktra mi umknęła:

Kolejny sprytny zabieg retoryczny, mający sugerować przynajmniej przypuszczalnie moją nieznajomość tematu. Doradzam podarować sobie taki proceder, gdyż obniża to poziom dyskusji.

Przecież to ja napisałem, że to zależy,
a ty odparłeś, że to jest problem wspólnoty, która właśnie dokonuje takich zabiegów.
Czyli jak: kontekst jest ważny, czy też może jest to sprytny wybieg unitarian?Nie - to już sobie dośpiewałeś sam.
Nie nie może tylko nie musi, a to różnica.Nie używaj semickich wyrazów podsumowujących zdanie, które niczego nie wyjaśnia.
Jeśli uważasz, że ze Słowa Bożego można to wywnioskować (ba, nawet jasno i JEDNOZNACZNIE odczytywać),
to podaj proszę odpowiednie fragmenty, wszak tytuł tematu do tego zobowiązuje.A moja niepewność wynika z niepewności Słowa Bożego w tej kwestii.
I co? Będziemy się tak spierać, kto ma większą pewność? Nie o to tutaj chyba chodzi.Z tymi dziesiątkami to trochę przesadziłeś.Widzę, że "dogłębnie" przestudiowałeś argumenty unitarian... Jest to uzasadniona sugestia,
bo gdybyś natknął się na prośbę autora tematu o podawanie fragmentów z odpowiednim do nich komentarzem,
to byś nie sypał takimi ogólnikami
(Słowo Boże mówi wprost, że Jezus jest Bogiem, więc unitarianie albo kłamią albo się nie znają).Powołując się na powyższe moje słowa zachęcam do podwyższenia poziomu dyskusji
i zabrania się za odpowiednie fragmenty Pisma, bo taka sucha rozmowa jest stratą czasu.

Czyżby nikt tego nie uczynił do tej pory? Nie widzę powodu, by powielać to, co już napisano. A od tego powielania jakoś zaprzeczajacy Bóstwu Chrystusa opinii nie zmieniają. Wynika to z przywiązania do zasad swego wyznania wbrew Słowu Bożemu.


Odnoszę wrażenie, że swoją niepewność, projektujesz na Słowo Boże.


To nie są ogólniki, ale komenatarz do Słowa Bożego, które było już w tym temacie przytaczane i nie widzę powodu do powtarzania cytatów kolejny raz. Jestem przekonany, że powtarzanie tych dzisiątków cytatów nic nie da. Prędzej modlitwa i post.

To po co w takim razie wziąłeś udział w dyskusji?
Żeby być jakimś przytakiwaczem lub negatorem?I ty też w tej kwestii zdania nie zmieniłeś.
Może wbrew Słowu Bożemu?Nie - wpierw Pismo, potem projekcja (używając twojej terminologii). Słowo Boże to konkret.Po co w takim razie dyskusja, skoro wszystko już zostało powiedziane?
Sugerujesz masowe unitariańskie opętanie*?
*por. Mt 17:21

Czy warunkiem udziału w dyskusji jest upstrzenie swojego postu cytatami, które już zapewne w większości się już tu pojawiły? Czy każdy swój post mam zaczynać wykazem kilkudziesięciu świadectw Słowa Bożego o prawdziwym Bóstwie Chrystusa?


Jakoś nie znalazłem w Piśmie, ani w tym temacie cytatów ze Słowa Bożego, które by zawierało wątpliwości co do Boskości Chrytusa. Np. "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem, chyba było Słowo, ale to zależy od tego, jak się zada pytanie".


Ten właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna. Każdy, kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca. (1J 2,22b-23)

Wierzę, że jesteś trochę oczytany.
Wystarczy księga, rozdział, werset + własny komentarz.
Więcej nie trzeba.
//aha - komentarz ma być merytoryczny i odnosić się do fragmentu, a nie mieć postać: X 9,9 => Jezus jest Bogiem. Amen
Wystarczą te, które nie były jeszcze omawiane (a z tego co widzę, jest ich jeszcze trochę). Udowadniasz tymi słowami to, że tematu DOKŁADNIE nie przejrzałeś.To nie jesteś pewien co było Bogiem, czy czym było Słowo?
Tak ciężko wkleić fragment poprawny (jeśli pamięć zawodzi)?Nie wiem o jakim pytaniu mówisz, ale o jakiś DŁUŻSZY komentarz mógłbyś się "pokusić".Unitarianie uznają Syna.

Trzeba odróżnić to, co wydaje się unitarianom od tego, co jest rzeczywiście napisane w Piśmie. Owszem, wytacza się fragmenty np. dotyczące człowieczenstwa Jezusa, lecz one Bóstwu Chrystusa przeczą jedynie w mało pobożnych życzeniach tych, którzy sprzeciwiają się objawionej wierze, że Chrystus jest zarówno prawdziwym Bogiem, jak i prawdziwym człowiekiem.


Proponuję ponownie przeczytać mój poprzedni post.


No tak nie do końca. Jak to oni powiadają: "Biblia wprawdzie tak nazywa Syna, ale...". Dla nich ważne jest "ale" i to co, po nim następuje, a nie to, co Biblia mówi na dany temat.

O takich, od których zależy, czy unitarianie potwierdzą Boskość Jezusa, lub jej zaprzeczą. Ujawniają one wewnętrzną sprzeczność doktryny ariańskiej.

I nawzajem.Fragmenty o boskości Jezusa nie zaprzeczają jego nieboskości (patrz przykład z Abrahamem i Sarą).
A wiara w to, że Jezus nie był Bogiem została pewnie wymyślona setki lat po apostołach?
Proponuję przeczytać komentarz do tego fragmentu, który był już omawiany.Nie, unitarianie uznają Jezusa jako Syna Bożego.
Nie znam nikogo, kto by temu przeczył - jakieś konkrety?
A trynitarianie nie uzależniają boskości Jezusa od kontekstu, od przyjętych założeń?
O sprzecznościach trynitarnych nie wspominając.

W III wieku powstała zarówno herezja ariańska (zaprzeczająca objawionej prawdzie wiary o Boskości Chrystusa), jak i donatystów (zaprzeczająca objawionej prawdzie wiary o człowieczeństwie Chrystusa). Obie herezje wyrosły z tego samego błędnego założenia o sprzeczności natur w Chrystusie. Proponuję pozbyć się tego obcego Ewangelii założenia i tym samym pozbędziesz się problemu.


Hmm... Czyżby mi umknęło, że zaprzeczacze Boskości Chrystusa wykazali, że jednak, wbrew faktom, jest tam napisane, że "Słowo NIE było Bogiem"?


Chrześcijanie wierzą, że Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Proste jak drut. Nie trzeba robić interpretacyjnych wygibasów, by wykazywać, że w Piśmie jest jednak napisane coś przeciwnego, od tego, co jest napisane.