Jeśli autorzy Ewangelii mieliby po latach zmyślić, że Chrystus zmartwychwstał, jakiego rodzaju byłoby to zmartwychwstanie?

1. Czy byłoby to ukazanie się Chrystusa w chwale, na obłokach, tronie, uwiarygadniające, poświadczające jego pozycję Mesjasza, podobne do tego obiecanego przez samego Jezusa:

2. Czy byłoby to zmartwychwstanie pozbawione chwały, majestatu, blasku, niezauważone, do pewnego momentu nierozpoznane, mało spektakularne. Maria Magdalena myli Jezusa z... ogrodnikiem.



Moim zdaniem jest oczywiste, że uczniowie pragnąc uwiarygodnić Bóstwo i/lub mesjanizm Jezusa, przedstawiliby je w uświetniony sposób, jak przyjście Syna Człowieczego na obłokach, u proroka Daniela.
Nie zrobili tego.
Jezus zmartwychwstał, ale mało co w ich opisach Zmartwychwstania wskazuje na Jego mesjanizm, czy tym bardziej Bóstwo. Część żydów wierzyła w zmartwychwstanie ciał, powszechne zmartwychwstanie zwykłych ludzi. Czy to zmartwychwstanie Jezusa nie wyglądało jak zmartwychwstanie (fakt niezwykły), ale jednak... zwykłego człowieka?

Paradoksalnie taki skromny opis potwierdza fakt Zmartwychwstania, bo czy nie pasuje tutaj kryterium zażenowania? https://en.wikipedia.org/wiki/Criterion ... arrassment

Chyba dlatego Żydzi odrzucili mesjanizm Jezusa, oczekiwali herosa, a nie syna cieśli, kogoś kto udowadnia swoją boskość zgodnie z ich oczekiwaniami, więc uzdrowienie w Szabat bądź brak spektakularnych działań, gdy drwiono z niego na krzyżu, by użył swych mocy, był dla nich wystarczający by "nie widzieć" w Nim nikogo ponad zwykłego Kowalskiego, który podburzał im lud.

Fulton Sheen zwracał uwagę, że w historii trudno znaleźć Mistrza, który by swoją naukę potwierdził czynami, oddając swe życie za uczniów. Nie uczynili tego ani Budda, ani Mahomet. Jest zatem coś co może szokować, bo Bóg, który ma władzę nad światem, oddaje swoją wolność istotom podległym. Już sama ta degradacja przeczy przyjętemu porządkowi świata, jaką ma człowiek, że silniejszy ma władzę nad słabszymi.

Tak było!

Nie było. Oczekiwali przywódcy, władcy ziemskiego, który wywalczy niepodległość. Który poprowadzi naród do zwycięskiej walki z okupantem.

Dziwny wątek i dziwne pytanie.
Spójrzcie na to:
A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie i rzekł: «Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!»
Jakie więc zatem powinno być odejście Chrystusa? Ostrożne.
I tak znajdzie się nie jeden umysł wśród ludzi, który odkryje w Piśmie więcej od innych, pomimo tej całej tajemnicy i pozornych niedomówień.
Jeśli chodzi o Żydów, to przecież zostali wybrani przez samego Boga. A potem Jezus ich pouczał przy wszystkich, jak gówniarzy, zamiast docenić ich wybranie.
Oczekiwania Żydów są tu raczej drugorzędne. Po cudach Jezusa uznaliby każdego za mesjasza, byleby ich docenił i wywyższył nad innych tak, jak to zrobił Bóg.
Nie przekazali tylko potomnym, dlaczego Bóg wybrał właśnie ich i ich mentalność.

No a pod czym ja napisałem: "Tak było", jeśli nie pod tym: "Chyba dlatego Żydzi odrzucili mesjanizm Jezusa, oczekiwali herosa, a nie syna cieśli"
Przecież obaj piszemy o tym samym... [władca ziemski, przywódca polityczny - taki heros zdolny do pokonania Rzymian...]

Aha, czyli masz za złe Panu Jezusowi, że nie klepał rodaków po plecach, lecz ich surowo ganił za... no właśnie: za co?
- Czy nie za to, że sprzeniewierzyli się Bożemu planowi, aby być światłem dla narodów, a w zamian stali się zarozumiałym narodem gardzącym tymi, co nie mieli Abrahama za ojca?...
- Czy nie za to, że udawali pobożnych, ale (mowa głównie o religijnych przywódcach) w sercu byli jak groby pełne zgnilizny i smrodu?...
- Czy nie za to, że odrzucali obecnego pośród nich Mesjasza, bo nie pasował do ich oczekiwań?...

Tak, C2H6O, zostali Żydzi wybrani, ale z tego faktu nie wypływa automatycznie to, że praktyczne życie jest zgodne z wolą Bożą i że nie można utracić statusu wybraństwa!...
Zamiast "pouczać" teraz, co Pan Jezus źle robił, wejrzyj w siebie, czy tam jest wszystko w porządku; trwa czas łaski - wykorzystaj go na maxa!...

Zapewne, gdyby nie Jerzy, mógłbym przegapić znamienny sens poniższego zdania.

Naród wybrany. Na czym polega wybraństwo? Czy nie na szczególnej opiece? Czy od mądrze kochanego dziecka nie wymaga się więcej, niż od dzieci sąsiada? Czy nie poucza się dziecka przy innych dzieciach, aby i te inne załapały choć troszkę? Celem zbawienie. A Jezus uczył wybranych jak je osiągnąć. To dowód szczególnego umiłowania, opieki. Dowód na to, jak bardzo Mu na nich zależy.

Kiedyś miałem nauczyciela, który znał prywatnie mojego tatę. Ten dopiero po znajomości mnie "gnębił". Wymagał i oczekiwał ode mnie więcej, niż od innych. Oceniał nieco surowiej. A przy tym bardzo starał się pomagać mi.

Jezus nie traktował jak gówniarzy, ale jak ukochane dzieci. Uczył tego co dobre. Pouczał z troski i miłości. A nawet oddał życie.

Oni mają bardziej skonkretyzowane oczekiwania w stosunku do Mesjasza. Mesjasz powinien m.in. zgromadzić rozproszony po całym świecie lud Izraela (tak, jak to opisano w Ks. Powtórzonego Prawa, niżej) i odbudować Świątynię Jerozolimską. Chrześcijańska interpretacja tych wydarzeń ich nie satysfakcjonuje.



To dlatego poganin Cyrus nazywany jest w Biblii mesjaszem, bo miał zezwolić żydom na powrót do Syjonu.


A jeszcze coś...
Nie zapominajmy, że prawdziwe jest też zdanie przeciwne -> żydzi uwierzyli w mesjanizm Jezusa. Pierwsi chrześcijanie to żydzi i dzięki tym nielicznym, dzięki ich świadectwu wierzymy.

Myślę, że to odwieczny problem, że nie satysfakcjonuje nas coś, co jest przyziemne, zwyczajne. Człowiek chce się poczuć wyjątkowy, że oto pojawia się ktoś w blasku fleszy, na kogo czekały całe pokolenia i w sposób spektakularny dokonuje czegoś, co nie śniło się nawet filozofom. Coś co wydaje się poza zasięgiem, materializując się, powinno być niesamowite, pełne patosu - takie są ludzkie wyobrażenia i oczekiwania. Dostrzec w rzeczach prostych coś niezwykłego, wyjątkowego -

Jak zwykle zrozumiałeś mnie opacznie lub wcale i piszesz przeciwko mnie fałszywe świadectwo.

Ponieważ absolutnie nie chcę fałszywie świadczyć przeciwko Tobie (i komukolwiek), to proszę, abyś tak się wypowiedział, abym Cię zrozumiał...

Cytuję całą (a nie tylko część, jak wcześniej) wypowiedź Twoją na temat Żydów. Czy dobrze rozumiem, że Pan Jezus nie powinien krytykować ich, ale wiedząc, że są narodem wybranym, powinien docenić to Boże wybranie i wywyższyć ich nad innych?
(Jeśli coś źle tu rozumiem - koniecznie mi to pokaż, bo nie chcę świadczyć przeciwko Tobie fałszywie...)

Mrs_Hadley postawiła tezę: Chyba dlatego Żydzi odrzucili mesjanizm Jezusa, oczekiwali herosa, a nie syna cieśli.
Pomyślałem chwilkę i postawiłem swoją: Oczekiwania Żydów są tu raczej drugorzędne. Po cudach Jezusa uznaliby każdego za mesjasza, byleby ich docenił i wywyższył nad innych tak, jak to zrobił Bóg.
A Ty mi od razu jak Bruce Lee na plecy: Aha, czyli masz za złe Panu Jezusowi, że nie klepał rodaków po plecach, lecz ich surowo ganił za... no właśnie: za co?
Jeśli nadal nie widzisz tu nic niestosownego to może spróbuj zaimputować Mrs_Hadley np. coś takiego: Aha, czyli masz za złe Panu Jezusowi, że nie był herosem tylko synem cieśli?
Myślę, że wtedy lepiej Ci wytłumaczy tą kwestię.
Ze swojej strony mogę doradzić Ci tylko, żebyś pisał ew. swoje zdanie i nie oceniał zdania innych, tym bardziej gdy go nie rozumiesz i/lub jesteś do nich uprzedzony.

Wydaje mi się, że obraz i mentalność każdego społeczeństwa są podobne. Demagodzy i populiści wygrywają. Najlepszy przykład mamy na swoim podwórku. Ludzie rzeczywiście chcą słuchać wspaniałych obietnic. Chcą, aby ich chwalono na głos. Także wtedy, gdy mają świadomość pogardy ze strony władzy wyższej czy niższej.

Gdyby Jezus był populistą i demagogiem, to z pewnością uznaliby Go za mesjasza, [i]dlatego, że ich docenił i wywyższył nad innych tak, jak to zrobił Bóg.[/i]

Ale Jezus nie klepał rodaków po plecach, lecz ich surowo ganił. Wymagał przestrzegania Prawa i prawa. Populista dałby 100 obietnic.

Celem Jezusa nie było przywództwo polityczne. Nie był to też rząd dusz. Jezus nauczał, wymagał jak dobry pedagog. Nie przymuszał, zostawiał wolną wolę.
W Biblii wielokroć występuje określenie "stado owiec". On je grupował, scalał, szukał zagubionych, ale żadnej nie prowadził na sznurku. Nie prowadził bezwolnego stada baranów=lemingów, jak czynią to populiści i demagodzy. Szanował każdego człowieka i z miłości uczył jak osiągnąć cel nadrzędny. Często kosztem samego siebie, kosztem cierpienia, kosztem całego majątku. Demagog nigdy nie czyni tak, dopóki nie przejmie władzy. Która jest jego celem. A Jezus nie chciał władzy. Chciał miłości.

Ale ja się odniosłem nie do tego zdania, jakie teraz cytujesz ["Oczekiwania Żydów są tu raczej drugorzędne. Po cudach Jezusa uznaliby każdego za mesjasza, byleby ich docenił i wywyższył nad innych tak, jak to zrobił Bóg."], lecz odniosłem się do tego Twojego zdania:

"Jeśli chodzi o Żydów, to przecież zostali wybrani przez samego Boga. A potem Jezus ich pouczał przy wszystkich, jak gówniarzy, zamiast docenić ich wybranie."

Ono mi się bardzo nie spodobało, bo użyłeś w nim słowa: 'gówniarzy', które powiązałaś z Panem Jezusem, jakoby On się tak wypowiadał, iż miał tych, którzy stale Mu się sprzeciwiali (mimo oglądanych cudów; o czym piszesz), za gówniarzy...
Teraz się tłumaczysz, ale nie cytujesz tego zdania, które sprowokowało moją wypowiedź [i nie tylko moją].

Tak mi wynika z Pisma. Z jednej strony "wielcy" kapłani, Faryzeusze, z wielowiekową atencją samego Boga, a z drugiej młody ubogi Jezus, który poucza ich w elementarnych sprawach.
Nie zmienia to faktu, że wyjąłeś sobie moje zdanie z kontekstu i się na nie nakręciłeś, co sam właśnie przyznałeś.
Przez takie akcje coraz mniej chce mi się tu pisać cokolwiek.
Mam nadzieję, że jesteś teraz zadowolony i życzę Ci samych tylko takich rozmówców, którzy będą pisać zgodnie z Twoim oczekiwaniem.