Oślą szczękę i wieżę Babel także?

OK. Zanim Saqura przedstawi swoją wersję prawdy to może na początek ja przedstawię jaka jest wg mnie biblijna wersja zbawienia. Uważam, że może to być podstawą do dalszej dyskusji.
Tak jak już uprzednio wspomniałem, przyjmuję, że zbawieniem jest osiągnięcie trwałego stanu absolutnego szczęścia. Myślę, że bardzo dobrze ewangeliczny opis takiej drogi do zbawienia przedstawił jeden z użytkowników tego forum, dlatego pozwolę tu sobie zacytować jego wypowiedź:

"Zbawienie osiągniesz wtedy, kiedy będziesz uczestniczył w zbawieniu Kościoła, czyli Twoich bliźnich, kiedy sobą samym stworzysz część Kościoła Chrystusowego.Tak długo jak będziesz troszczył się o swoje zbawienie, tak długo nigdy go nie znajdziesz. Szukasz miejsca, które Tobie zagwarantuje zabezpieczenie, ale takie myślenie prowadzi donikąd. Taka postawa, to droga oddalania się od Boga. Diabłu poprzez skonfliktowanie ludzi, udało się sprytnie przekierować cel najważniejszego przykazania, jakim był Bóg i bliźni, kierując ten cel na nas samych, szukających własnego szczęścia. To myślenie jest tragiczne, bo odsuwa człowieka na zawsze od Boga, a kieruje go do siebie samego, idealnie wywracając Ewangelię do góry nogami.Tak długo jak troszczysz się o swoje zbawienie, nigdy go nie znajdziesz, to gonienie własnego ogona.
To myślenie młodzieńca: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne? (Mt 19.16)
Martwił się, jak ma otrzymać życie wieczne. Jezus od razu zorientował się, że otrzymuje głupie pytanie i dał odpowiednią odpowiedź, rozwiązującą problem: przestać martwić się o siebie i troszczyć się o siebie. Na początek rozdaj wszystko, dopiero wtedy jak wszystko stracisz, to wszystko zyskasz.
I nie ważne w tym momencie, czy myśli się o swoim zbawieniu, czy o swoim życiu doczesnym. Jedno i drugie to to samo błędne koło, bo samemu jest się podmiotem swojej troski - a tym podmiotem ma być Bóg, mają być inni dookoła, ma być Kościół.
Pewien problem jest niestety z wytłumaczeniem tego, bo nie da się logicznie wytłumaczyć, że człowiek dopiero wtedy będzie coś miał, jak nic nie będzie miał.”

Źle zacytowalaś, podana powyżej wypowiedź jako moja jest Twoją własną

Uważam że powinnaś się wreszcie jakoś bliżej określić, bo tymczasem bardzo chaotycznie to wygląda.
Wierzysz w rozmnozenie ryb i chleba, wierzysz w zmartwychwstanie ciał, a ograniczasz działanie "Twojego Boga" , że niby to nie ma takiej mocy by obdarzyć człowieka taką siłą jakiej udzielił wtedy Samsonowi (który posłużył się oślą szczęką) ... napisano bowiem w Biblii że to Duch Pana uczynił który to na niego wówczas zstąpił ..baa nawet sam Samson dziękuje Bogu za to co uczynił jego ręką.
Masz jakieś podstawy by w tym konkretnym przypadku
działanie/moc Boga ograniczyć ?

Twoje wypowiedź:


a to moje pytanie:



I kto tu źle zacytował


Do tego przypadku i wielu innych, gdyby bowiem te wszystkie opisy starotestamentowe były faktami, Jezus nie mówiłby powiedziano ojcom waszym, a ja wam powiadam.

Tutaj źle cytujesz, powyższe słowa nie są moje

Sama sobie podałaś ten cytat jako Twojego autorstwa ......sprawdź...

Wyrywasz Jego słowa z kontekstu:
"Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie zabijaj!; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. 22 A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi."Mat. 5,21
Czy to znaczy że wolno nam zabijać, a w zamian nie gniewać się na brata? Chrystus znosi tymi słowami piąte przykazanie dekalogu?

Zobaczmy co powiedział kilka wersetów wcześniej:
" Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków"Mat.5, 17
Tutaj akurat interesuje nas Proroków.. bo to są Pisma ST., czy On je obala, nakazuje w nie nie wierzyć, czy raczej swoją wypowiedzią potwierdza że to Słowo Boże, bo takie ich wyjaśnienie jest w Biblii
Chrystus temu Prawu i tym Prorokom przyszedł wydać świadectwo Prawdy.

To jest Twój post w którym cytujesz swoje słowa jako moje... pogrubiłam je dokładnie napisany przez Ciebie 15:47

W jaki sposób zmieniono tu sens tekstu?

Pewnie nie dostrzegasz różnicy pomiędzy "nie troszczeniem się", a "nie troszczeniem się zbytnio"

Twierdzisz że sfałszowano Pismo przez wstawienie słowa "zbytnio"?

Ja mogłabym nie dostrzegać, nie byłoby w tym nic dziwnego, ale dlaczego od razu zakładać, że tłumacze BT to banda ignorantów, względnie mieli intencję sfałszowania Biblii?
Autor użył w tym fragm. słowa μεριμνάω, które jak się przyjrzeć ma dwa, nieco odmienne znaczenia. Pierwsze to - z grubsza - "martwić się o kogoś, coś", drugie to "zajmować się, dbać, mieć staranie o kogoś, coś".

Łatwo zauważyć, którą ścieżkę niemal jednogłośnie wybrali współcześni tłumacze - tę pierwszą, w której Jezus odradza zamartwianie się o wymienione dobra (do not worry, do not be anxious, stop worrying, Ne soyez pas en souci, Ne vous inquiétez pas, sorget nicht, itd, itp).
http://biblehub.com/multi/matthew/6-25.htm

"Nie troszczyć się zbytnio" wpisuje się wg. mnie w ten schemat. Zbytnie troszczenie się, zabieganie o doczesności jest niemal równoznaczne z martwieniem się. "Nie troszczcie się zbytnio" i "nie martwcie się" mówią o tym samym.

Widzę ze większość wie co Bóg chciał przekazać lepiej od Boga.
Nie rozumiem dlaczego ludzie musza zawsze proste rzeczy gmatwać .
Bóg chyba jasno powiedział ze nie wolno nic dodawać ani odejmować i to On pozwala zrozumieć albo nie to co jest w Biblii zawarte.
Po co wyważać otwarte drzwi?
Jeśli coś jest w Biblii napisane ze tak było to albo wierzymy Bogu albo uważamy ze Bóg się pomylił i nie ma mocy aby dopilnować żeby pisarz napisał to co on chciał przekazać.
Ja uważam ze Bóg ma taką moc i ze jeśli coś nakazał spisać to samą prawdę.
Niezależnie czy dotyczy to spraw duchowych, historycznych czy geograficznych.
Chyba ze Bóg nas kłamie ale wtedy nie warto służyć takiemu Bogu.

Być może Ty uważasz, że Bóg nie mógłby, nie ma prawa albo coś podobnego, aby stosować różne style literackie i dać człowiekowi coś więcej niż same płytkie i ubogie literalne teksty. Czy Bóg dał człowiekowi rozum, aby potem kłaść mu do głowy jak krowie na rozstaju? Biblia nigdzie nie mówi, że cały jej tekst trzeba rozumieć tylko dosłownie.

A Bóg posługuje się takimi formami wyrazu, jakie On uważa za stosowne. Nie jakich ktoś od Niego oczekuje.

Bóg nie kłamie, co najwyżej sam się okłamujesz.