Jezus przyszedł na świat.
Zrobił to po co przyszedł i zmartwychwstał.
Ale na krótko, bo zaraz odszedł.
Nie umniejszając Jego cierpieniu wycierpiał wiele w ostatnich dniach i zmarł po 30-tce.
Jednak zdążył poczuć dopiero przedsmak życia, które większości nie bynajmniej nie rozpieszczało.
Może ludzie nie cierpieli tak intensywnie, a przynajmniej większość, ale starość to także nie radość.
Stopniowe niedołęstwo, bezsilność i coraz większe cierpienie. Iluż z ludzi przez lata przedśmiertne wycierpi niejednokrotnie więcej.
Czyż po zmartwychwstaniu i dowiedzeniu tego, co miało zostać dowiedzione światu nie znacznie właściwsze byłoby dożyć swoich dni do końca, jak my wszyscy?
Czy może ktoś znalazł coś w Biblii, co by rzucało jakieś światło na to, dlaczego Jezus nie chciał już dalej żyć i umrzeć jak człowiek, ze starości?
Wszak był także jednym z nas.

Odpowiedzią na tę kwestię jest stara maksyma, że lepsze jest wrogiem dobrego.
Myśląc ludzkimi kategoriami: Ten, kto zakosztował czegoś lepszego, a zwłaszcza doskonałego, nie chce wracać na stare śmieci.
Ale z Jezusem było inaczej. Bo On zanim przyszedł na ziemię jako człowiek już znał rzeczywistość niebiańską. I wrócił do nieba po wypełnieniu misji.
Osobną kwestią jest to, że w uwielbionym ciele już nie żył "jak my wszyscy". Zmartwychwstały nie podlegał (tj. mógł podlegać tylko wtedy, gdy tego chciał) już prawom fizycznym. Żyłby ponad czasem, gdy inni ludzie żyli w czasie.
I po co miałby się "męczyć"? Misja wypełniona. Człowiek już nie musi być prowadzony za rączkę. Musi sam decydować o swoim życiu. Obecnym i wiecznym.

Twoja odpowiedź przypisuje Jezusowi poniekąd wygodnictwo, a o to Go raczej nie posądzam.
Dlatego będę jednak nalegał na informacje pochodzące z Biblii.

Pan Jezus potrzebował wrócić do nieba (z którego przybył na 30+ lat), bo tam jest niebiańska świątynia, gdzie dla naszego dobra On się wstawia za nami na mocy Swej ofiary...
Jego dalsze życie do starości na ziemi byłoby pozbawione właśnie tego, co nam jest potrzebne: Jego obecność w świątyni w niebie (czytaj List do Hebrajczyków).

A tak w ogóle: przecież On nie mógłby umrzeć ze starości, bo był bez grzechu; śmierć jest następstwem grzechu!

Skoro ludzie tyle czekali na mesjasza to pól wieku też by poczekali.
Poza tym co Pan Jezus musiał zrobić w niebie, czego nie mógł zrobić z ziemi będąc w dobrej komunikacji z Ojcem?

Ta teza o braku grzechu to wymysł własny czy powtórzony?
W Biblii jest bardzo niewiele o dorastaniu Pana Jezusa.
W apokryfach jest trochę więcej i o bezgrzesznym dorastaniu raczej one nie traktują.
W dodatku zawierają informacje, które nie istniały w tamtym stanie wiedzy i dopiero aktualnie możemy je zweryfikować.

C2H6O - proszę: czytaj List do Hebrajczyków; zobacz wyjątkowość Chrystusa i nie wydziwiaj...

Nic tam nie ma w temacie wątku.
A skoro już się upierasz przy tym liście, to Chrystus Kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka?
Bóg Kapłanem na wieki na wzór człowieka i wszystko Ci pasuje?

O czym piszesz? Przyjście Mesjasza na świat było proroczo zapowiedziane i nie mogło się odbyć 50 lat później, bo by się proroctwo z Ks. Daniela nie spełniło (Dn 9 rozdział: proroctwo o 70 tygodniach prowadzi skalę czasu do lat przed końcem 30 roku n.e. - więc o jakich Ty dalszych 50 latach piszesz?).

Pisałem już: chodziło o świątynię w niebie! Ta ziemska już przestała pełnić swoją rolę, gdy Jezus umarł - potrzebne było odejście do nieba, do Ojca...

Powtórzony. Nie żyłem 2000 lat temu, więc polegam na tym, co o Jezusie napisali inni, oraz co On sam powiedział. To był Człowiek bez grzechu!

Wystarczy to, co jest; potrzebne Ci apokryfy do czegoś?

W L. do Hebrajczyków jest o realizacji planu zbawienia: on nie zakładał tego, że Mesjasz będzie żył i umierał po raz drugi...

Tu chodzi o to, że Melchizedek był jednocześnie królem i kapłanem. Tego nie było w Izraelu - tu funkcje te były rozdzielne, ale Jezus w tym się okazał większy od zwykłych królów i kapłanów, że dzięki swej wyjątkowej naturze mógł obie funkcje połączyć i być tym, kim jest opisany w L. do Hebrajczyków (kiedy ostatnio ten List czytałeś?! - bez odpowiedzi na to pytanie, nie będę dalej z Tobą pisał).

Jezus to nie Budda, który miał brzuszek i dożył starości. Jezus został brutalnie zamordowany w kwiecie wieku.

Ale zmartwychwstał, nie słyszałeś?

No właśnie ja nie o tym.
Obawiam się niestety, że już bardziej po polsku nie umiem zadać mojego pytania, więc pozostaje mi tylko mieć cichą nadzieję, że ktoś je zrozumie

C2H6O - pytałem Cię, kiedy ostatnio (czy w ogóle?) czytałeś List do Hebrajczyków... Nie odpisałeś, ale tak się fajnie składa, że właśnie dziś na fb opublikowałem coś z tego Listu, więc Ci to tutaj pokazuję:

Chrystus, który pojawił się jako najwyższy kapłan dóbr przyszłych, wszedł do namiotu większego i doskonalszego, nie ręką uczynionego, czyli nienależącego do tego stworzenia. (Hbr 9,11)
🔰

Komentarz:

1. Kontekst Listu do Hebrajczyków:
List do Hebrajczyków został napisany w celu ukazania wyższości Jezusa Chrystusa nad wszystkimi elementami Starego Przymierza. Autor listu szczegółowo omawia rolę Jezusa jako najwyższego kapłana oraz Jego doskonałą ofiarę, która zastępuje ofiary składane według Prawa Mojżeszowego.

2. Chrystus jako najwyższy kapłan:
Jezus jest przedstawiony jako najwyższy kapłan, co oznacza, że jest On ostatecznym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. W Starym Przymierzu, najwyższy kapłan wchodził raz w roku do Świętego Świętych w ziemskim namiocie (przybytku), aby złożyć ofiary za grzechy ludu. Chrystus, jako najwyższy kapłan, dokonał tego w sposób doskonały i wieczny.

3. Dobra przyszłe:
"Dobra przyszłe" odnoszą się do obietnic i błogosławieństw, które przyniósł Chrystus przez swoje dzieło odkupienia. Te dobra obejmują odpuszczenie grzechów, życie wieczne i bezpośredni dostęp do Boga. Przez swoją śmierć i zmartwychwstanie, Jezus wprowadził nowe przymierze, które przewyższa stare przymierze zarówno pod względem obietnic, jak i skuteczności.

4. Namiot większy i doskonalszy:
Autor listu mówi o "namiocie większym i doskonalszym", co jest odniesieniem do niebiańskiego przybytku. W przeciwieństwie do ziemskiego namiotu, który był ręcznie uczyniony i tymczasowy, niebiański przybytek jest wieczny i doskonały. Jezus wszedł do tego niebiańskiego przybytku, aby złożyć swoją ofiarę przed Bogiem Ojcem.

5. Nie ręką uczyniony:
Ten zwrot podkreśla, że niebiański przybytek, do którego wszedł Chrystus, nie jest częścią stworzonego świata. Jest to miejsce duchowe, wieczne i transcendentne. Przez to autor Listu do Hebrajczyków chce pokazać, że dzieło Chrystusa jest niezależne od materialnych ograniczeń i jest wiecznie skuteczne.

6. Znaczenie teologiczne:
Wers ten podkreśla doskonałość i wieczność ofiary Chrystusa. Jego kapłaństwo jest wyższe niż kapłaństwo lewickie, ponieważ wszedł On do niebiańskiego przybytku i złożył doskonałą ofiarę za grzechy raz na zawsze. Ta prawda stanowi fundament nadziei i pewności zbawienia dla wierzących.

7. Znaczenie dla współczesnych wierzących:
Dla współczesnych chrześcijan, ten werset jest przypomnieniem o doskonałości i wystarczalności dzieła Chrystusa. Jego ofiara jest jedyna i wieczna, zapewniając nam pełne odpuszczenie grzechów i dostęp do Boga. Wierzący mogą mieć pewność, że ich zbawienie jest pewne i wieczne, oparte na doskonałym kapłaństwie i ofierze Jezusa.

Podsumowując, Hbr 9,11 ukazuje Jezusa Chrystusa jako najwyższego kapłana, który wszedł do niebiańskiego, doskonałego przybytku, aby złożyć swoją ofiarę za grzechy ludzkości. Jego dzieło przynosi wieczne dobrodziejstwa i zapewnia pewność zbawienia dla wszystkich wierzących.
***
💬 AI
➖➖➖➖➖

OK, raz jeszcze patrzę na to pytanie:
Czemu Jezus nie chciał już dalej żyć i umrzeć jak człowiek?
Moja odpowiedź:
Ponieważ On znał Boże proroctwa, a w nich nic nie ma o tym, aby po złożeniu z Siebie okupu za nasze grzechy i zmartwychwstaniu, Mesjasz miał dalej wieść ludzkie, ziemskie życie aż do naturalnego zgonu wskutek starości (czyli wskutek naturalnego starzenia się, co się łączy z wieloma chorobami i w końcu ze śmiercią... zdrowy organizm nie umiera: dlatego nawet staruszkowie kiedyś umierają, bo choruje ich organizm... Czy takie coś mogło spotkać Jezusa?).

Jednym zdaniem (i mam nadzieję, że już nie będzie trzeba powtarzać):
Plan zbawienia, jaki Jezus realizował, nie zawierał tego punktu, jaki w swoim pytaniu stawiasz, dlatego nie główkuj już nad tym pytaniem, ale raczej wierz w to, co w ramach planu zbawienia Mesjasz/Chrystus na ziemi dokonał, a potem wrócił skąd przybył - bo taki był plan!...
Czy Ty chcesz z owoców tego Bożego planu zbawienia skorzystać?!...

@Jerzy_67
Przyjmując, że były takie proroctwa (ponieważ nie były wprost i zdania są tu podzielone) to wg nich zbawiciel miał przyjść i zbawić. Dorzućmy do tego jeszcze umrzeć i zmartwychwstać, chociaż tego już wprost się raczej nigdzie nie wyczytasz.
I wrócić do Boga.
Ale nigdzie nie było napisane i z niczego nie wynika, że był taki przymus od razu po zmartwychwstaniu.
Jezus przyszedł na świat by stać się człowiekiem.
Stąd moje pytanie jest jak najbardziej na miejscu - czemu Jezus nie chciał już dalej żyć i umrzeć jak człowiek?
Bo doznał cierpienia? Zycie go rozczarowało i odechciało mu się żyć?
Ojciec nigdzie mu nie uciekał, mógł spokojnie wypełnić zarówno Jego wolę, jak i swoje życie ziemskie, które zostało mu zwrócone po śmierci.
Po zmartwychwstaniu wypełnił proroctwo, a wniebowstąpienie mogło nastąpić po przeżyciu do starości i zwyczajnej ludzkiej śmierci.
Zapytałem więc, czy ktoś wyczytał jakąś wskazówkę w Biblii opartą na Słowie Bożym, a nie na konfabulacjach w jakichś listach, którym autorom coś się niby wydawało, ale Bóg ani Chrystus tego nigdzie nie potwierdzili.
Zresztą żaden tekst nie wskazuje na konieczność natychmiastowego stawiennictwa Jezusa w niebie po zmartwychwstaniu.
Po raz ostatni zwracam też Ci uwagę, że nie każde słowo napisane w Biblii jest Słowem Bożym.
Wśród apostołów byli różni ludzie, także zdrajcy czy nawet potrójni zdrajcy.
Takich słabych i fałszywych ludzi wybrał sobie Jezus na uczniów.
Skoro wiec nie było dla nich problemem np. potrójna zdrada Jezusa pomimo ostrzeżenia to mogli też napisać w Piśmie oprócz Słowa Bożego każdą swoją głupotę, tak jak zdradzić Chrystusa.
Powinieneś umieć odróżnić jedno od drugiego.

<<List do Hebrajczyków: kiedy ostatnio ten List czytałeś?! - bez odpowiedzi na to pytanie, nie będę dalej z Tobą pisał.>>
Tak Ci C2H6O napisałem, i chcę być słowny!

Jeśli uważasz, że taki szantaż jest w porządku to cóż, szczęść Boże.
I choćbym kroczył ciemną doliną...