Witam,
prosiłbym o wyjaśnienei bo nie za bardzo mogę zrozumieć pewną rzecz.
O potępieniu decyduje sąd ostateczny. Miłosierdzie boże jest nieskończone.
Każdy grzech może zostać odpuszczony pod pewnymi warunkami.
Ale nie rozumiem jednej rzeczy:



No dobrze. A jeżeli jest ateista i się nawróci tu już za późno? A takie przypadki jak (o ile dobrze pamiętam) św. Paweł - on przecież tępił chrześcijan, wiedział o nich, a się nawrócił i został świetym.

To jak to jest?
Czy jeżeli załóżmy stałbym się kiedyś ateistą i chciałbym wrócić na dobrą drogę to już za późno?
Nie rozumiem tego.
Wytłumaczcie proszę.

Ale tu nie ma co wyjaśniać. Wydaje mi się że jest to wyrwane z kontekstu całości nauczania Jezusa, dziwnie je rozumiejąc. Zacznijmy od tego że wypada podać namiary na owy fragment. Ten pochodzi z ewangelii Jana 3, 18. Idąc Twoim tokiem rozumowania kto nie wierzy z chwilą poczęcia, powinien się bać. Ale przecież to absurd i zaprzeczenie tego co czytamy w Piśmie Świętym. Chodzi o zatem o konieczność nawrócenia, oraz wiarę. A to może się dokonać nawet przed śmiercią.

W tłumaczeniu ks. Remigiusza Popowskiego mamy:
"Kto wierzy w Niego, nie podlega sądowi; a kto nie wierzy już jest osądzony, bo nie uwierzył w Imię jednorodzonego Syna Bożego."

Komentarz w tym wydaniu Pisma Świętego:
"3,18 Już jest osądzony. Osądza nas nasze własne postępowanie. Za pośrednictwem Jezusa Bóg stara się ocalić nas od potępienia, które jest skutkiem naszych własnych czynów."

Ja rozumiem ten fragment i powyższy komentarz następująco: Nasza wiara lub niewiara (i czyny) nas osądzają, ale patrząc z perspektywy całego naszego życia (z perspektywy Bożej). Jednak nie wiemy kiedy wybije nasza godzina, więc w perspektywy ludzkiej nasza aktualna wiara/niewiara jest naszym aktualnym osądem, który może być de facto zostać ostatecznym. Nie możemy więc odkładać pójścia za dobrem, za Bogiem całym swoim życiem, nawrócenia na później. To ta chwila.

Inne wytłumaczenie: Może być to po prostu bardzo silne podkreślenie konieczności odpowiedzenia na działalność Chrystusa nawróceniem.

Jeszcze inne tłumaczenie (z którego zaczerpnąłem): źródło: http://www.kielce.biblista.pl/index.php ... 5&Itemid=1

Innymi słowy, wydaje mi się, że nie może tutaj chodzić o to, że jak ktoś w tej chwili nie wierzy, to jego ewentualne nawrócenie nic nie da. To raczej tak nie działa.

No nie da sie uciec... ale jeśli się nawróci to nadal może być zbawiony tak?

Faktycznie fragment trochę wycięty z kontekstu.
W skrócie: Jezus juz swoja role spełnił i każdy może być zbawiony. Jeżeli ktoś przyjmie dar, to będzie zbawiony, jeżeli odrzuci, nie uwierzy Bogu, to zrobić nic już nie może, musi go potępić.
Nie ma tu problemu typu: "dziś uwierzyłem, jutro zwątpiłem, pojutrze znów uwierzyłem, czy będę zbawiony?", jest tylko pokazany fakt, ze do potępienia wystarczy odrzucenie Boga.
Zgodnie z obietnicą jeżeli człowiek umrze w wierze, to potępiony nie będzie.

Kozioł,
podsumowując jak sie nawróci i umrze wierzący nie zostanie potępiony tak?

TAK

jasne, że tak.

Dlatego też niewierzący nie mogą trwać w samozadowoleniu, że pomimo ich grzechu nic się nie dzieje. W istocie jednak wyrok został już wydany. Nie ma co liczyć na jego anulowanie lub zmianę na inny. Od takiego wyroku nie da się uciec. Potwierdza to werset 5,29, który mówi, że niewierzący, owszem, zmartwychwstaną, ale będzie to zmartwychwstanie ku potępieniu.

Dziękiuje za odpowiedzi... po prostu ten fragment mnie zdziwił... natomiast tu jest mowa o niewierzących... ale rozumiem dzięki wam że jak sie nawróci to może zostać zbawiony... przecież byli ateiści, który się nawrócili

A mam pytanie... czy jest były ateista który został świetym?:D

Jeżeli pytasz mnie, to każdy wierzący jest święty.

Jeżeli spytasz katolika, to co ma jedno z drugim wspólnego? Sam pomyśl. Ktoś musi urodzić się katolikiem i całe życie być katolikiem aby zostać świętym katolickim??

Edyta Stein, pochodziła z wierzącej rodziny żydowskiej, w wieku 14 lat publicznie deklaruje ateizm, w wieku 31 lat przyjmuje chrzest katolicki (jak sama pisze, pod wpływem lektury książki Życie św. Teresy z Avili spisane przez nią samą), w wieku 42 lat wstępuje do karmelu, w wieku 51 lat zostaje aresztowana przez Gestapo i zagazowana w niemieckim obozie zagłady KL Auschwitz II-Birkenau; zwłoki spalono w krematorium.

Beatyfikowana w 1987, kanonizowana w 1998. Święto liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 9 sierpnia.

Edyta Stein jest świetnym przykładem. Jedna z patronek Europy.

ale czy rodzina Jej byla wierzaca w sensie katolicka? przepraszam za to pytanko

ah... ok... przepraszam...