Podobnie zresztą jak np. "Baal- zebub", dla przebłagania którego palono dzieci na stosie...
Aszera była żoną "Baala - zebuba " a nie Jahwe ...

I nadal stoi problem jak stał... czy były to odstępstwa, czy też może genesis judaizmu?

Radziłbym poczytać jednak coś fachowego na ten temat.

ddv163. Jeżeli dołożysz do tego, że Aszera była kananejską boginią płodności, dla której uprawiano tzw. "prostytucję sakralną" to dopiero wtedy dowiesz się, dlaczego wyznawcy Judaizmu traktują tą "boginię" jako jeden z symboli szatana...
Podobnie zresztą jak np. "Baal- zebub", dla przebłagania którego palono dzieci na stosie...
Aszera była żoną "Baala - zebuba " a nie Jahwe ...
Knocisz tak straszliwie pojęcia, że ręce opadają, Andel ....

Ano właśnie... A ponoć Jahve wywodzi się od Baala.
Jahve też składano ofiary z ludzi - masz na to dowody w Biblii:
(bezpośrednie)
- Jefte złożył w ofierze córkę
(pośrednie)
- Abraham nie wyraził żadnego zdziwienia że ma syna złożyć - więc pewnie była to normalka,
- w Biblii są zakazy składania takich ofiar, a skoro są zakazy, to zapewne ofiary składano.
- z polecenia Jahve mordowano pobite plemiona i zwierzęta. (możesz to tłumaczyć polityką... ale tylko mordowanie ludzi - bo wybijanie cennych zwierząt wytłumaczyć mozna tylko ofiarą dla Boga)

Składanie ofiar z ludzi potwierdzają tez archeologowie.

I nadal stoi problem jak stał... czy były to odstępstwa, czy też może genesis judaizmu?

ps. tak Mirek Eliade jest boski, tylko ja chcę sam rozumieć, a nie być prowadzony jak dziecko za rączkę, chyba, że wiara to tylko działka fachowców , tylko po co wtedy Biblia i inne takie, spalić to, a wszytko wyjaśnią fachowcy inie będzie problemów

...czyli Witoldowi Tylochowi, byłemu księdzu, który musiał gdzieś znaleźć źródło utrzymania i jakoś usprawiedliwić - być może również przed samym sobą - odejście z kapłaństwa, więc znalazł je w ówczesnych czasach jedyne, które mogło mu to zapewnić - czyli w publikacjach ateistycznych i komunistycznych?

Agni - ano, składano w ofierze Bogu na jego polecenie całe miasta i narody ...
Odpowiedź na pytanie "Dlaczego" - znajdziesz również w Biblii.
A tak na "chopski rozum" - chodziło o to, że ludy kananejskie tak dalece oddawały się kultowi Baala, Aszery i innych okrutnych bożków, że Bóg nakazywał mordowanie tych ludzi - choćby po to, by ich zwyczaje nie zostały przejęte przez Naród Wybrany.
A zdarzało się tak, że w momencie, gdy nie dopełniono "prawa klątwy" i mimo wszystko pozostawiono część ludności podbitego narodu przy życiu - po prostu Żydzi przejmowali czasami zwyczaje podbitych przez siebie narodów ...

Nazbierało się trochę tych wątków do dyskusji
Zacznijmy ogólnie od Pisma Świętego jako całości. Czym ono jest? Myślę, że zarówno Serafin jak i elka zgodzą się na określenie go Słowem Bożym skierowanym do nas, pisanym jednak przez ludzi. Tak więc bardzo ważny w tym kontekście jest ów fragment Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym zacytowany przez Serafina. Poza tym myślę, że nie ma fragmentów Pisma Świętego, które byłyby zbędne, czasem tylko trudno nam jest odkryć ich znaczenie i sens.
Nawiasem mówiąc wiele jest fragmentów „niewygodnych” w Piśmie Świętym, które na pierwszy rzut oka jakby zaprzeczały dobroci Boga czy też przedstawiających tych, których wybrał (proroków, królów, apostołów) w bardzo niekorzystnym świetle. I rodzi się niekiedy to pytanie, czy też pokusa – a dlaczego by ich nie usunąć? Wówczas znacznie łatwiej byłoby czytać Pismo Święte i łatwiej byłoby niekiedy „bronić” Boga i swojej wiary przed atakami. Jednakże one tam są czy tego chcemy czy nie. Tym niemniej dobrze jeśli, tak jak elka, zadajemy pytania, zastanawiamy się, szukamy odpowiedzi na swoje wątpliwości.

Problem – jak mi się wydaje – główny.

Tak jak pisał Serafin - ówcześni Izraelici byli równie okrutni jak ludy okoliczne. Jednakże trzeba nam sobie uświadomić, że Pan Bóg nie czekał z miłością do nich, aż przewyższą poziomem moralnym swoich sąsiadów. Ukochał ich takich, jakimi byli: moralnie nieokrzesanych, mało rozumiejących to, co duchowe. Ukochał ich i dopiero pod wpływem Jego miłości zaczęli się zmieniać na lepsze. Zresztą ukochał ich nie dla nich samych, ale dla wszystkich narodów: z nich, właśnie z nich, miał się narodzić Zbawiciel wszystkich narodów. Dlaczego właśnie z nich, a nie z jakiegoś innego narodu? Oczywiście, że mógłby się narodzić z każdego innego narodu, mógłby -- gdyby chciał narodzić się również z Kananejczyków. Jednakże spodobało się Bogu, aby właśnie w tym narodzie przyszedł do wszystkich ludzi Zbawiciel świata.
Tak na marginesie - tę prawdę o Bożej miłości, że Bóg nie czeka z miłością, aż człowiek stanie się jej wart widzimy nieustannie. Przecież tak samo postępował Pan Jezus: okazywał swoją miłość nawet prostytutkom i celnikom, i ta miłość ich przemieniała. Ba, nawet na apostołów wybrał ludzi mało rozumiejących to, co Boże: cierpliwie ich kształtował na głosicieli Dobrej Nowiny, aż wreszcie zesłał na nich Ducha Świętego. W ten sam sposób okazuje nam swoją miłość dzisiaj. Okrucieństwo ludzkie nie jest zapewne dziś mniejsze niż dawniej, zmieniły się tylko jego formy. Jak ludzie przed wiekami, tak i my często nie jesteśmy świadomi naganności swoich okrucieństw.

Wracając jednak do tematu. To prawda, jak pisze elka, mordowanie ludów Kanaanu zostało w Starym Testamencie przedstawione jako wypełnianie woli Bożej! Jednakże przypomnijmy sobie znowu ogólne zasady czytania słowa Bożego. Pierwszym naszym obowiązkiem jest próbować dotrzeć do tego sensu, który chciał w tekście umieścić jego ludzki autor. Księga Jozuego powstała, jak wiadomo, najwcześniej na początku monarchii (XI wiek przed Chr.), a może nawet w czasach króla Jozjasza (VII wiek przed Chr.). Zatem pierwsi jej czytelnicy nie mogli odczytać w niej zachęty do mordowania innych narodów. Owszem, z wewnętrzną aprobatą czytali o krwawym podboju Kanaanu, ale była to już dla nich historia. Kiedy czytamy uważnie cały fragment od szóstego do dwunastego rozdziału Księgi Jozuego, widzimy, że głównym jego przesłaniem jest prawda, iż sam Bóg był Wodzem, wprowadzającym swój lud do ziemi obiecanej. Wyrażone to zostało językiem być może dzisiaj nas rażącym, ale tak była ich mentalność, ich sposób myślenia, którego nie jesteśmy w stanie do końca zrozumieć.
Jeszcze jedna rzecz warta jest podkreślenia odnośnie owego sposobu myślenia czy wyrażania się. Otóż mówiąc w pewnym skrócie Izraelici wszystko odnosili do Boga, pomijając czynniki pośrednie.
Na przykład:
faraon nie chciał ich wypuścić – bo Bóg uczynił jego serce zatwardziałym,
pomarli pierworodni w Egipcie – bo Bóg ich zabił,
zabito mieszkańców miasta kananejskiego – bo Bóg tak nakazał.
Przygniótł kogoś kamień – został ukarany przez Boga
Itp.


Oczywiście trudno sobie wyobrazić, że Bóg daje dosłownie taki nakaz Mojżeszowi i cieszy się, że jest on wypełniany. Jednakże wydaje mi się, że – tak jak pisze Serafin – widocznie nie można było inaczej – bez ingerencji Boga w wolną wolę człowieka.


Jako pewna ciekawostka:
Czytałem też kiedyś ciekawą interpretację owych wydarzeń.
Mianowicie, że wydarzenia z czasów wchodzenia ludu Bożego do ziemi Kanaan są jedynie niedoskonałym obrazem rzeczy przyszłych: wejścia do ziemi łaski Chrystusowej, a ostatecznie -- do ziemi obiecanej życia wiecznego. Bóg jest naszym Wodzem przede wszystkim w tym zwycięskim pochodzie. Toteż w klątwie na ludy Kanaanu Ojcowie Kościoła dopatrywali się klątwy na nasze grzechy: ta klątwa jest nieodwołalnie słuszna. Mowy nie ma o wejściu do ziemi obiecanej, jeśli tej klątwy nie będziemy się starali wypełnić do końca. I choćby nasze grzechy i jakiekolwiek ciemne siły były siedmiokrotnie potężniejsze od naszego dobra, przecież za sprawą takiego Wodza niewątpliwie zwyciężymy.


I tak już na koniec.
Tadeusz Żychiewicz w swojej książce „Stare Przymierze” opowiada jak miał trudności z napisaniem rozważania o potopieniu wojska egipskiego. Aż w końcu czytając różne tłumaczenia natknął się na Wulgatę i określenie: „Zagarnął ich Pan wpośród nawałności”.
Właśnie – nie potopił ale zagarnął do siebie….

Jeden więc Bóg wie, jaki jest los ostateczny tamtych Kananejczyków, którzy zginęli w czasach Jozuego.