Ef.4.26- Słowo mówi "gniewajcie się lecz nie grzeszcie, niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym,nie dawajcie diabłu przystepu.
Mat 5.22- Jezus "A ja wam powiadam ze kazdy kto sie gniewa na brata swego pójdzie pod sąd
Moze pozornie to wygląda jak zaprzeczenie, gniew moze prowadzić do grzechu kiedy damy wolny przystep diabłu przerodzi sie w nienawiść i nigdy nie odpuśći o takim gniewie mówi Jezus normalny gniew jest cechą emocjonalną nawet Jezus się gniewał kiedy wypedzał przekupniów ze Świątyni.

Do Pietrasa 89.
Sądzę, Pietrasie, że zapomniałeś iż terminy okrutny, groźny itp. nie są przeciwieństwami pojęcia miłosierny tzn. że ktoś może w pewnym momencie być okrutny a w innym miłosierny; tak jak z pojęciami kłamca i prawdomówny - one wzajemnie się nie wykluczają. Jestem przekonany, że nawet najgorszy kłamca częściej mówił prawdę niż kłamał po prostu dlatego, że bez mówienia prawdy trudno jest żyć. Jeżeli mówimy, że ktoś jest prawdomówny czy miłosierny to rozumiemy to, że częściej mówi prawdę niż kłamie, że częściej jest miłosierny niż niesprawiedliwy czy okrutny.
Tak więc niesłuszny jest Twój wniosek. Że „Biblia samo sobie kłamie” - ona tylko opisuje czyny Boga raz sprawiedliwe choć okrutne innym razem miłosierne. Przypomnij sobie targi Abrahama z Panem Bogiem w sprawie Sodomy i Gomory czy sprawę Jonasza i Niniwy, nie wspominając o tym co mówi Chrystus w Nowym Tetamencie. AndrzejKot
Pozdrowienia.
P.S. A na okrasę przeczytaj sobie jak Korwin-Mikke opisuje historię Gedeona i Madianitów: patrz Google madianici.

Warto a nawet powiem jest niezbędne przyjąć założnie że Biblia nie zaprzecza sama sobie.Bóg który ją napisał prze Ducha Świętego jest niomylny, natomiast my nie jesteśmy wielu poruszonych tematów zrozumieć do końca. I w tym widzę przyczynę stwierdzeń wykluczajcych się wzajemnie.

Ja mam takie zdanie: w pierwszej kolejności do tekstu biblijnego należy podejść maksymalnie dosłownie i z maksymalną ścisłością. Gdy spojrzymy w ten sposób na te dwa teksty w kontekście "gniewu", to od razu widać różnicę: w pierwszym jest mowa wyłącznie o "gniewie", bez dookreślenia, natomiast w drugim Jezus grozi sądem tym, którzy "gniewają się na brata swego". I od razu powinniśmy zapytać: skoro tak, to czy rzeczywiście chodzi o "gniew" w tym samym znaczeniu?

Lubię tak czytać Biblię to jest Bóg stworzył człowieka na swoje podobiństw dał mu rozum i wole i napisał Słowo aby człowiek myslał a korzystajac z woli wybirał miedzy złem a d dobrem.

Należy zrobić różnicę między słusznym gniewem, a gniewem niepohamowanym.
Kiedy Bóg okazuje gniew, to nie wymierza kary na ślepo, w furii.

Biblia mówi tak.
Jeremiasza 30:11
„Bo ja jestem z tobą — brzmi wypowiedź Jehowy — by cię wybawić; lecz dokonam zagłady wśród wszystkich narodów, do których cię rozproszyłem. Jednakże w twoim wypadku nie dokonam zagłady. I skoryguję cię w odpowiedniej mierze, gdyż bynajmniej nie pozostawię cię bez ukarania”

Jeremiasza 46:28
"Ty zatem się nie lękaj, mój sługo Jakubie — brzmi wypowiedź Jehowy — bo ja jestem z tobą. Dokonam bowiem zagłady pośród wszystkich narodów, do których cię rozproszyłem, lecz jeśli chodzi o ciebie, nie dokonam zagłady. Będę jednak musiał odpowiednio cię ukarać i żadną miarą nie pozostawię cię bez ukarania”

Rzymian 9;14-18
14 Cóż więc powiemy? Czy u Boga jest niesprawiedliwość? Przenigdy! 15 Mówi bowiem do Mojżesza: „Zmiłuję się nad tym, nad kim się zmiłuję, i okażę współczucie temu, komu okażę współczucie”. 16 A zatem nie zależy to od chcącego ani od biegnącego, lecz od Boga, który okazuje miłosierdzie. 17 Gdyż Pismo mówi do faraona: „Właśnie dlatego pozwoliłem ci pozostać, aby w związku z tobą pokazać swoją moc i aby moje imię było oznajmiane po całej ziemi”. 18 A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, ale komu chce, pozwala popaść w zatwardziałość.

Gniew jest grzechem najbardziej wszechobecnym, najbardziej szkodliwym.

Gniew nie jest grzechem, jeśli jest słuszny i kontrolowany.
Efezjan 4:26
Bądźcie srodze zagniewani, a jednak nie grzeszcie

Jeżeli takowym jest

A czy umyślne "zatwardzanie serca faraona" tylko po to, aby ostatecznie wymanewrować go w kierunku Morza Czerwonego i tam utopić nie jest jawnym morderstwem? Nie mówiąc już o bogu ducha winnych żołnierzach wojska króla Egiptu?

Czytając posty ^^i inne podobne myślę o Wszechmocy Bożej.
Dla wierzącego jest oczywiste , że Słowo Boże "wyda swój owoc", przyniesie jakies dobre skutki.
W jaki sposób stanie sie to w przypadku osób, które czytają Biblię po to tylko, aby znaleźć w niej jakieś (wg. nich) kompromitujące "kawałki", świadczące, dajmy na to o Bożym okrucieństwie, "sadyźmie", braku sprawiedliwości?
Jak już czytać Pismo Św. to tylko z głębokim przekonaniem, że robi sie to w poszukiwaniu Prawdy, a nie w poszukiwaniu dowodów dla swoich teorii, bądź teorii made in racjonalista.pl

"Wg nich"? Według każdego człowieka, który jest w stanie trzeźwo spojrzeć na te fragmenty. Bodajże Dawkins (nie przepadam za nim, ale parę rzeczy zauważa trafnie) w jednej ze swoich książek podaje przykład eksperymentu który wykazał, że ludzie wierzący nie są w stanie spojrzeć obiektywnie na tego typu fragmenty. Gdy dzieciom żydowskim zaserwował soczysty kawałek o wymordowaniu przez Jozuego cywili z rozkazu Boga, to większość z nich była zachwycona tym czynem, bo Jozue wypełnił święty rozkaz Boga. A gdy innej grupie dał ten sam fragment zmieniając jednak Jozuego na chińskiego generała i Boga na cesarza (aby ukryć przed nimi, że to w istocie tekst biblijny) to od razu potępiały ten czyn jako haniebny i zbrodniczy. Przypadek?

Biblii nie wolno czytać "z głębokim przekonaniem, że to prawda". Biblię należy czytać z głową, jak wszystko zresztą. Inaczej stajemy się podobni do dzieci, które po przeczytaniu Harrego Pottera wierzą, że kiedyś same znajdą peron z którego pojadą do tej magicznej szkoły.

A racjonalisty.pl nie lubię. Zraził mnie tekst o wątpliwej historyczności Jezusa z którym się nie zgadzam.

Aha, a jak już cytować to dokładnie
Ja napisałam tak:
Skromna zmiana, a jak wiele zmienia, prawda?

Kiedy jest mowa o zatwardzeniu serca, to nie oznacza, że Bóg w jakiś sposób ingerował w charakter faraona.
Raczej wydarzenia, które zainicjował Bóg, zdradziły prawdziwe pobudki faraona i utwardziły jego serce.
Niekiedy oznacza to również, że Bóg na to POZWOLIŁ, co nie oznacza, że bezpośrednio ingerował.

No więc właśnie, autor tak sie wyraził, ale bierze sie to stąd , że starotestamentowi autorzy założyli, że Bóg jest jedyną przyczyną wszystkiego, nie brali pod uwagę przyczyn pośrednich. Jak się czyta ST to trzeba o pewnych uwarunkowaniach pamiętać, przede wszystkim t zw czynnik ludzki, ale...ile ten dziad może gadać do obrazu..