Moim zdaniem Biblię należy czytać od deski do deski. Jednocześnie sprawdzając co historycy i bibliści mają do powiedzenia o czasie powstania, autorze i kontekście historyczno-kulturowym.



Dlatego należy to czytać podpierając się wiedza naukową.
To bardzo zły pomysł. Ewangeliści bardzo często nawiązują do ST twierdząc że Jezus np spełnił jakieś przepowiednie. Jak się zna ST to widać że to żadne przepowiednię nie były. Albo że to wszystko grubymi nićmi szyte.

Tego to już z kompletnie odradzam. Jego interpretacje są często sprzeczne zarówno z nauką jak i nauczaniem KK, a najczęściej to w ogóle zmienia temat. Tekst jest o wymordowaniu dzieci a on doszukuje się tam metaforycznego znaczenia.


Nie. Biblia przedstawia Boga dokładnie takim jakim Boga wyobrażało sobie społeczeństwo. Dla nich np. wymordowanie obcego narodu było pozytywne. Oczekiwali że ich Bóg będzie ich wspierał w wojnach.


Większość biblistów uważa że liczba mnoga to jest pluralis maiestatis. Po prostu forma gramatyczna mająca podkreślić godność.

Nie jest też wykluczone, że jest to zaszłość z czasów kiedy religia Izraelitów była politeistyczna. Jahwe/Elohim miał nawet żonę Aszerę. Generalnie w pierwszych księgach Biblii widać że inni bogowie to są prawdziwi bogowie, tylko mniej potężni od Jahwe. W Księdze Rodzaju 6 jest też mowa o synach Elohima którzy brali sobie córki człowieka za żony.
Co prawda w czasach Pierwszej Światyni, kiedy Księgę Rodzaju spisano, to promowany był wyłączny kult Jahwe ale to był raczej henoteizm niż monoteizm.

Dlatego właśnie Biblię należy czytać od początku i znając kontekst historyczny.

Warto czytać też dużo łatwiejsze rzeczy niż Biblię, np. Ojców Kościoła,
np. Suma św, Tomasza z Akwinu

Biblię należy czytać, pamiętając, że jest to sposób, jaki wybrał Bóg, aby komunikować nam prawdy o sobie.
Uczynił to możliwie prostym językiem słów i czynów Jezusa, swojego Syna, a wcześniej proroków (por. Hbr. 1,1-2)
Kiedy ktoś czyta ewangelie, jest w stanie je rozumieć, nawet bez zewnętrznych pomocy. Ale te podstawowe pomoce są zazwyczaj dołączone do większości współczesnych wydań Biblii.
Gdy zaczynamy w Biblii pewne rzeczy rozumieć, to przez wytrwałą lekturę możemy ten obszar zrozumienia poszerzać.

Jeśli zaczniemy (co odradzam) od Starego Testamentu, w którym od poczatku rozumiemy mniej, to stajemy się wkrótce całkowicie uzależnieni od "naukowych" komentarzy i opracowań. Ich poziom bywa różny. Można trafić na dobry przewodnik, ale to jest stosunkowo trudne. Podstawowe kryterium jest takie, czy autor jest osobą nawroconą i wierzącą, bo to są podstawowe kwalifikacje, by ktoś "widział królestwo Boże" (por. J. 3,3), oraz by sprawy duchowe nie były dla niego głupstwem (por. 1 Kor. 2,14). Często autorami "naukowych" opracowań bywają osoby bez duchowych kwalifikacji. Mogą być nawet zawodowymi teologami, albo duchownymi, ale ich uwagi mogą nie być pomocne, jeśli oni nie znają Boga.

Od którejkolwiek księgi Biblii byśmy nie zaczęli, początkowo sporo będzie tego, czego nie rozumiemy. Pamiętajmy, że uczestniczymy w ten sposób w dialogu z Bogiem:
On mówi do nas przez Pismo święte, a my odpowiadamy Mu w modlitwie.
Nie chodzi o pacierze.
We własnych szczerych słowach prośmy Go, by nas prowadził w lekturze. Gdy coś zrozumieliśmy, powiedzmy Mu to z radością. Gdy nie rozumiemy, powiedzmy Mu o tym, jak bardzo zależy nam, by rozumieć.

Nie pozwólmy, by lektura Biblii dawała nam jedynie powierzchowne, intelektualne rozumienie. Bo celem Boga jest duchowe przemienianie nas:
(16) Wszelkie Pismo od Boga natchnione /jest/ i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości - (17) aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu. (2 Tm. 3,16-17)

Przyjrzyjmy się uważniej powyższym słowom.
Bóg natchnął Pismo święte, aby w naszym życiu przynosiło pożyteczne skutki, przejawiajace się w:
- nauczaniu (słowo nas uczy, a my dowiadujemy się prawdy o Bogu)
- przekonywaniu (słowo przekonuje nas i koryguje nasze błędne myślenie)
- poprawianiu (słowo koryguje nasze błędne postępowanie, wskazuje grzech i wzywa do zerwania z nim)
- kształceniu w sprawiedliwości (słowo uzdalnia do podejmowania właściwego działania, wskazanego nam przez lekturę Pisma)
a celem tego wszystkiego jest udoskonalenie nas i przygotowanie do każdego dobrego czynu.

Taki prosty schemat czterech wyżej wymienionych elementów może być przez nas stosowany do każdej lektury Pisma.

Czy Słowo Boże nie powinno bronić się samo?

Ja też jestem zdania że Biblię należy czytać powoli ze zrozumieniem i wytrwale, także tłumaczenie i odnośniki do innych ksiąg i fragmentów, wystarczy dziennie przeczytać dwie karty, ale codziennie aby nie zapomnieć ostatniego wątku.
Wiele pracy włożono aby zbudować Biblię i ułożyć ją chronologicznie.
Nie zaczynajmy czytać Biblii ze środka, albo tylko pojedyncze tematy, bo to tak jak by Krzyżaków Sienkiewicza czytać od bitwy, albo od porwania Danusi.

Czy będę czytał Sienkiewicza od początku, środka czy końca, będę czytał fikcję. Czy fikcja czytana na wyrywki będzie mniej fikcyjna niż fikcja czytana od początku?

Fikcja to twoje wtrącenie.
Bez względu na to co będziesz czytał, czytając ze środka a nie od początku, nic nie zrozumiesz.