Nie. Postawa, o której piszesz była w Prawie potępiona i haniebna, ale nie musiała być zmazywana krwią. Przeczytaj, proszę fragment poświęcony prawu lewiratu (Pwt 25,5-10) i konsekwencjami płynącymi z odmowy jego dopełnienia. Jak jest napisane Onanowi groziłoby, że[quote]pójdzie do niego bratowa na oczach starszych, zdejmie mu sandał z nogi, plunie mu w twarz i powie: "Tak się postępuje z człowiekiem, który nie chce odbudować domu swego brata". I będzie nazwane imię jego w Izraelu: "Dom tego, któremu zzuto sandał" [9n].

Dzieląc postępek Onana na fragmenty, nie odnajdziemy jego grzechu. Bo ani odmowa dania potomstwa bratu nie jest karana śmiercią, ani też rozlewanie nasienia. Jednak wszystko razem było czynem przewrotnym... Co oznacza, że przewrotne tłumaczenia są w oczach Boga o wiele gorsze.

Dwie sprawy:
1. w czasach Onana nie istniało jeszcze Prawo w postaci z Pwt; niezależnie czy weźmiemy datowanie historyczne, czy z powstania obu ksiąg.
2. niedanie potomstwa bratu tu było wyjątkowym wykroczniem, gdyż dotyczyło pokolenia Judy, z którego wywodziła się duża część ludu Bożego.

Nie dzielę na fragmenty, a jedynie odczytuję literalnie Pismo. Próba czytania całościowego i zmieszczenia tam wielu uchybień może mieć sens, ale może też być już naszą dzisiejszą interpolacją.

Są do tego dwie koncepcje:

1. Prawo pochodzące od Boga jest w całej Biblii to samo i niezmienne, a różne są tylko interpretacje pochodzące od ludzi. Jednak w oczach Boga istotne jest tylko to, co On sam dał, cała reszta zaś zostanie odrzucona (por. Mt 15,13)
2. Istnieje hierarchia przymierzy; inne było przymierze z Adamem, inne z Noem, kolejne z Abramem, Mojżeszem i wreszcie z Apostołami (a poprzez nich z Kościołem). W każdym z nich pewne przepisy były dodawane, a inne ujmowane (por. Mt 5,21n).

To może i byłaby okoliczność obciążająca, gdyby Onan był prorokiem powołanym przez Boga i obdarzonym wizją przyszłości.

To ja próbowałem analizować poszczególne fragmenty. Nie chciałem nikomu czegokolwiek zarzucać, a jeśli tak zostałe zrozumiany, to przepraszam. Figura stylistyczna mi się tak jakoś wymskła.
Interpretacją Pisma nie zajmuję się, a w sprawach wiary kieruję się Tradycją Kościoła. Swoich prywatnych dywagacji nie biorę zbyt poważnie, nie stosuję ich w życiu i nikomu też tego nie polecam.

Ktoś wyrzej napisał...


"A co jeśli księża sobie wymyślą, że każdy katolik musi zaszyć pochwę lub odciąć penisa (w zależności co ma)? "


Odpowiedz brzmi nie! bo kościół nie może zmienić już ustanowiego prawa, po jakimś tam soborze nie pamiętam jakim. Nawet jeśli by teraz znaleziono autentyczne teksty Jezusa to nie można ich dodać do Biblii. Biblia jaka jest już taka będzie do końca świata....

Uogolniajac wszystkie wypowiedzi wyciagamy prosta hipoteze ze kazdy z nas inaczej odbiera masturbacje. Moim zdaniem masturbacja nie jest zla, wracajac do wypowiedzi poniektorych osob widze ze czesc osob uczestniczacych w dyskusji odbiera masturbacje jako temat smieszny, niepowazny, odbiera go poprostu zartobliwie, czego calkowicie nie rozumiem. Mozemy porownac masturbacje ze stosunkiem z zabezbieczeniem ( dla niewtajemniczonych z prezerwatywa), po odbytym stosunku, meszczyzna po zdeciu prezerwatywy pozbywa sie jej: wyrzuca ja, pozbywajac sie zawartego nasienia( taka sama sytuacja jak w przypadku masturbacji). Jest 1 roznica, dany meszczyzna uprawial stosunek seksualny z kobieta ( zlym okresleniem jest uprawiac seks- w doslownym tlumaczeniu uprawiac płec) natomiast partnerem osoby masturbujacej sie jest np. reka, scierka, wibrator itp. zaleznie od plci. Co z tego wynika, nic, czemu masturbacja ma byc zla? Dobrze, czy gdzie kolwiek opisane jest iz np. kopulacja czlowieka z np. psem jest zla, nie, poniewaz czlowiek ma rozne zboczenia, choc kopulacja czlowieka z psem napewno nie prowadzi lub prowadzi do powstania niedorozwinietego gat. i wtedy moze byc opisana jako niepoprawna w np. ksiazce biologicznej. wracajac do masturbacji: Czemu ona szkodzi ? Osobiscie sam sie masturbowalem aby zaspokoic sie seksualnie i nie mialem wyrzutow sumienia, wlasciwie dlaczego mialbym je miec ? Sadze ,ze nawet niektorzy z was sie masturbowali i sadze ,ze moga to byc osoby smiejace sie z tego tematu. Powiem wprost, masturbacja to rzecz naturalna, bez zadnych statystyk sadze ze co 4-5 osoba na swiecie sie masturbuje i powiem szczerze, wiara powinna byc dostosowana do naszych potrzeb i zapotrzebowan, nie natomiast ogolnych pogladow religijnych i zapisanych w biblii. Nastepnie, to kieruje do kilku osob, nie dowiecie sie czym jest spowodowana potrzeba masturbowania sie czytajac biblie albo jakies pisma religijne, zanim zaczniecie wypowiadac sie w temacie biologicznych potrzeb czlowieka przeczytajcie pismo lub ksiazke nawiazujaca do danego tematu. Powiem szczerze ze majac duza wiedze o medycynie, budowie czlowieka i psychice czlowieka moglbym napisac tutaj kilku stronowy wyklad na ten temat, czego jednak nie posiadam wiec zakoncze ten post.

Sensem wiary nie jest posiadanie jakiegokolwiek poglądu, który będzie nam umilał życie, ale relacja z rzeczywistym Bogiem dążąca do zjednoczenia z Nim. Wierzymy, że Biblia jest słowem Bożym skierowanym do nas. Wierzymy, że Bóg jest doskonale kochającym i wszechwiedzącym Ojcem i jako taki kocha nas i mówi nam co jest dla nas dobre, a co złe - także poprzez Biblię, Jego słowo. Nie jesteśmy za dostosowywaniem relacji z Bogiem, czyli wiary, do naszego widzimisię, do przyjemności, do łatwego życia, tak jak i relacja z kimś kogo się kocha, małżonkiem nie jest w stanie ulegać dowolnym tranformacjom dla naszego widzimisię, do maksymalizacji naszej przyjemności i wygody. Traktujemy Boga na poważnie, jako cel naszego życia, a nie środek do jego umilania. To nie Bóg jest środkiem do naszego miłego życia, ale nasze życie (niezależnie czy łatwe czy nie) jest środkiem dojścia do Boga.

Uporczywa masturbacja, utrzymująca się przez wiele lat może być wynikiem głębszego problemu.

Przykład
Pacjent doznał głębokiego urazu psychicznego w dzieciństwie, skutkiem czego u podstawy jego relacji z innymi ludźmi zalegał głęboko ukryty lęk przed odtrąceniem. Jednocześnie pragnął być z innymi ludźmi i bał się ich. Dlatego wciąż był samotny i na zewnątrz społeczeństwa. Skutki tego objawiły się dwojako:
• Usilnie pragnął zdobyć akceptację otoczenia przez zachowania, które wydawały mu się odpowiednie. Jednak, ponieważ ludzi nie pojmował, nigdy nie miał przyjaciół, nie należał do żadnej paczki, nie doświadczył wspólnoty w radości i w żalu, to, co wydawało mu się właściwe, nie zawsze takim było. Dlatego po wielokroć był odtrącany i pozostawiany samemu sobie, co pogłębiało jego ból.
  
• W relacjach z płcią przeciwną problem pojawiał się ze wzmożoną siłą. Brak zaspokojenia podstawowych ludzkich potrzeb powodował, że relacje miłosne zawłaszczały cały jego świat. Pogrążał się w nich bez reszty, pragnąc doskonałego zjednoczenia z obiektem uczucia. Był gotów na wszystko, na każde poniżenie, byle tylko być ze swą miłością. Dlatego też najczęściej bywał odtrącany w swej bezbronności. W swoich fantazjach erotycznych powtarzał sceny wielokrotnie i masturbując się, rozkoszował swoim bólem (które to uczucia przypisywał drugiej stronie) oraz pogrążał w odtrąceniu, dodatkowo wzmaganym żalem z powodu grzesznego występku.
W ten sposób pogrążony w rozpaczy i bólu podróżował aż do końca.
(Na podstawie dziennika pozostawionego po udanej próbie samobójczej. Bliższe dane niedostępne na życzenie rodziny.)

Widać więc, że masturbacja niekoniecznie może być wesołą rozrywką znudzonego życiem człowieka. Często kryje się za nią olbrzymi kompleks, który nierozpoznany, może doprowadzić do tragicznego końca.

W biblii bezposrednio mowy o masturbacji nie ma... ale w KKK jest dosyc obszernie temat omowiony:

Jak to nie ma?? Oczywiście,że jest. Księga Kapłańska o tym mówi.
Kpł 18,16-18

Czy na tym forum co 4 temat musi zawierać w sobie masturbacje??

Co do masturbacji to pamiętam jak ksiądz w podstawówce
nam ją tłumaczył, że to nic złego itp. więc tak każdy z nas robił.
Obecnie nie mam kobiety, więc się masturbuję, grzeszę bo
oglądam pornosy i tak się pobudzam ale nie grzeszę kiedy
po kilku dniach napięcie seksualne samo się pojawia,
Bóg wie że nie mam kobiety i zezwala na to napięcie, które
w sumie pod katem fizjologicznym powinno sie rozladowywać,
gdy np. podczas masturbacji marze o kims kogo nie ma (kobieta),
po prostu wyobrażam sobie jakąś kobietę (nieistniejącą)...

Po co mi to napięcie seksualne, po co dał mi je Bóg ? A jak już będę mieć kobietę
to na zdrowy rozum, seks no przynajmniej raz w tygodniu by mi owa sperma
głowy nie rozerwała, bez zabezpieczenia daje to nam sporo dzieci - skąd wezmę na utrzymanie kilkuset dzieci i jak moja żona zniesie tyle porodów ?

Przecież to jest absurdalne i wręcz antyludzkie, wierzę, że za max. ~100lat
kościół zmieni zdanie na ten temat, tak jak zmieniał je wiele razy.

Albo dla świętego spokoju się wykastruję, czy może to też grzech ?
Bo wtedy zrozumiem, że życie jest tylko cierpieniem mimo iż
to nie moja wina, że dostałem popęd seksualny wbrew mojej woli,
mi się wcale to nie podoba...

Dokładniej przeczytam ten temat ale nie miejcie mi niczego za złe,
bo jestem prosty człowiek.

Interesujące. Skąd wziąłeś pogląd, że sperma rozrywa głowę? Albo, że kobieta jest zdolna do kilkuset ciąż?

To pewnie hiperbole są

Masturbacja — jak walczyć z pokusą?
„TO STRASZNIE silny nawyk” — powiedział młody mężczyzna, który walczył z masturbacją przeszło 15 lat. „Może spowodować takie samo uzależnienie jak narkotyki lub alkohol”.
Jednakże apostoł Paweł nie pozwalał, by pragnienia brały nad nim górę. Wręcz przeciwnie, napisał bowiem: „Poskramiam moje ciało [cielesne namiętności] i biorę je w niewolę” (1 Koryntian 9:27, BT). Nie pobłażał sobie. Podjęcie analogicznych wysiłków umożliwi każdemu zerwanie z masturbacją.
„Przygotujcie wasze umysły do działania”
Niejeden ucieka się do samogwałtu, by rozładować napięcia i lęki. Jest to jednak dziecinna reakcja na trudności (porównaj 1 Koryntian 13:11). Lepiej wykazać „umiejętność myślenia” i zmierzyć się z problemem (Przysłów [Przypowieści] 1:4, NW). Kiedy kłopoty i frustracja wprost cię przytłaczają, ‛wszelką troskę swoją złóż na Boga’ (1 Piotra 5:6, 7).
A co zrobić, gdy czasem przypadkowo wpadnie ci w oko lub w ucho coś rozbudzającego namiętność? Biblia radzi: „Przygotujcie wasze umysły do działania; bądźcie opanowani” (1 Piotra 1:13, New International Version). Zdobądź się na wysiłek i odrzuć niemoralne myśli, a fala podniecenia wkrótce opadnie.
Odpędzenie niewłaściwych myśli jest szczególnie trudne w nocy, kiedy człowiek pozostaje sam. Pewna młoda kobieta podpowiada: „Najlepiej wstać i zająć się czymś konkretnym albo coś przegryźć, żeby skierować myśli na inne tory”. Zmuś się do ‛myślenia tylko o tym, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne’ (Filipian 4:8).
Jeżeli masz kłopoty z zasypianiem, postaraj się pójść za przykładem wiernego króla Dawida, który napisał: „Wspominam cię [Boże] na łożu moim, rozmyślam o tobie podczas straży nocnych” (Psalm 63:7). Takie usilne kierowanie myśli ku Bogu i Jego przymiotom często pomaga zmienić nastrój. Dobrze jest też ciągle przypominać sobie Boży punkt widzenia na ten nieczysty nawyk (Psalm 97:10).
Zapobiegaj
„Przezorny, widząc niebezpieczeństwo, ukrywa się, lecz prostaczkowie idą naprzód i ponoszą szkodę” — napisał pod natchnieniem mędrzec (Przypowieści 22:3). Okaż się przezornym, rozwijając zdolność przewidywania. Na przykład starannie unikaj pewnych czynności, obcisłych strojów lub niektórych potraw, jeśli stwierdzisz, że wywołują u ciebie podniecenie seksualne. Panowanie nad sobą mogą utrudniać również napoje alkoholowe, które osłabiają hamulce moralne. Ponadto strzeż się jak zarazy wszelkich wydawnictw bądź filmów o tematyce erotycznej. „Odwróć oczy moje, niech nie patrzą na marność” — modlił się psalmista (Psalm 119:37).
Zapobieganie bywa także potrzebne w okresach szczególnej wrażliwości. Dziewczyna może zauważyć, że w niektórych dniach cyklu miesięcznego odczuwa wzmożony popęd płciowy. Zdarza się, iż ktoś przeżywa urazę lub jest przygnębiony. „Pokazałeś swoje zniechęcenie w dniu udręki? Wątła będzie twa siła” — ostrzega Księga Przysłów 24:10 (NW). Staraj się wtedy nie spędzać zbyt dużo czasu w samotności. Zaplanuj sobie pożyteczne zajęcia, wymagające zaangażowania umysłu, a mniej będziesz mieć okazji do snucia niemoralnych rojeń.
Duchowa ofensywa
Pewien 27-letni mężczyzna, który od 11 roku życia walczył z nawykiem masturbacji i w końcu odniósł zwycięstwo, wyjaśnił: „Cała rzecz polegała na przejściu do ataku. Dzień w dzień, bez żadnych wyjątków, czytałem przynajmniej dwa rozdziały z Biblii”. Przestrzegał tego skrupulatnie ponad trzy lata. Inny chrześcijanin radzi: „Zanim pójdziesz do łóżka, przeczytaj coś, co ma związek ze sprawami duchowymi. To bardzo ważne, żeby ostatnia myśl każdego dnia była poświęcona właśnie tym zagadnieniom. Niezwykle skutecznie działa też wtedy modlitwa”.
Bardzo pomocne jest również ‛ofiarne zajmowanie się dziełem Pańskim’, na przykład przekazywaniem innym wiedzy biblijnej (1 Koryntian 15:58, BT). Kobieta, która uporała się z problemem masturbacji, oświadczyła: „Tym, co naprawdę trzyma mnie teraz z dala od tego nałogu, jest pełnoczasowa służba kaznodziejska, bo dzięki niej koncentruję wszystkie myśli i siły na pomaganiu innym w nawiązywaniu dobrych stosunków z Bogiem”.
Poza tym można w szczerej modlitwie błagać Boga o „moc, która wszystko przewyższa” (2 Koryntian 4:7). „Wylewajcie przed nim [przed Bogiem] serca wasze” (Psalm 62:9). Pewna dziewczyna wyjaśnia: „Modlitwa od razu dodaje sił. Pomodlenie się w chwili, kiedy zaczyna narastać pożądanie, stanowczo pomaga”. Co więcej, od momentu wstania z łóżka cały dzień mów Bogu o swym postanowieniu i błagaj, by Cię wzmacniał swym świętym duchem (Łukasza 11:13).
Pomoc innych
Jeżeli twoje starania nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, opowiedz o swym problemie komuś, kto mógłby ci pomóc, na przykład matce, ojcu lub starszemu zboru. Dziewczynie może być łatwiej zwierzyć się dojrzałej chrześcijance (Tytusa 2:3-5). Pewien młody człowiek, który był już bliski załamania, oświadczył: „Któregoś wieczoru porozmawiałem o tym w cztery oczy z ojcem”. Wyznał też: „Musiałem zebrać wszystkie siły, żeby mu się zwierzyć. Ze wstydu aż się popłakałem. Ale nigdy nie zapomnę reakcji taty. Uśmiechając się pocieszająco, powiedział: ‚Jestem z ciebie dumny’. Rozumiał, ile mnie kosztowało podjęcie tej rozmowy. Żadne słowo nie mogło mnie bardziej podnieść na duchu i zachęcić.
„Na podstawie kilku wersetów tata pomógł mi dostrzec, że nie zaszedłem ‚za daleko’, a później pokazał jeszcze parę innych tekstów, by mieć pewność, że uświadomiłem sobie powagę swych czynów. Poradził, bym postarał się wytrzymać przez określony czas, po upływie którego wrócimy do rozmowy. Uprzedził, żebym się nie załamywał, w razie gdybym uległ pokusie, tylko zaczął następny, dłuższy okres bez wpadki”. Uporawszy się całkowicie ze swym problemem, ów młody człowiek dodał: „Najbardziej pomocne okazało się to, że miałem kogoś, kto wiedział o moich kłopotach i kto mnie wspierał”.
Gdy ulegniesz pokusie
Młody mężczyzna, który mimo usilnych starań uległ pokusie, przyznał: „Byłem okropnie przytłoczony. Czułem się nic niewart. Mówiłem sobie: ‚Zaszedłem już za daleko. I tak się nie podobam Jehowie, więc po co w ogóle narzucać sobie dyscyplinę?’” Jednakże potknięcie nie oznacza przegranej. Pewna dziewiętnastolatka opowiada: „Początkowo przytrafiało mi się to prawie co noc, ale później zdałam się bardziej na Jehowę i teraz dzięki pomocy Jego ducha zdarza mi się to chyba nie częściej niż sześć razy w roku. Czuję się potem paskudnie, ale kiedy znowu bierze mnie pokusa, jestem już o wiele silniejsza”. Dziewczyna ta stopniowo zmierza więc do zwycięstwa.
Kiedy postawisz fałszywy krok, zastanów się, co do niego doprowadziło. Pewna młoda kobieta mówi: „Próbuję sobie przypomnieć, o czym przedtem czytałam lub rozmyślałam. Na ogół znajduję przyczynę potknięcia. Później mogę się tego wystrzegać i skorygować swe postępowanie”.

elka ;
27 Na to Jan odrzekł: "Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba.
J 3,27
^^^^