Zamieszczam link do artykułu wskazującego na możliwość innego tłumaczenia pierwszego wersu Biblii z pominięciem tradycyjnej interpretacji i powtarzania wczesnośredniowiecznych znaczeń użytych tam słów.
http://biblos32.blogspot.com/
Jestem bardzo ciekaw, co sądzicie o takim podejściu zarówo biorąc pod uwagę samą metodologię, jak i wypływające z tego wnioski i konkluzje tyczące samej treści i zrozumienia takiego przekładu.

Ciekawe, choć trochę mi to przypomina badania nad sensem "Finnegans Wake".

Dopiero zacząłem czytać, ale na pierwszy rzut oka - mocno Jungowskie



...co - jak dla mnie - dobrze rokuje

Współczesna kabała?

Interesujące, skąd autor wziął pomysł, że Gen 1:1 było pierwotnie zapisane bez jakichkolwiek znaków rozdzielających między wyrazami. Najstarsze teksty w paleohebrajskim wskazują, że regułą było oddzielanie wyrazów, w przeciwieństwie do np. greckiego. Brak samogłosek i zaznaczania granic wyrazów praktycznie uniemożliwiałby poprawne odczytanie tekstu.

"Rdz.1.1. Tam gdzie nie było niczego, poprzez działanie spolaryzowanej energii, Niepojmowalni Stwórcy byli zmuszeni do stworzenia zindywidualizowanej świadomości i postrzeganych przez nią dwóch pięciowymiarowych światów: świata archetypów i będącego jego projekcją świata fizycznego."

Trochę tego mało, żeby móc się odnieść.
Tłumaczenie Biblii jakie znamy chyba jednak jest bardziej uniwersalne,
co z takiego przekładu jak powyżej byłoby zrozumiałe 2 tys. lat temu i co
będzie zrozumiałe za tysiąc lat (?)

Mimo to...na razie podoba mi się, nawet Niepojmowalni Stwórcy ( l. mn. )
byłoby dla mnie wytłumaczalne, do przyjęcia...
Zależy co autor zaprezentuje jeszcze...Czy nie będzie to jakieś takie trochę zalatujące gnostycyzmem?
Za krótki fragment, dajcie więcej

Właśnie - czy istnieje tłumaczenie tego rodzaju jakichś większych fragmentów (oczywiście z identycznie szczegółowym komentarzem)?

Ad Mariel

Póki co, będzie z tym problem.

Ad Johnny99

Na razie nie istnieje.

Czy to aby nie ty jesteś autorem tego tłumaczenia?

Owszem.

No to do dzieła Jak widać, jest to co najmniej kilka osób bardzo zainteresowanych dalszymi rezultatami twojej pracy

Dzięki za dobre słowo i zainteresowanie (Wszystkim).

Zamieszczam link do mojej książki, ktorej źródło i znaczna część wypływa z pierwszego wersu Biblii. Nie jest ona prostą kontynuacją wskazanego tu artykułu, który był do niej swoistym preludium, pisany zresztą trzy lata wcześniej. Bedę zaszczycony, jeśli zechcecie podzielić się swoimi opiniami w tym temacie i rozpocząć dyskusję, choć zastrzegam, że jej nowatorskie i niekonwencjonalne - jak sądzę - podejście może wydać się kontrowersyjne i niejednoznaczne.

http://wydaje.pl/e/genesis-w-poszukiwan ... rzeszlosci

No to bardzo ciekawe - uwolnienie liter od ich "historycznego balastu" oznacza w standardowej polszczyźnie, że zajmujemy się wyłącznie znakami, bez wiązania ich z wartościami fonetycznymi, wartościami liczbowymi (w tekstach hebrajskich liczby zapisywano literami), czy też kolejnością znaków (alef, bet, gimel...). Równie ciekawe jest kolejne zdanie, bowiem autor usiłuje przekonać czytelnika, że porzucając historyczny "balast" można odnaleźć nieoczekiwany punkt widzenia na... rozwój cywilizacyjny oraz dzieje człowieka u zarania historii. Porzućmy historię, żeby odnaleźć historię. Nową, samodzielnie wymyśloną. Ale w opisie oferowanej książki czytamy, że "praca nie zawiera żadnych elementów, założeń, opisów czy wniosków zaliczanych do fantastyki"...

Przede wszystkim, ten sposób przyporządkowania nie jest naturalny, lecz arbitralny. Znacząco różni się od przyporządkowania, jakie stosowali użytkownicy tego pisma, jest prywatnym wynalazkiem autora, co z marszu kwalifikuje go jako tendencyjną nadinterpretację zapisu Genesis. Potwierdzeniem arbitralności i tendencyjności jest uzasadnienie wymienione jako last but not least -- dzięki takiemu przyporządkowaniu autor może sobie powynajdować w tekście więcej rzekomych "zakodowanych" informacji. Naturalnie, najwygodniej byłoby korzystać z obu przyporządkowań, w zależności od tego, które w danym momencie bardziej będzie odpowiadać zamiarom. I tak też autor robi:
Ano właśnie, mechanicznie. Raz według jednego przelicznika liter na liczby, a zaraz potem według drugiego, innego. Dodatkowo pod ręką czeka trzeci system...

To brednie. Pismo hebrajskie nie posiada własnych znaków dla notacji cyfr, ponieważ Izraelici nie znali systemu pozycyjnego, nie znali pojęcia cyfry. Dlatego też znaki oznaczające litery w piśmie hebrajskim nie są i nigdy nie były cyframi. Współcześnie w hebrajskim liczby zapisuje się na sposób europejski, z wykorzystaniem cyfry arabskich i dziesiętnego systemu pozycyjnego:
Czasem, rzadko, zapisuje się je na sposób tradycyjny - ale w nim litery nie są cyframi, lecz liczbami!

O, da się...ale najpierw trzeba popsioczyć i powybrzydzać.

Co "da się"?