Nie wiem, czy umieszczam to pytanie w odpowiednim dziale. Chodzi mi co prawda o prawo kościelne, ale obowiązujące w Kościołach prawosławnych i protestanckich - a mianowicie o możliwość rozwodu "w wypadku nierządu". Moim zdaniem fragment PŚ, na którym opiera się to prawo, dotyczy czego innego, chciałabym jednak skupić się na protestanckim i prawosławnym rozumieniu tych słów.

Rozumiem to tak, że np. jeśli mąż zdradzi żonę, to mogą się rozwieść w świetle Bożego prawa. W innej sytuacji jest to zabronione, tak?

A co, jeśli małżonkowie nie zdradzają się, ale się nie rozumieją, nie próbuą nawet ze sobą rozmawiać i chcą się rozwieść. Wtedy, żeby być "w porządku" postanawiają, że jedno z nich pójdzie do łóżka z kimś innym. Z premedytacją. Aby osiągnąć rozwód.

Dla mnie to jest kruczek prawny. Furtka, którą można otworzyć w razie potrzeby, by obejść Boże prawo. Generalnie zezwala na rozwód w każdej sytuacji, jeśli tylko spełni się wymóg formalny, jakim jest zdrada.

Chyba że czegoś nie rozumiem. Proszę o wyjaśnienie.

Nie, to nie jest żaden kruczek. Jeśli mąż zdradzi żonę, to żona ma prawo zawrzeć ponownie małżeństwo, zakładając, że ich małżeńska relacja całkowicie znikła i że odbyła ona pokutę i otrzymać na to małżeństwo błogosławieństwo Kościoła. Mąż w takiej komfortowej sytuacji nie jest - to on jest winny rozpadu małżeństwa i cudzołóstwa.

Zresztą nie patrzmy na sprawy moralności chrześcijańskiej kategoriami świeckiego prawa.

Widocznie mozna to jednak troche obejsc, moze nie mowiac wszystkiego...
Znam sytuacje, kiedy malzenstwo katolickie rozpadlo sie z powodu...nieskonsumowania i wlasciwie mogloby zostac uniewaznione koscielnie. Nikt sie o to nie postaral, ale strona, ktora jednoczesnie zdradzila drugiego z malzonkow (?), uzyskala slub ze swoim nowym partnerem w kosciele prawoslawnym (dla strony prawoslawnej byl to pierwszy zwiazek koscielny). Tak, ze bywaja wyjatki.

NIe ma czegoś takiego jak "unieważnienie kościelne" małżeństwa.
Jest stwierdzenie nieważności prawnej zawartego małżeństwa - z o ile mi dobrze wiadomo to w przypadku nieskonsumowania małżeństwa istnieje (jedyny wypadek) - możliwość uzyskania rozwodu kościelnego - jednak o ile sprawami nieważnosci prawnej zajmują się tymi sprawami sądy diecezjalne - w przypadku "rozwodu" - sprawa należy do decyzji Papieża ...

Zgadzam się, że w przypadku wad zgody małżeńskiej dochodzi do stwierdzenia nieważności małżeństwa. Jednak w przypadku niedopełnienia małżeństwa mówi się (przynajmniej KPK tak mówi) o rozwiązaniu węzła małżeńskiego. Nie wiem, czy rozwód jest tu dobrym słowem, ale jak by nie patrzeć, na jedno wychodzi.

A wracając do tematu, Zefciu, co to znaczy, że ta zdradzająca strona nie jest w komfortowej sytuacji? A jeśli zdradzili oboje?

Nie patrzę kategoriami świeckiego prawa, tylko czysto ludzkimi kategoriami. Przynajmniej tak się staram

Patrząc jakimikolwiek kategoriami, to małżeństwo z natury jest nierozerwalne. Nie jest pojedyncza zdrada powodem do jego zaniknięcia ani usprawiedliwieniem do poszukiwania sobie innego.

Jasne . To dobrze.
A mógłbyś mi jeszcze na te pytania odpowiedzieć:




Pytam, bo mnie interesuje ta kwestia. Tak zwyczajnie chciałabym wiedzieć, jak to jest w praktyce rozwiązywane. I jeszcze protestantów chętnie bym posłuchała, bo może u nich trochę inaczej.

Z góry dziękuję!

"w wypadku nierządu" - dotyczy zwiążków nieformalnych, konkubinatu.
Ludzie żyjący w wolnych związkach postrzegani są przez samych siebie i przez otoczenie jako para: mąż i żona...przecież nie funkcjonuje w potocznej rozmowie: "Mój konkubent - moja konkubina".
Ci ludzie żyją w nierządzie i wtedy rozstanie nie skutkuje grzechem i nie godzi w nierozerwalność małżeństwa... bo też taki związek nie jest małżeństwem.

Alus, a jakiego jesteś wyznania, jeśli można? Bo ja chciałam poznać protestancki i prawosławny punkt widzenia.

Jestem katoliczką.

Nie można tak powiedzieć - w Kościele katolickim rozwodów nie ma.

Odnośnie pytania - wydaje mi się, że tutaj powinni wypowiadać się protestanci i prawosławni, a nie katolicy (ew. ludzie znający prawo tych Kościółów).