Tego typu gdybania to... nie do mnie, bo nie ja ustaliłem plan zbawienia i nie ja stałem za jego realizacją.
Lepiej zadaj inne pytanie... sobie! Czy korzystam z tego, co się dokonało (choć ani Ty, ani ja nie mieliśmy na to żadnego wpływu; mamy za to wpływ, co z tym zrobimy)?!
Dawno temu takie zdanie zapamiętałem: "Od tego, co dziś zrobisz z Jezusem, zależy to, co On kiedyś zrobi z tobą".

No to ustalilismy o kim Jezus mowi chociaz nie wiem jaka jest dla nas nauka z tego fragmentu.
Czy przypadkiem nie jest kluczowe sformulowanie "wiekszy grzech"? Ach te wybory moralne.

No tak, Jerzy_67 stojąc z boku ustalił winę. Zwalił na Żydów i Judasza, bo jeśli cokolwiek zrobiłby nie tak Jezusowi, to Jezus mógłby to samo zrobić Jerzemu. Porównujesz Jezusa do siebie? Uważasz, że Jezus rozumuje podobnie jak Ty, oko za oko, ząb za ząb? Czy to nie On nauczał o drugim policzku, miłości bliźniego, wybaczaniu?
Na pytanie pomocnicze, dotyczące odpowiedzi kto "ma większy grzech", "Czy to Judasz spowodował, że "się wypełniło", czy ktoś spowodował, że Judasz i żydzi doprowadzili, że "się wypełniło"?" jak rozumiem nie potrafisz odpowiedzieć?

To nie Jerzy_67 „zwalił" winę na Żydów. Zrobił to Jezus oraz jego uczniowie, którzy też byli Żydami.

Podepnę się do wypowiedzi Wybawiony takim cytatem (a nolda niech z tym robi, co chce; on mnie lubi, w myśl powiedzenia: "Kto się lubi, ten się czubi", więc od pierwszego naszego tu spotkania mam stale od niego szereg przyjaznych komentarzy):
1Tes 2:14-16 BT5 (Biblia Tysiąclecia V [1999])
(14) Bracia, wy się staliście naśladowcami Kościołów Boga, które są w Judei, w Chrystusie Jezusie, ponieważ to samo, co one od Żydów, wyście wycierpieli od rodaków.
(15) Żydzi zabili Pana Jezusa i proroków, i nas także prześladowali. A nie podobają się oni Bogu i są wrodzy wszystkim ludziom.
(16) Zabraniają nam przemawiać do pogan, aby ci zostali zbawieni; tak dopełniają ciągle miary swych grzechów. Ale przyszedł na nich na koniec gniew Boży.

@Jerzy_67
Zgadzam się z większością Twoich wniosków i uzasadnień. Skupię się tylko na aspekcie rzekomej odpowiedzialności żydów jako narodu. Kluczowe tutaj są słowa, zresztą już kilka razy przytaczane:
A cały lud zawołał: Krew jego na nas i na dzieci nasze. (Mt. 27,25)
Nie chodzi tutaj o dzieci, które wtedy żyły - chodzi o potomków, o następne pokolenia.
I tak to było rozumiane przez wieki w chrześcijaństwie, że również żydzi żyjący setki lat po Chrystusie ponoszą odpowiedzialność za zgładzenie Chrystusa. Ponieważ Chrystus to Bóg, oni są Bogo-bójcami. "A więc bić Żyda!"

Oczywiście odcinam się od tego końcowego wniosku i zaraz uzasadnię dlaczego.
W dniu Zielonych Świąt Szymon Piotr w kazaniu do Żydów powiedział:
...tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. (Dz. 2,23)
Czy wobec tego wszyscy Żydzi są już na wieki "przegrani"? Nie, bo ich sytuacja zmienia się, gdy się nawracają i wierzą:
(37) Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia? - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. (38) Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. (39) Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz. (Dz. 2,37-39)

Słuchacze kazania Piotra prawdopodobnie nieco rożnili się składem od tych, którzy domagali się ukrzyżowania Jezusa. A mimo to usłyszeli: wy Chrystusa przybiliście rękami bezbożnych do krzyża. Ale gdy się nawracają słyszą obietnicę pojednania z Bogiem i otrzymania Ducha Świętego, co więcej pojawiają się tutaj znów "dzieci" jako następne pokolenia.

Po latach Szymon Piotr napisał list, który zaczął następująco:
(1) Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wybranych, przybyszów wśród rozproszenia w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii, (2) którzy wybrani zostali według tego, co przewidział Bóg Ojciec, aby w Duchu zostali uświęceni, skłonili się do posłuszeństwa i pokropieni zostali krwią Jezusa Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będą udzielone obficie. (1 P. 1,1-2)

Wierzący adresaci wg slów Piotra zostali pokropieni krwią Jezusa Chrystusa. Oczywiście nie dosłownie, bo to byłoby makabryczne, ale symbolicznie i duchowo. A więc pokropienie krwią Chrystusa ("krew Jego na nas...") ma nieoczekiwanie pozytywny aspekt wtedy, gdy ktoś jest już wierzący, bo:
Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. (Rz. 3,25)
Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. (Rz. 5,9)
Fragmentów w NT podobnie świadczących o pozytywnej roli krwi Chrystusa dla naszego stanu duchowego jest znacznie wiecej.

W liście do Hebrajczyków czytamy:
(19) Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie przepisy Prawa, wziął krew cielców i kozłów z wodą, wełną szkarłatną oraz hizopem i pokropił tak samą księgę, jak i cały lud, mówiąc: (20) To /jest/ krew Przymierza, które Bóg wam polecił. (21) Podobnie także skropił krwią przybytek i wszystkie naczynia przeznaczone do służby Bożej. (22) I prawie wszystko oczyszcza się krwią według Prawa, a bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia /grzechów/. (Hbr. 9,19-22)
Zawarcie przymierza z Bogiem z czasów Mojżesza zawierało w sobie obrzęd pokropienia krwią, wtedy była to krew cielców i kozłów. Pokropiony został cały lud.

Za życia Jezusa takiego obrzędu nie było - chyba że w tej właśnie scenie, rozgrywającej się przed Piłatem, gdy padają słowa o krwi, spadającej na Żydów, żądających ukrzyżowania Jezusa. Pokropienie Jego krwią "przemawia mocniej niż [krew] Abla" (Hbr. 12,24). Dla jednych jest to krew świadcząca o ich winie, bo podeptali Syna Bożego i zbezcześcili krew Przymierza (por. Hbr. 10,29), a dla wierzących jest to krew uświęcenia (por. Hbr. 13,12).

Szkoda, że tego nie uwypukliłem, że absolutnie nie jestem, ani nie popieram tych, co są antysemitami z uwagi na to, co stało się z Jezusem, gdy dobiegało końca Jego ziemskie życie!
Niestety, ale źle używano pewnych cytatów z NT, by taką wrogość budować; dobrze, że to naświetlasz i się z tym oczywiście zgadzam (napisałem też, że to grzeszna ludzkość, a nie konkretny naród przyczyniła się do śmierci Jezusa; jak to znana piosenka mówi: "To nie gwoździe Cię przybiły, lecz mój grzech...": https://youtu.be/_FFYh-upqV4 ).

Automat. W odpowiedzi na pytanie: Czy wy też tak macie, odpowiedziałem, że nie mamy. Ale zastanawiałem się, czy jest to forma pluralis proletaris czy majestatis.


Zatem zacytuję: Stąd większy grzech popełnił ten, kto wydał Mnie tobie.
Sam sobie odpowiedz, ale najpierw zastanów się, do kogo zwracał się Jezus? Podpowiem: Do Piłata.
Następne pytanie: Kto wydał Jezusa Piłatowi? No pomyśl, kto?
Judasz wydał Jezusa arcykapłanom, jeśli nie wierzysz to przeczytaj Mt 26.14. Tam wyraźnie napisane.
Jeśli jeszcze masz wątpliwości to przeczytaj Mt 27.1-2, a tam doczytasz, że to arcykapłani wydali związanego Jezusa w ręce Piłata.
Nie ma najmniejszej wątpliwości, że Judasz nie mógł, nie miał najmniejszej okazji, aby wydać Jezusa Piłatowi.
Myślałem, że to oczywiste. Wystarczy wziąć Biblię do ręki. Zamiast fantazjować. Wystarczy czytać Ewangelię ze zrozumieniem. Nic więcej.

Wspomniałem, że miałem wymianę zdań pod nagraniem na YouTobe kogoś, kto się upierał, że Jezus mowił o Judaszu, stojąc przed Piłatem...
Cieszy mnie, że tu nie ma takich zdań - widocznie uważniej czytamy Biblię, niż ten gość z YT.
No tak, widocznie jest stopniowanie grzechów; aczkolwiek czy to jakaś pociecha, skoro w sumie to każdy grzech nam szkodzi...

No to wziąłem i przeczytałem: Rz 8, 28-32 On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? Czytając całą Ewangelię ze zrozumieniem, uważasz że to nie Bóg wydał swego Syna?

"Niestety, ale źle używano pewnych cytatów z NT"
"Wystarczy czytać Ewangelię ze zrozumieniem"
"widocznie uważniej czytamy Biblię, niż ten gość z YT."
"Czytając całą Ewangelię ze zrozumieniem"
Ale sie narobilo. Chyba zaloze nowy watek.