Koptowie są prześladowani za wiarę, wątpię więc, że nie zawierają małżeństw...jeśli ktoś znosi groźby i nie zmienia religii, to mało prawdopodobne, że z lenistwa nie bierze ślubu...

Niewiem czy ktos tu jeszcze zaglada.. Ja powiem tak.. Mam 17 lat a moja dziewczyna 16 i oboje chcemy sie jak najszybciej pobrac. Oboje jestesmy nie wierzacy. Wiem ze bysmy sobie poradzili. Co niektorzy maja tu dziwny stosunek do nie wierzacych widze.

Nie bardzo rozumiem, co masz na mysli mowiac o "dziwnym stosunku do niewierzacych." Brak zgody z ich pogladami nie oznacza braku akceptacji osoby.
A wracajac do tematu, czy jako siedemnastolatek jestes w stanie zapewnic swojej zonie i dziecku odpowiedzialna opieke, wsparacie duchowe, utrzymanie? Czy zdobyles juz jakies wyksztalcenie, zawod, ktore dadza oparcie materialne Tobie i Twojej rodzinie, czy liczysz na utrzymanie rodzicow i mieszkanie katem u nich?
Zawrzec zwiazek malzenski nie jest trudno, mozna nawet uporac sie z sytuacja prawna i uzyskac zgode sadu, ale co dalej? Potrafisz przekonac mnie, ze jestes juz gotowy na zostanie glowa rodziny?

Ciagle sie ucze by wlasnie pozniej zdobyc zawod. Przez pewien czas mieszkalibysmy u rodzicow.. Wierze ze dalibysmy rade.

a wiazac sie na stale z moja dziewczyna chce tylko zapieczetowac nasza milosc. Oczywiscie ze nie jest trudno o malzenstwo. Moja dziewczyna nie jest w ciazy jak chyba myslales. Wierz mi ze gdybym mogl to nawet teraz bym sie ozenil. Zamieszkalibysmy u jej rodzicow albo moich. Skonczylibysmy szkole poszukali pracy i zaczeli zarabiac na siebie. Uwazam ze dalbym rade. Powiedz czy Cie przekonalem...

Nie przekonałeś mnie, niestety. Z Twoich słów wynika, że nie masz jeszcze wizji swojego życia, ale stawiasz na żywioł i wiarę, że jakoś to będzie. A z tym bywa różnie.

Moze i chcecie. Kiedys, dawno temu, ludzie w wieku 17 lat potrafili utrzymac wielodzietna rodzine (po tragicznej smierci ojca syn potrafil zapewnic swoim braciom, siostrom i matce warunki wystarczajace do przezycia).

Ale oni nie pytali innych, czy moga, ani nie mowili, co chca. Wiedzieli co maja zrobic i robili to. Najczesciej dlatego, ze musieli, bo nikt im nie mogl, albo nie chcial pomoc.

Ty g. wiesz i g. zrobisz.

Liczysz, ze inni Ci pomoga wystartowac, a dalej dasz sobie *jakos* rade.

Wystartuj najpierw sam, zobacz, czy potrafisz utrzymac samego siebie, pozniej, czy potrafisz utrzymac kogos wiecej.

Dopiero wtedy bierz sie za zeniaczki, jak juz nie bedziesz zalezal od nikogo.

Wczesniej, staniesz sie slusznym anty wzorem do nasladowania - inni beda straszyc swoje dzieci Twoim przykladem.

Prosisz sie o ciezka w skutkach porazke.

Nawet, jesli twoja dziewczyna (bo przeciez nie narzeczona, pierscionek to prawie wyplata, a ty jestes bezrobotny) jest w ciazy, nie zen sie. Nie komplikuj prawnie losu dziecka, ktore nikomu nie zawinilo.

Ja znam bardzo dobry przyklad takiej rodziny co mowiliscie ze brat kogos tam wychowywal. Moj kuzyn. Wyprowadzili sie od ojca i on utrzymuje z matka rodzine i bardzo sie usamodzielnil. Co do mnie.. hmm.. Racje masz ze jestem jeszcze zalezny i ze nie pracuje. Mam jednak plany ktore chce zrealizowac. Dlaczego mialbym nie liczyc na innych na przyklad na rodzicow?
Mowie ze to tylko przez pewnien okres czasu. Wiem jak jest trudno dzis. A jesli nawet moja dziewczyna byla by w ciazy to uwazasz ze powinienem ja zostawic, nie zenic sie bo tak bylo by lepiej niby dziecku?! Co Ty [...]p gadasz?? Myslisz ze zostawilbym w ciazy? Nigdy.. Wierze w siebie i ze mi sie uda. Niekoniecznie musze sie chajtac teraz. Moge za rok czy dwa ale i tak dalbym rade. Nie jestem glupim nastolatkiem jak sie komus zapewne wydaje.

Bo to ma byc Twoja rodzina, nie Twoich rodzicow.

Co innego liczyc na ich pomoc, w trudnej chwili, a co innego liczyc na ich garnuszek w kazdej chwili.

A co do planow, to wiesz czym pieklo wybrukowano?

To zawsze jest na pewien okres czasu. Czasem do czasu wyprowadzki, czasem az do rozwodu.
Nie.

Dziecko potrzebuje ojca, a nie starszego brata. Macie teraz nascie lat, dopiero za pare lat bedziecie w stanie podejmowac dojrzale decyzje. Nie ma nic ciekawszego, niz dwoje otrzezwialych 'malzonkow', a po srodku dziecko.

Ta. Poki co, masz plany i duza buzie.

O, wiare w siebie tez masz. Tylko cos kiepska ta wiara, skoro musisz ja potwierdzac na forum internetowym.

Ta, Ty wszystko mozesz. Teraz, za rok, za dwa, za trzy, przeciez masz plany i rodzicow, ktorzy zrobia wszystko za Ciebie.

OBUDZ SIE!

Ktos cos zrobi za mnie?? Nie.. Przedstawiasz mi ciezka sytuacje ale ja wiem jak to bedzie.. WIEM na kogo moge i kiedy liczyc. Nie zostawie dziewczyny z dzieckiem bo sam wiem czego chce a skad Ty to wiesz to nie czaje.. Pamietaj ze nie kazdy jest taki sam.

[quote="JerzMJeśli katolicy ograniczają się do "ślubu cywilnego" to z punktu widzenia Kościoła, małżeństwa nie ma (brak kanonicznej formy skutkuje dla katolików nieważnością małżeństwa). Niemniej, przy późniejszym ślubie kościelnym z inną osobą wymagane jest potwierdzenie nieważności:


Gdyby ktoś tego nie dopełnił (bo poprzedni związek był tylko cywilny i skończył się rozwodem) to ślub kościelny jest niegodny. Jak zwykle zastrzegam się, że piszę według mojej wiedzy, a nie jestem znawcą prawa kanonicznego.[/quote]

Wybacz, ale ja nako znawca prawa kanonicznego nie zrozumiałam o co ci chodzi. Poza tym nie bardzo rozumiem jaki to jest ślub niegodny.

Z tego co mi wiadomo, to w tym kanonie jest mowa o małżeństwie a nie o konkubinacie. Według prawa kanonicznego małżeństwo wyłącznie cywilne w świetle prawa kanonicznego nie jest małżeństwem ale konkubinatem.


Wracając do tematu, może sie powtórzę, ale wg obecnie obowiązującego KRO wiek do małżeństwa to 18 lat, bez względu na płeć, jak było wcześniej wspomniane sąd rodzinny może w przypadku kobiety wyrazić zgodę po ukończeniu przez nią 16 lat. Natomiast KPK z 1983 roku w kan. 1083 § 1 mówi o nieważnie zawratym małżeństwioe rpzez mężczyznę przed ukończeniem 16 roku życia i kobietę przed 14 rokiem życia. z tym że KPK obowiązuje na całym świecie, a w różnych krajach i kulturach wiek do małżeństwa jest różny. Jednak w Polsce na mocy konkordatu wiek ten jest taki sam jak w KRO czyli po 18 lat, a w szczególnych wypadkach dla kobiety 16 za zgodą odpowiednich władz.

kondzior, nie bardzo rozumiem, najpierw piszesz ze chcecie sie szybko pobrac, a potem mieszkac z rodzicami az skonczycie szkole a potem jak bedziecie miec zawód, to pracowac na utzymanie. Za chwile piszesz o przypieczętownaiu miłości. Wszystko fajnie, tyle, ze dopóki nie skończysz 18 lat, to mozesz zapomniec o małżeństwie, bo sad rodzinny nie robi wyjątków dla mężczyzn poniżej 18 lat. Kolejna rzecz, że przypieczętowac miłość można zaręczynami, a jak będziecie mieć warunki na samodzelne utrzymanie (nie koniecznie samodzielne mieszkanie) to wtedy pomyśleć o ślubie.