Czy Bóg chciał objawic Izraelitom,że istnieje? Przecież to oczywiste.
Według mnie objawił im coś więcej.

Bóg odpowiedział hebrajskim zwrotem: ’Ehjéh ’Aszér ’Ehjéh, nieraz tłumaczonym na „JESTEM, KTÓRY JESTEM”.


Warto jednak zauważyć, że hebrajski czasownik hajáh, od którego pochodzi ’Ehjéh, nie oznacza po prostu „być”, ale raczej „stawać się” lub „okazywać się”.

Nie jest to zatem nawiązanie do istnienia Boga, lecz do tego, kim On zamierza się stać wobec innych.

Dlatego Przekład Nowego Świata słusznie tłumaczy ten hebrajski zwrot na „OKAŻĘ SIĘ, KIM SIĘ OKAŻĘ”. Jehowa dodał jeszcze: „Oto, co masz powiedzieć synom Izraela: ‚OKAŻĘ SIĘ posłał mnie do was’” (Wj 3:14; przyp. w NW).
Nie była to zmiana imienia Bożego, ale dodatkowa informacja o osobowości Boga; wynika to z Jego kolejnych słów: „Oto, co masz powiedzieć do synów Izraela: ‚Jehowa, Bóg waszych praojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was’.

To jest moje imię po czas niezmierzony i ono mnie upamiętnia na pokolenie za pokoleniem” (Wj 3:15; por. Ps 135:13; Oz 12:5).

Imię Jehowa pochodzi od hebrajskiego czasownika hawáh („stawać się”) i znaczy „On powoduje, że się staje”. Wskazuje zatem, że Jehowa nieustannie powoduje, że sam staje się Tym, który spełnia swe obietnice. Zawsze realizuje swoje zamierzenia. Tylko prawdziwy Bóg ma prawo nosić takie imię i w pełni na nie zasługuje.

Pomaga to zrozumieć sens późniejszej wypowiedzi Jehowy do Mojżesza: „Jam jest Jehowa. I ja ukazywałem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, ale co do mojego imienia, Jehowa, nie dałem się im poznać” (Wj 6:2, 3).

Wspomniani przodkowie Mojżesza wielokrotnie posługiwali się imieniem Jehowa, jest więc oczywiste, że Bogu chodziło o to, iż jedynie w ograniczonej mierze ujawnił im, z czym się to imię wiąże.

Na przykład ci, którzy znali Abrama, nie mogli powiedzieć, że naprawdę poznali go jako Abrahama (czyli „ojca mnóstwa”), gdy miał on tylko jednego syna, Ismaela. Ale gdy urodził mu się Izaak i kolejni synowie, którzy zaczęli wydawać na świat własne potomstwo, imię Abraham nabrało większego znaczenia.

Podobnie imię Jehowa miało odtąd mieć dla Izraelitów głębszy sens.

A zatem „poznać” to nie tylko powierzchownie się z kimś lub czymś zaznajomić.

Nierozumny Nabal, któremu nieobce było imię Dawida, zapytał: „Kimże jest Dawid?” w sensie: „Cóż on znaczy?” (1Sm 25:9-11; por. 2Sm 8:13).

Podobnie faraon rzekł do Mojżesza: „Któż to jest Jehowa, żebym miał usłuchać jego głosu i odprawić Izraela?

Wcale nie znam Jehowy, a do tego nie mam zamiaru odprawić Izraela” (Wj 5:1, 2).
Chciał przez to powiedzieć, że nie uważa Jehowy za prawdziwego Boga ani za kogoś, kto miałby nad nim władzę i byłby w stanie zrealizować swoją wolę, obwieszczoną przez Mojżesza i Aarona.
Jednakże nadszedł czas, by faraon i wszyscy Egipcjanie, a także Izraelici, poznali rzeczywiste znaczenie tego imienia, by zrozumieli, kim jest Ten, który je nosi. Jehowa wyjaśnił Mojżeszowi, że stanie się to wtedy, gdy wcieli w czyn swój zamiar względem Izraelitów — gdy wyzwoli ich i zgodnie z przymierzem zawartym z ich praojcami wprowadzi do Ziemi Obiecanej. Wówczas spełnią się Jego słowa: „Poznacie, iż ja jestem Jehowa, wasz Bóg” (Wj 6:4-8)

A może to tłumacze łamali szyk zdania ,aby porzec własne poglądy?

Możesz podac kontekst tych wypowiedzi Jezusa?

athmosfer



Kiedy powstała ta tradycja żydowska ,by nie używac imienia Bożego?

Bo na przykład w ostatniej księdze Malachiasza to imię dośc często występuje.

Ml 1:2 NS ""Umiłowałem was" rzekł Jehowa. A wy powiedzieliście: "Jakże to nas umiłowałeś? ""Czyż Ezaw nie był bratem Jakuba? " brzmi wypowiedź Jehowy. "Ja zaś Jakuba umiłowałem,"


Ml 1:4 NS ""Ponieważ Edom wciąż mówi: 'Zostaliśmy roztrzaskani, ale powrócimy i odbudujemy spustoszone miejsca', tak rzekł Jehowa Zastępów: 'Oni będą budować, lecz ja będę burzył. A ludzie na pewno ich nazwą "krainą niegodziwości" oraz "ludem, który Jehowa potępił po czas niezmierzony"."


Ml 1:5 NS "I ujrzą to wasze oczy, i sami powiecie: "Jehowa niech będzie wywyższany nad krainą Izraela"'"."


Ml 1:6 NS ""'Syn szanuje ojca, a sługa swego wielkiego pana. Skoro więc ja jestem ojcem, gdzież jest szacunek dla mnie? A skoro ja jestem Wielkim Panem, gdzież jest bojaźń przede mną rzekł Jehowa Zastępów do was, kapłani, którzy gardzicie moim imieniem. "'A wy powiedzieliście: "W jaki sposób wzgardziliśmy twoim imieniem? "'"


Ml 1:8 NS "A gdy przynosicie na ofiarę ślepe zwierzę: "To nic złego". I gdy przynosicie zwierzę kulawe lub chore: "To nic złego"'". "Przyprowadź je, proszę, do swego namiestnika. Czy będzie miał w tobie upodobanie albo czy przyjmie cię życzliwie? " rzekł Jehowa Zastępów."


Ml 1:9 NS ""A teraz, proszę, ułagodźcie oblicze Boga, żeby nam okazał łaskę. Stało się to z waszej ręki. Czy kogokolwiek z was przyjmie życzliwie rzekł Jehowa Zastępów."


Ml 1:10 NS ""Któż spośród was zamknie drzwi? I nie będziecie zapalać ognia na moim ołtarzu za darmo. Nie mam w was upodobania ? rzekł Jehowa Zastępów ? i nie sprawia mi przyjemności dar ofiarny z waszej ręki"."


Ml 1:11 NS ""Albowiem od wschodu słońca aż do jego zachodu moje imię będzie wielkie między narodami i w każdym miejscu będzie się wznosił dym ofiarny, memu imieniu będzie składany dar, czysty dar, bo moje imię będzie wielkie między narodami" rzekł Jehowa Zastępów."


Ml 1:13 NS "I powiedzieliście: 'Cóż za męka!', i z waszego powodu pogardliwie się na niego prycha" rzekł Jehowa Zastępów. "Przynieśliście zatem to, co zrabowane, jak również kulawe i chore; tak, przynieśliście w darze. Czy może mi sprawiać przyjemność coś z waszej ręki? " rzekł Jehowa."


Ml 1:14 NS ""Przeklęty ten, kto postępuje przebiegle i mając w swym stadzie samca, składa ślub, a ofiaruje Jehowie zwierzę mizerne. Ja bowiem jestem wielkim Królem rzekł Jehowa Zastępów a moje imię będzie budzić lęk między narodami"."

Ja myślę, że w ogóle całe chrześcijaństwo jest sfałszowane, dopiero Świadkowie Jehowy mają właściwe poglądy.



.. w dodatku także wiara żydowska od mniej więcej II-III w. p.n.e. jest sfałszowana, i dopiero Świadkowie Jehowy przywrócili wszystko na właściwe tory.

Niedługo dowiemy się, że Biblię trzeba będzie poprawić, bo niestety odstępcy od wiary zamieścili tam wiele błędów, które dopiero Świadkowie Jehowy muszą sprostować.

Jeżeli przyjmiemy że Pismo jest błedne, to po co go używać ?

Mówię tu o sytuacjach w których Jezus określał się imieniem bożym "Ja jestem" (Jahwe).
Przy czym oczywiście nie mówię tu o "normalnych" wystąpieniach tego zwrotu jak np. "Ja jestem Mesjaszem" (Mt 24,5) czy "Ja jestem z wami" (MT 28,20) czy " Ja jestem prawdziwym krzewem winnym" (J 15,1) lecz o wystąpieniach wyraźnie podkreślających ową zbitkę "ja jestem".

Garść przykładów:

"Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?
Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem.
Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni."
Ewangelia wg św. Jana 8,57-59

Jezus nie mówi "Zanim Abraham stał się, Ja byłem". Owo "Ja jestem" podkreśla naturę Boga zawartą w imieniu "Ja jestem" - byt konieczny, nie mający początku ani końca.
"Wówczas Jezus zaczął im mówić: Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł.
Wielu przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem. I wielu w błąd wprowadzą."/Mk 13,5-6/
Czy chodzi o "bycie" ? Czy o to że fałszywi mesjasze przedstawiają się jak Jezus "Ja jestem" (Jahwe) ?
"Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Tak, jeżeli nie uwierzycie, że Ja jestem, pomrzecie w grzechach swoich."/J 8,24/
Czy chodziło o uwierzenie że Jezus "jest" ? Przeciez to jego rozmówcy widzieli..
Zresztą trochę dalej o tym mówi:
"Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem."/J 13,19/
Uwierzyć że istnieje ? Nie, to widać. Uwierzyć że On jest "Ja jestem" (Jahwe)
Że tak rozumieli to i Żydzi pokazuje dobitnie scena pojmania Jezusa, gdy pyta on przybyłych Żydów kogo szukają:
"Odpowiedzieli Mu: Jezusa z Nazaretu. Rzekł do nich Jezus: Ja jestem. Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi.
Skoro więc rzekł do nich: Ja jestem, cofnęli się i upadli na ziemię."/J 18,5-6/
Żydzi upadli na ziemię, bo Jezsus powiedział o sobie "Ja jestem"

Zresztą : gdyby imię Jahwe nie należało do Jezusa, bluźnierstwem byłyby słowa :
"Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: (...)
I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni."/Dz 4,8.12/ musielibyśmy bowiem przyjąć że nie możemy być zbawieni w imieniu Jahwe....

Ależ Marku - św. Piotr ma na myśli imię " Jehowa ", po prostu św. Łukasz to pokręcił

Pismo nie jest błędne ,ale dany przekład tak.


"Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?
Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem.
Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni."
Ewangelia wg św. Jana 8,57-59

J 8:57-59 NS „Żydzi zatem rzekli do niego: "Jeszcze nie masz pięćdziesięciu lat, a widziałeś Abrahama?"(58) Jezus im rzekł: "Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: zanim Abraham zaczął istnieć, ja już byłem".(59) Chwycili więc kamienie, aby nimi w niego rzucać, ale Jezus się ukrył i wyszedł ze świątyni.”

W BT werset ten brzmi następująco: „Rzekł do nich Jezus: ‚Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham stał się, JA JESTEM [gr. egò eimí]’”. (W Bg, Bw, Bp, jak również w przekładach: Wujka, Szczepańskiego, Dąbrowskiego, Kowalskiego, Brandstaettera czytamy „jam jest” albo „ja jestem”, przy czym w niektórych użyto w tym wypadku wielkich liter, aby wywołać wrażenie, że chodzi o tytuł.

W ten sposób usiłuje się łączyć to wyrażenie z wypowiedzią w Wyjścia 3:14, gdzie według BT i Bp Bóg w odniesieniu do siebie posługuje się tytułem „JESTEM”). Jednak w NŚ tak oddano ten fragment Jana 8:58: „Zanim Abraham zaczął istnieć, ja już byłem” (podobnie oddaje to przekład Romaniuka).


Które tłumaczenie jest zgodne z kontekstem?

W pytaniu Żydów (werset 57), na które Jezus odpowiedział, chodziło o jego wiek, a nie o tożsamość. A zatem logicznie rzecz biorąc, odpowiedź Jezusa dotyczyła jego wieku, czasu jego istnienia.
Co ciekawe, nigdy nie próbowano odnieść wyrażenia egò eimí jako tytułu do ducha świętego.
W książce Archibalda T. Robertsona A Grammar of the Greek New Testament in the Light of Historical Research (Gramatyka greckiego Nowego Testamentu w świetle badań historycznych) czytamy: „Czasownik [eimí] (...) używany jest niekiedy jak inne czasowniki w formie orzeczenia i oznacza istnienie, tak jak w (...) [egò eimí] (Jana 8:58)” (Nashville, Tennessee 1934, s. 394).

"Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Tak, jeżeli nie uwierzycie, że Ja jestem, pomrzecie w grzechach swoich."/J 8,24/


O co chodzio Jezusowi ,w co mieli uwierzyc Żydzi?

Że Jezus jest Jehową ?
To absurd!!!!

Mieli uwierzyc ,że Jezus jest obiecanym przez Boga Mesjaszem.

Dlatego pytali go:

Mt 26:63 BT "Lecz Jezus milczał. A najwyższy kapłan rzekł do Niego: Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?"

Uczniowie w to wierzyli .....
Mt 16:16 BT "Odpowiedział Szymon Piotr: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego."

Natomiast inni nie.I Jezus im powiedział właśnie te słowa:

J 8:24 NS „Dlatego wam powiedziałem: Pomrzecie w swych grzechach. Bo jeśli nie uwierzycie, że to ja jestem, pomrzecie w swych grzechach".

I tą prawdę o Jezusie potem głosili apostołowie,że jest on obiecanym Mesjaszem ....

1J 5:1 BT "Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził, i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, który życie od Niego otrzymał."

Nie jest to blużnierstwo

Jak czytamy w ewangelii:

J 3:16 BT „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.”

Czytaj jeszcze raz ten werset:

Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: (...)
I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni."/Dz 4,8.12/

Zobacz
Mateusza 1:21
Dzieje 10:43
Filipian 2:9

Dlaczego Piotr powiedział słowa "pod niebem"?
Czy to oznacza ,że w niebie jest ktoś Najwyższy o imieniu Jehowa?

Owszem.

Ps 83:19 BT „Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że tylko Ty, który sam jeden masz Jahwe na imię, jesteś Najwyższy nad całą ziemią.”

A to ,że Najwyższy posłużył się swym Synem do zbawienia ludzi,taka była Jego wola

Po co się zastanawiać ?
Przecież czy "ja byłem: czy "ja jestem" łatwo sprawdzić.
Sprawdźmy zatem:
Mówimy o wersecie :
"Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem." /J 8,58/
co w oryginale wygląda tak:
"ειπεν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι"

Jeśli masz watpliwości co znaczą słowa "εγω ειμι" to weź choćby Ap 22,13 gdzie również występują:
"εγω ειμι το α και το ω αρχη και τελος ο πρωτος και ο εσχατος "
co znaczy
"Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec."

Jakbyś chciała dalej sprawdzać, to proszę : "εγω ειμι" występuje w następujących wersetach:

Mateusza 14:27, 22:32, 24:5, 26:22, 26:25
Marka 6:50, 13:6, 14:62
Łukasza 1:19, 21:8, 22:70, 24:39
Jana 4:26, 6:20, 6:35, 6:41, 6:48, 6:51, 8:12, 8:18, 8:24, 8:28, 8:58, 9:9, 10:7, 10:9, 10:11, 10:14, 1:25, 13:19, 14:6, 15:1, 15:5, 18:5, 18:6, 18:8
Dzieje Apostolskie 9:5, 10:21, 18:10, 22:8, 26:15
Objawienie Jana 1:8, 1:11, 1:17, 2:23, 21:6, 22:13, 22:16

Pozostałe rzeczy omówię później, bo nie chciałbym żeby ten ważny fragment "uciekł" z pola uwagi.

mt 23:37 ns (37) "Jerozolimo, Jerozolimo, zabijająca proroków i kamienująca tych, którzy zostali do niej posłani – jakże często chciałem zebrać twoje dzieci, jak kokoszka zbiera swe kurczęta pod skrzydła! Ale wyście tego nie chcieli.

-kto chciał zebrać swe dzieci poprzez wysylanie [w przeszłości] do nich proroków?
-dlaczego Jezus mówi to wskazując na siebie? J 10,30

Wiesz Joanno. W Encyklopedii Judaica wyczytałem, że imię Boże było wymawiane powszechnie (regularnie) z samogłoskami mu właściwymi do zburzenia I świątyni (586 p.n.e). Od III w. przed naszą erą jednak zaczęto unikać używania imienia i zastępowano je wyrazem Adonaj (to też pośrednio potwierdzają rękopisy Septuaginty IIIw.pne). Niektóre Późne księgi biblijne nie zawierają wogóle imienia Bożego (Pieśni nad Pieśniami, Kohelet, Estera; w Danielu występuje ono już tylko 7 razy -rozdz 9) Co świadczy o zanikaniu używania tego imienia. Więc nie wiem czy jest to aż takie niebiblijne – Estera to jedna z najpóźniejszych ksiąg.
Poza tym jeżeli wiadome jest, że Imię Boże przed zburzeniem II świątyni wymawiane było jedynie przez Najwyższego Kapłana w Kodesz haKodaszim to oczywiste jest, że w mowie potocznej go nie używano. Ale przyznam się, że tradycja niewymawiania tego imienia nie jest wcale tak jasna. Nawet wydaje się, że mogło być różnie. Raz na siedem lat lub 2 razy na siedem lat Najwyższy Kapłan (dane chyba są sprzeczne) przekazywał to imię.
Gdyby imię to było powszechnie używane nie miałby sensu ten zapis Talmudu. Zadałem pytanie Żydom o zapis historyczny. Niestety nie uzyskałem satysfakcjonującej odpowiedzi, bo informacje na temat używania imienia Bożego nie są jednoznaczne i pochodzą jedynie z tradycji przekazywanej przez pokolenia. Dopiero Talmud tą tradycję zapisał.
Oto Pytanie i odpowiedź :
TETRAGRAMMATON W ŚWIĄTYNI (http://the614thcs.com/40.1285.0.0.1.0.phtml)
pytanie od A :

Zrozumiała jest dla mnie tradycja nieużywania imienia Boga (HaSzem). Ale skąd wiadomo, że używane ono było w Świątyni w Kodesz haKodaszim? Czy są jakieś dane historyczne, które to potwierdzają?
odpowiedź :

Nie.
Informacje na ten temat nie są jednoznaczne i należą wyłącznie do tradycji przekazywanej przez pokolenia, ale bez dokumentacji danych historycznych w źródłach pisanych.
Jedyne zapisy dotyczące tego zagadnienia pochodzą z okresu późniejszego, już po zburzeniu Świątyni, znajdujemy je bowiem w Talmudzie. Np. traktat Joma 39b stwierdza: "nasi rabini nauczali: dziesięć razy Najwyższy Kapłan wypowiadał [Niewypowiadalne] Imię tego dnia" ("ten dzień" to - rzecz jasna - Jom Kipur i miejscem wypowiadania Imienia miało być Kodesz haKodaszim, co wynika z kontekstu, w którym zapis ten się pojawia).
W Talmudzie mędrcy zastanawiając się, czy Imię mogło być wypowiadane poza Świątynią, poza Kodesz haKodaszim, przywołują słowa Tory: "Nie wykonujcie żadnej [służby świętych oddań] dla Boga, waszego Boga, [gdzie indziej niż] tylko w miejscu, które Bóg, wasz Bóg, wybierze, żeby tam umieścić Swoje Imię" (Dewarim 12:5). Interpretują to jako stwierdzenie, że miejscem Imienia jest wyłącznie Świątynia.
Sota 38a informuje, że błogosławieństwo kapłańskie wypowiadane w Świątyni zawierało Tetragrammaton, ale komentarze rabiniczne stwierdzają, że tylko do czasów śmierci Szymona Sprawiedliwego (Szimon haCadik).
Istnieją (także w Talmudzie a - przede wszystkim - w innych tekstach rabinicznych) zapisy sprzeczne, pozwalające przypuszczać, że Imię było wypowiadane co prawda w Świątyni - ale także przy innych okazjach, również poza Świątynią i nie tylko przez kohenów oraz poza Kodesz haKodaszim.
Z kolei niektóre zapisy uważają, że Czteroliterowe Imię wypowiadane poza Świątynią, nie było jednak rzeczywistym, oryginalnym brzemieniem Tetragrammatonu, ale jego wersją zmienioną przez kapłanów, aby ukryć prawdziwe brzmienie Imienia.
Talmud (Kiduszin 71a) stwierdza: "Rabba b. bar Hana powiedział w imieniu r. Johanana: Wymowa Świętego Imienia czteroliterowego była przekazywana przez mędrców ich uczniom raz na siedem lat - inni mówią, dwa razy na siedem lat". Logicznie nasuwa się pytanie: gdyby wymowa była powszechnie znana, to dlaczego mędrcy mieliby przekazywać ją uczniom?
W Komentarzu do Joma 39b czytamy: Tosaf Sota 38a sugeruje, że Niewymawialne Imię mogło być wypowiedziane tylko wtedy, gdy były podstawy, aby zakładać, iż Szechina przebywa w sanktuarium. Jednak gdy zmarł Szymon Sprawiedliwy [II wiek p.n.e.], i wiele było dowodów, że taka chwała nie była już obecna [do cieszenia się nią], jego następcy nie mieli śmiałości, aby wypowiadać Imię. Sota 37b stawia hipotezę, że wymawiano Imię w Świątyni, ale poza nią zastępowano je [tak, by nikt nie wiedział, że jest to Imię zamienione].

...
Tradycja utrzymująca, że Imię wypowiadane było w święto Jom Kipur w Kodesz haKodaszim przez Najwyższego Kapłana, jest bardzo silna i przenika także do sztuki.

Rabin Joseph Telushkin przypomina monolog (cytowaliśmy go już tutaj przed dwoma laty) chasydzkiego rabina ze sztuki teatralnej Anskiego “Dybuk”, który ilustruje prawdopodobne emocje związane z tym niezwykłym momentem:

“Boży świat jest wspaniały i święty. Najświętszą ziemią świata jest Izrael. W ziemi Izraela najświętszym miastem jest Jerozolima. W Jerozolimie najświętszym miejscem jest Świątynia, a w niej najświętszym punktem jest Kodesz haKodaszim...
Jest w świecie siedemdziesiąt narodów. Najświętszy pośród nich jest lud Izraela. Najświętszym pośród Izraela jest plemię Lewitów. W plemieniu Lewitów najświętsi są kapłani. Pośród kapłanów najświętszy był Najwyższy Kapłan...
W roku (księżycowym) są 354 dni. Pośród nich są dni święte. Ponad nie jest świętość Szabatu. Pośród Szabatów najświętszy jest Szabat Szabatów – Jom Kipur...
Jest w świecie siedemdziesiąt języków. Najświętszy jest hebrajski. W tym języku ponad wszystko najświętsza jest Tora, a najświętszą częścią Tory jest Dziesięć Przykazań. W Dziesięciu Przykazaniach ze wszystkich słów najświętsze jest Imię Boga...
I raz do roku, o określonej godzinie, te cztery Najwyższe Świętości świata spotykały się ze sobą. Stawało się to w Jom Kipur, gdy Najwyższy Kapłan wchodził do Świętego Świętych i tam wypowiadał Imię Boga.
A ponieważ ta godzina była niewyobrażalnie święta i niezwykła, był to czas największego niebezpieczeństwa nie tylko dla Najwyższego Kapłana, ale dla całego Izraela. Gdyż, gdyby w tej godzinie – Boże uchowaj! - umysł Najwyższego Kapłana nawiedziła błędna lub grzeszna myśl, cały świat zostałby zniszczony”


Najciekawsze jest jednak to, że tym samym argumentem o wyjątkowości Imienia posługują się zwolennicy wymawiania imienia Bożego (świadkowie) jak i przeciwnicy (ze wszystkich słów najświętsze jest Imię Boga...-Talmud) Ja oczywiście upieram się przy tradycji żydowskiej. Także myślą zgadzam się z Eckhartem, że nie ma imienia, którym Boga byśmy wystarczająco wyrazili, wysłowili, uwielbili. Dlatego uważam, że Tetragrammaton powinien być zakryty, tak jak zakryty i święty jest Bóg(Iz45,15). Ujawnienie imienia Bożego zakrawa mi na profanację na zepchnięcie Boga do kategorii wiedzy, do ograniczeń ludzkiego umysłu, a Boga nie powinno się ograniczać. Słowo wypowiedziane, wysłowione od razu jest ograniczeniem, musi się z czymś konkretnym konotować.

Joanno, to wszystko jest nie na temat.
Jeśli Jezus nie jest Jahwe, a czytamy O JEZUSIE "I nie ma w żadnym innym zbawienia, [u]gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni." to znaczyłoby że "pod niebem" (na Ziemi) nie ma zbawienia w imieniu Jahwe.
Co Było Do Udowodnienia

Joanno, w 8 rozdziale Jana nie ma nic o Mesjaszu. Jest za to "Zanim Abraham stał się, Ja jestem."/J 8,58/

"Ja jestem" to Jahwe.

I nie jest przypadkiem że właśnie natychmiast po tym oświadczeniu czytamy "Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego."

Cytaty z Mt 26:63, 16:16 itd są nie na temat - inna rozmowa, inna kwestia.
Natomiast nie odniosłaś się do Mk 13,5-6 ,J 13,19 a zwłaszcza J 18,5-6