No i zgadzam się z Tobą Pojęcie biblijnej wiary polega na tym, że wierzymy, więc robimy coś - za wiarą mają iść uczynki. Ale zbawieni jesteśmy nie na podstawie uczynków, tylko z woli Boga i Jego łaski. Odpowiedzią na to mają być nasze uczynki - zaufanie Bogu, odrzucenie grzechu, pragnienie podobania się Jemu. Ale robiąc te rzeczy bez świadomości swojej grzeszności i tego, że tylko Jego łaska daje zbawienie, nie mamy żadnych szans.

Nie całkiem. Przytaczam powtórnie:
"Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności - życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości - gniew i oburzenie."/Rz 2, 6-8/

Owszem, przyczyną naszego zbawienia jest Łaska dzięki Ofierze Jezusa, natomiast zbawieni jesteśmy na podstawie uczynków (o ile jakieś są, a nie umieramy natychmiast po nawróceniu). Uczynki są tu po prostu "termometrem wiary" tj. wskaźnikiem przyjęcia Łaski.


Bez Łaski nie mamy szans. Czy bez świadomości - tu bym uważał ze stanowczymi stwierdzeniami - są różne casusy, od dzieci poczynając, na "niezawinionej niewierze" kończąc.

Ale to się wyklucza... Biblia mówi, że ten kto uwierzy w Jezusa Chrystusa, będzie zbawiony. A nie ten, kto wykona ileśtam dobrych uczynków. Zacytuję Słowo Boże, żeby nie mówić od siebie:
“A jeśli z łaski, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. A jeśli z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem” Rz 11,6 .

Przeczytaj uważnie - Biblia mówi tu właśnie o przyczynie zbawienia, a nie o kryterium.
Gdyby przyjąć Twoją interpretację, Biblia byłaby sprzeczna z fragmentem który podałem. A oba pochodzą z tego samego Listu !
Jeśli chcesz, możemy to rozważyć dokładniej w osobnym wątku bo temat ważny i wywołuje wiele nieporozumień - zupełnie IMHO niepotrzebnych.

31 października 1999 w Augsburgu została podpisana wspólna deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu (treść), pomiędzy Światową Federacją Luterańską a Papieską Radą do spraw Popierania Jedności Chrześcijan. Zgodnie z postanowieniami deklaracji, potępienia doktrynalne Kościoła katolickiego wyrażone na Soborze Trydenckim nie dotyczą nauki luterańskiej przedstawionej w Deklaracji, natomiast potępienia luterańskich ksiąg symbolicznych nie dotyczą przedstawionej w Deklaracji nauki katolickiej.

Warto sobie ją przeczytać, ponieważ porusza ona dokładnie ten temat, który właśnie wypłynął w tym wątku.

To Prawda, choć deklaracja podkreśla że jest jednak pewna różnica w pojmowaniu.
Niemniej to m.in. miałem na myśli pisząc o "niepotrzebnych" nieporozumieniach.
Zwłaszcza że obecnie nauka protestancka bardzo zbliżyła się do stanowiska katolickiego w tym względzie.

czyli możnaby podsumować ,że bez wiary nie ma uczynków, a bez uczynków nie ma wiary?

Ja bym zaczął od Łaski, bez której nie ma ani jednego, ani drugiego.
WIęcej tu www.analizy.biz/marek1962/sf.pdf

wiecie co Wam powiem? macie przerażająco odstraszający nawyk podsyłania linków z obszernym tekstem
na temat tego i tamtego. Naprawdę nie macie własnego zdania na jakiś temat tylko musicie posiłkować się jakimiś opracowaniami? Jakbym była Świadkiem Jehowy czy protestantem,albo zagubioną w katolicyzmie owieczką kompletnie nie miałabym ochoty z Wami rozmawiać, bo zamiast spotkać się z człowiekiem,
spotkałabym się z biblioteką. Masakra.
ps. jeśli człowiek pyta na forum to znaczy ,że ma na myśli dyskusję, bo
jakby chciał to by do tej ów biblioteki sam zawędrował,bez podsumowania mu
jakichkolwiek książek.
Pozdrawiam

Koleżanko ale ty pytasz o takie sprawy, które nie będąc łatwymi, jednocześnie dotykają bardzo ważnych spraw.
Dalej, każdy kto tu pisał, na początku podał w jakieś formie, co o tym myśli i jak to rozumie, jednocześnie dokumentując tekstami, które są przez autorytet autorów najbliższe prawdzie.

Julko, nie zauważyłaś że odsyłam do własnych opracowań ?
A odsyłam, bo żeby rzetelnie wszystko wytłumaczyć forum jest trochę za szczupłe.
Sądziłem (przyznaję - może naiwnie- że jak ktoś o coś pyta to chce się dowiedzieć - a nie sobie popaplać ale tak by się ani trochę nie wysilić...

nie mówię o niewysilaniu się, ale jak wspomniałam w dyskusji mam ochotę spotkać się z czlowiekiem, a nie z biblioteką, co innego ,jak ktoś rozmawia i przytacza potrzebne cytaty, a nie jak mi sypie książkami, wyobraź sobie rozmowę z kimś i ktoś się pyta: jak tam było w Niemczech?
to odsyłam go do mapy i książki Niemiec, no na litość boską...
a opracowania przeczytam, już jedno przeczytałam, choć szczerze, wiele zdań skłoniło mnie
do refleksji, to odesłaliście mnie z powrotem aż zrozumiem. hmmm.. no można i tak

Myślę, że dotknęłaś tutaj b. ważnego problemu, który domaga się zaprezentowania różnych podejść:

1. Ktoś, spotyka się z zastanawiającym wydarzenie, którego nie może wyjaśnić na gruncie dotychczasowych wartości. Rozumie, że spotkał się z bogactwem, dla niego jeszcze nie dostępnym, które jednak może być mu dane. Zaczyna więc poszukiwać zmiany swojego życia i przystępuje do jakiejś wspólnoty życia duchowego (Oaza, Neokatechumenat, Kółko różańcowe), grupy terapeutycznej (NLP, psychoanaliza, Laboratorium psychoedukacji) albo choćby nawiązuje łączność listowną z osobą, którą uznał za godną zaufania.
   W ten sposób również dochodzi do wejścia w katechumenat przedchrzcielny.
   
   
2. Ktoś chce dokonać świadomej reintegracji swojego światopoglądu. Tutaj również może zaczerpnąć wiedzy duchowej, acz już sformułowanej, pełnej specjalistycznego nazewnictwa, studiując odpowiednie prace teoretyczne z zakresu teologii pastoralnej bądź psychoterapii.
   
   
3. Wreszcie ktoś studiuje problematykę religijno psychologiczną i chce poznać wiedzę danej wspólnoty, ale przemiana wewnętrzna go niespecjalnie interesuje. I w tym wypadku istnieje obszerna literatura religioznawcza lub psychologiczna, którą może nacieszyć swój umysł. Dystans do spraw poznawanego przedmiotu jest w tym wypadku opłacany powierzchownością tego poznania.

Podsumowując - są różne sposoby podejścia do poznania spraw duchowych. I pomimo, że mogą się one częściowo przenikać, a nawet przechodzić jedno w drugie, to nie da się na pewno uzyskać dogłębnego wglądu w daną problematykę studiując ją "po łebkach".

Nie idziemy do czyśca ponieważ dopiero sąd boży spowoduje co z nami zrobi.
A jak na razie sądu nie było.

Zgodnie z nauką KK idziemy do piekła.
Formek pisze o nauce ŚJ