Jak to jest z pogrzebami samobojców, czy nadal są robione przy tym trudności? Czy też takiej osobie przysługuje "normalny" katolicki pogrzeb?

Z tego co wiem to robione są trudności, dlatego denerwuje mnie szczerze mówiąc, że gdy zabije się osoba znana np. pani Blida, to bez zadnych trudności robi się jej wystawny pogrzeb...Oczywiście osobie zmarłej jest juz wszystko jedno- chociaz jesli trafia do czyścća to modlitwa na pogrzebie i msza jest dla niej na wage zlota- ale jest to niesprawiedliwe dla rodziny takiej osoby...

Polecam przeczytać artykuł http://wiadomosci.onet.pl/1409790,240,kioskart.html
Tam jest ta kwestia opisana i wyjasniona przez kompetentną osobę

Ten fragment odpowiada na pytanie



Tylko obawiam się, że w praktyce wygląda to tak, że rodzina samobójcy w małych miejscowościach ma problemy z pochówkiem...Albo stosuje się pogrzeb w wersji "mini" czyli bez mszy jedynie z modlitwą przy pochówku...

A według mnie zupełnie nie odpowiada na moje pytanie...



Czyli dalej nie wiemy nic konkretnego, tzn. które tak a które nie? Czy podział przebiega panstwami, kontynentami czy parafiami?



Przytoczony tekst dotyczy więc diecezji lubelskiej i dotyczy tylko jednej kategorii samobójców...

parafiami Bracie parafiami

alez to jest proste do zrozumienia.

jesli rodzina smaobujcy jest bogata to otrzyma pogrzeb z wszelkim szykanami. bo przeciez nie byl swiadomy.... i co tam jeszcze......

jeslli natomiast owa rodzina jest biedna to niestety samobujca poprostu byl wielkim grzesznikiem i niema zadnych domowien.

moze teroria jest duzo pikniejsza ale praktyka jest jaka jest.

ostatnio slyszalem z pierwszych ust iz stary czlowiek z potwierdzona choroba MS przez lekarza uciekl z domu.... nie znalziono go.
po roku znaleziono resztki zwlok na nie opodal odleglych moczarach.
zwloki mozna bylo zidentyfikowac po uzebieniu... nie bede sie rozpisywal.
napisze tylko koniec tej historii a nia jest odmowa proboszcza zrobienia pogrzebu koscielnego.

pan proboszcz postawil teorie, ze staruszek moze swiadomie sie utopil wiec nie moze mu zrobic pogrzebu koscielnego.

chcialem dodac iz trafiona rodzina kwalifikuje sie do biednych szarych ludzi.

fragment tekstu "Pogrzeb chrześcijański - obowiązujące normy postępowania"

f. Pogrzeb samobójców
Kwestia pogrzebu samobójców nie jest w sposób bezpośredni podejmowana w obowiązującym Kodeksie Prawa Kanonicznego. W związku z tym odwołujemy się do Instrukcji liturgiczno-duszpasterskiej Episkopatu Polski o pogrzebie i modlitwach za zmarłych z 5 maja 1978 roku. Instrukcja ta w numerze 13 stwierdza:
Według powszechnego zdania psychiatrów samobójcy nie są w pełni odpowiedzialni za swój czyn. Dlatego nie odmawia się im pogrzebu katolickiego, jeżeli w ciągu życia okazywali przywiązanie do wiary i Kościoła. Uczestnikom takiego pogrzebu należy wyjaśnić sytuację.

Zacytowany przepis odnosi się do tych, którzy zanim odebrali sobie życie należeli do grona ludzi, których moglibyśmy określić jako praktykujący katolicy. Fakt targnięcia się na własne życie odbieramy jako skutek jakiegoś stanu patologicznego i w związku z tym nie tylko nie odmawiamy im katolickiego pogrzebu, lecz także nie czynimy żadnych różnic w celebracji samej ceremonii. Oczywiście korzystamy z okazji czy to podczas homilii czy w innym stosownym czasie, by uświadomić wiernym, ze fakt odebrania sobie życia przez osobę, której pogrzeb ma miejsce, był podyktowany brakiem pełnej świadomości czy stanem chorobowym o podłożu psychiatrycznym.

W swej dalszej części Instrukcja poucza, że:
Samobójcę, który przed zamachem na własne życie dawał zgorszenie, należy traktować jako jawno grzesznika.
W takiej sytuacji już możemy mówić o ewentualnej odmowie pogrzebu katolickiego lub przynajmniej ograniczeniu uroczystego celebrowania samej ceremonii. Czynimy to jednak nie z tego powodu, że dana osoba popełniła samobójstwo, ale dlatego, że jej życie było przeciwne duchowi chrześcijańskiemu i do samej śmierci trwała w oddaleniu od Boga i Kościoła manifestują to również przez fakt zadania sobie śmierci.

Tak więc w przypadku samobójców powinny dodatkowo weryfikować się elementy omawiane już w kan. 1184 § 1.
(Kan. 1184 -

§ 1. Jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:

1° notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;

2° osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;

3° inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.)
Odprawienie bowiem takiej osobie pogrzebu identycznego jak każdemu innemu katolikowi żyjącemu w duchu religijnym byłoby zgorszeniem dla wspólnoty miejscowego Kościoła. Czasami zgorszenie dawane za życia przez samobójcę polega na alkoholizmie, a przez to również na braku praktyk religijnych. W związku z tym jednak, że zarówno samobójstwo, będące efektem jakiegoś zaburzenia psychicznego, jak i alkoholizm, który jest chorobą, nie powinny być jedynym motywem odmowy pogrzebu.

takie są przepisy obowiązyjące w Kościele Katolickim, w rzeczywistości, owszem, bywa różnie.