Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie
aspherus napisał(a):
Księga Rodzaju 17.13 " ... i będzie PRZYMIERZE MOJE na ciele waszym , PRZYMIERZEM WIECZNYM . " . Przeczytałem . Czy możesz wytłumaczyć ? Ja nie znalazłem w cytacie z fragmentu z Dziejów Apostolskich który podałeś nic co wskazywałoby na zniesienie obrzędu obrzezania dla osób pochodzących z obrzezanych . PAN BÓG określa to PRZYMIERZE PRZYMIERZEM WIECZNYM . Jeżeli osoba która pochodzi z obrzezanych przejdzie do Chrześcijaństwa ma prawo będąc już Chrześcijaninem do oficjalnego obrzędu obrzezania w każdej religii chrześcijańskiej .
Ewangelia Łukasza 2.25-26 " A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon . Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny , wyczekujący pociechy Izraela ; a DUCH ŚWIĘTY spoczywał na nim . Jemu DUCH ŚWIĘTY objawił , że nie ujrzy śmierci , aż zobaczy MESJASZA PAŃSKIEGO . " Właśnie o to chodzi że można łatwo sprawdzić - chociażby w BIBLII że te słowa które starał się zacytować inny_punkt_widzenia wypowiedziała OSOBA obrzezana . Jeżeli wrzucimy słowa napisane przez inny _punkt_widzenia w światło chociażby cytatu o Symeonie to robi nam z tego ogromny punkt krytyczny . Co się zepsuło ? Co nie pasuje ? Co jest niepotrzebne ?[/quote]
Wiesz... to argumenty zupełnie od czapy. To, czy słowa te wypowiadała osoba obrzezana czy nieobrzezana, nie ma większego znaczenia. Jezus został obrzezany, żeby wypełnić prawo. Prawo zaświadczyło zaś, że Jezus jest Mesjaszem. Mesjasz, czyli osoba władna, ma wpływ na prawo. W końcu Jezus wyraźnie stwierdził, że jest panem Szabatu i nie jest związany prawem wtedy, kiedy uzdrawia w Szabat lub Jego uczniowie zrywają kłosy w Szabat. Tę władzę wpływania na prawo Jezus przekazał swoim uczniom, a Apostołowie, czyli uczniowie Jezusa, wyraźnie wypowiedzieli się w sprawie obrzezania, o czym dowiadujemy się z Dziejów Apostolskich. W tej księdze czytamy rozdział 15, werset 28, w którym Apostołowie stwierdzili, że: "Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne". Ten sam Duch, który spoczywał na Symeonie, był obecny podczas tak zwanego Soboru Jerozolimskiego.
Bóg określa przymierze z człowiekiem przymierzem wiecznym. Nie jest to jednak przymierze, którego istotą jest obrzezanie. Obrzezanie jest znakiem przymierza. Od czasów Jezusa znakiem przymierza jest Eucharystia, Komunia Święta. Istota przymierza pozostaje ta sama - Bóg zbawia człowieka. Znaki się zmieniają.
Każdy ma prawo do obrzezania. Nikt nie zabrania się obrzezać chrześcijaninowi, katolikowi, protestantowi i wyznawcy prawosławia. Nikt jednak nie może zobowiązać do obrzezania, skoro Apostołowie znieśli ten obowiązek.