Nie jestem pewien, czy w dobrym dziale. Proszę o ewentualne przeniesienie.
Do rzeczy:
Kobieta opisana w 12 rozdz. Apokalipsy w nauczniu KK oznacza Kościół lub (w liturgi) Marię.
Maria - nie trzeba tego nikomu tłumaczyć - jest matką Jezusa.
Tymczasem w dalszych rozdziałach Apokalipsy, np. w 19:7 i 21:2,9 ta sama kobieta, czyli według liturgii KK Maria, jest przedstawiona jako symboliczna małżonka Baranka.
Czyżby zaślubiny z własnym Synem?

Kobieta z 12 gwiazdami, to Izrael (naród, słońce symbolem wybrania, 12 gwiazd to 12 plemion), naród nowego przymierza
Potem jest skokowo i skrótowo przedstawiona część historii narodu, zarówno przeszła jak i przyszła.
Oczekiwanie na swiat Mesjasza.
Wzmocnienie imperium Rzymu
Próba zgładzenia Jezusa (rzeź niewiniątek)
Zapowiedź ucisku i ukrywania się wiernego narodu (wg niektórych to 3,5 roku w Petrze)
Potem kryzys w imperium i dalsze przesladowania wiernych Bogu, głoszących nauki Jezusa

W 19.7 najprawdopodobniej chodzi ogólnie o Kosciół (lub o naród Izraela ale jako wierny Jezusowi), podobnie w 21,2.9. To tym bardziej prawdopodobne, ze jest wyraźny podział na Kościół w 21,9, Izrael w 21,12 (naród, który nie rozpoznał Mesjasza) i poganie w 21,24.

To tak trochę chaotycznie (wybacz: pora juz późna) i w wielkim skrócie wg "Ojców Kościoła". Katolicka interpretacja "maryjna" jest znacznie nowsza. W KK próbuje się często obie interpretacje pogodzić z bardzo różnym skutkiem.

Nie rozumiem retoryki mówiącej, ze ewangelicy cos tam odrzucaja lub przeciw czemus maja protestować, szczególnie jezeli to dotyczy to KK. Jakby nie mieli niczego innego do roboty.
Nazwa "protestanci" wzieła się z jednego historycznego wydarzenia, z protestu złożonego na sejmie w Spirze w 1529 przeciwko uchwale narzucającej wszystkim wyznanie katolickie.

Baranek - Chrystus - zarazem Kościół. Maryja - oblubienica Kościoła - nazywana często Przybytkiem Boga - wskazuje na silne powiązanie Chrystusa z Kościołem, którego Królową jest Maryja, bo jest Matką Mesjasza. To dość trudne do wytłumaczenia. To po prostu silne powiązanie Matki Mesjasza z Jego Kościołem.

"Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej" [Rdz. 3,15]. Potomstwo Niewiasty - Kościół, chrześcijanie itp. a wrogowie Chrystusa itp. Przez Maryję Bóg ustanowił nowe Przymierze z ludźmi. Dlatego nazywana jest małżonką Baranka.

Dziewice konsekrowane - dzieci Boga w końcu - stają się również Jego oblubienicami.

Potem wielki znak ukazał się na niebie:
Niewiasta obleczona w słońce
i księżyc pod jej stopami,
a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.

Apokalipsa św. Jana 12, 1

Znak (hebr. ôt, gr. shmeion) już w ST ma zabarwienie religijne, gdy występuje w kontekście z Bogiem czy niebem, tak jak i tutaj. (...) Chodzi o symboliczne zjawisko nadziemskie. Wielki jest ów znak ze względu na swoją doniosłość. Święty Jan ogląda go z ziemi, patrząc na nieboskłon jak na ekran. W znaku Niewiasty ogniskują się w śmiałej syntezie rysy indywidualne ziemskiej Matki Mesjasza – Emmanuela (Iz 7,11.14; Mi 5,2), dalej rysy „Małżonki Jahwe” jako uosobienia teokratycznego Ludu Bożego, zapożyczone głównie od proroków ST (Oz 2,19n; Jr 3,6–10; Ez 16,8–14), które niekiedy zacieśniają się do Syjonu (Iz 26,17; 49,25) lub Jerozolimy (Iz 66,7) jako matki Izraelitów, wreszcie – ze względu na Smoka występującego w kontekście, rysy tak zbiorowe, jak i indywidualne, Niewiasty z Protoewangelii (Rdz 3,14n). Wyrażenie obleczona w słońce świadczy o jakiejś szczególnej bliskości z Bogiem, którego biblijnym symbolem jest słońce (Ps 84[83],12; Pnp 6,10; Mt 17,2; Dz 26,13). Księżyc pod stopami symbolizuje ponadświatowe wyniesienie i pokonanie zmienności (Syr 27,11). Wieniec z gwiazd dwunastu nawiązuje do snu Józefa z Rdz 37,9, mówi zaś o doskonałej zbiorowości 12 pokoleń Izraela i 12 apostołów Baranka: 21,13n; (zob. uwagę po 12,17n).

----------------------------------------------------------------

I porodziła Syna – Mężczyznę ,
który wszystkie narody będzie pasał rózgą żelazną.
I zostało uniesione jej Dziecię do Boga
i do Jego tronu.

Apokalipsa św. Jana 12, 5

Syn – Mężczyzna jest dla nas zwrotem pleonastycznym; nie był on jednak takim dla Hebrajczyków (por. Jr 20,15). Podkreślenie tu płci Dziecięcia w taki właśnie sposób uwydatnia zarazem Jego historyczne istnienie. Stąd Niewiasta tutaj jest identyczna z Maryją, ale nie tylko z Nią samą, jak ukażą dalsze obrazy. Jednoznacznie Dziecię jest Mesjaszem, skoro do Niego odnosi się przytoczony bezpośrednio tekst psalmu mesjańskiego. Czyhanie, by pożreć spełzło na niczym: cudem Bożej interwencji Dziecię znajduje się u tronu Bożego. Całe życie ziemskie Jezusa zostało tu pominięte, a uwydatnione tylko Jego wejście do chwały. Taki potężny skrót myślowy tłumaczy się obraną przez Jana perspektywą – teologią historii nie ziemskiego Mesjasza, lecz Kościoła, który Go przedłuża. Tak w Dn 7,13n, jak i tutaj Syn Człowieczy jest jednostkowym przedstawicielem zbiorowości – ludu Bożego. W świetle tego skrótu myślowego można odczytać poprzednie bóle rodzenia Mesjasza jako wydanie na świat przez mękę i zmartwychwstanie – „Pierworodnego spośród umarłych” (1,5). Tym samym ukazuje się giętkość symbolu Niewiasty: przede wszystkim jest nią lud Boży obu Testamentów, z którego wychodzi historyczny Mesjasz, ale i rodząca Jezusa historycznego Maryja należy również do sensu wyrazowego symbolu.



źródło:
Praktyczny komentarz do Pisma Świętego Nowego Testamentu.
o. A. Jankowski OSB, ks. Bp K. Romaniuk, ks. L. Stachowiak,

Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe
KSIĘŻYC POD STOPAMI - Indianie, którzy dotychczas czcili wielu bogów dostrzegli w Maryi wysłanniczkę niebios, księżyc, który ma ona pod stopami, jak również fakt, iż stoi ona jakby przed tarczą słońca symbolizują jej przewagę i wyższość nad starymi bóstwami czczonymi przez ten lud. Jest to jednocześnie nawiązanie do zapisu w księdze Apokalipsy...

"I znak wielki pojawił się na niebie: Kobieta odziana w słońce, księżyc pod jej stopami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd. I jest brzemienna i krzyczy w bólach rodzenia, i męczy się, żeby porodzić" (Ap. 12, 1-2)

Osobiście Ja nie wierze w to

Apokalipsa to wizja wiec nie ma tu dosłownosci.
I nie ma mowy o żadnych zaslubinach rozumnianych literalnie