Czyli o czym nie dyskutujemy?
Dyskutujemy o dwóch obliczach Jezusa, z których drugie oblicze określono na podstawie fragmentu, który jest nie natchniony przez Boga.

A więc nie ma dwóch obliczy.

P.S. W przypisie Biblii Tysiąclecia jest:
Dlatego rodzi mi się pytanie:
- skoro nie ma go w najstarszych rękopisach, to na jakiej podstawie uznano go za "na pewno natchniony i autentyczny"?

Może to faktycznie w innym dziale, ale skoro nie ustalimy tego, to dyskusja na temat: "Dwa oblicza Jezusa" nie ma sensu.
Bowiem będzie ona oparta na nieścisłych, niekompletnych lub nawet fałszywych przesłankach.

1. Mozliwe, ze nie ma go w najstarszych zachowanych rekopisach.
2. Jezeli byl np w tekstach Lukasza a zostal przez autora/wspolnote Kosciola zaakceptowany jak czesc Ewangelii sw. Jana, to nie zmienia faktu, ze calosc tekstu Ewangelii zostala uznana jako kanoniczna i slowo natchnione. Do ostatecznego ustalenia Kanonu NT bylo wiele pism/listow/tekstow w obiegu, ale tylko niektore zostaly uznane za natchnione Slowo Boze. Najpierw bylo przepowiadanie Ewangelii, a dopiero potem teksty pisane.
3. Ewangelia Jezusa Chrystusa to dobra nowina o milosiernym Ojcu, ktory przebacza tym, ktorzy przebaczenia pragna i sami przebaczaja. Jednoczesnie ten Ojciec jest Swiety i niepojety w swoim ogromie. Nie jest prawem ludzi, ze przebywa On miedzy nimi. Jest to bezinteresownym darem Ojca. Nie znaczy to tez, ze mozna Go traktowac per kumpel i pod skrzydlami Jego obecnosci dorabiac sie dostatku i bezczescic Jego Swietosc i Milosc. A gest Jezusa w Swiatyni nalezy rozpatrywac takze w kategoriach gestu prorockiego, podobnego do tego, o czym pisze Jeremiasz Jr 7