Witam !
Jestem członkiem parafii liczącej okolo 4tyś mieszkańców, w której mamy proboszcza, oraz JEDNĄ siostrę zakonna(rodzona siostra księdza). Rządzą parafią ponad 35 lat, w między czasie przewinęło się u nas kilka innych sióstr zakonnych i wikariuszy, lecz nikt nie wytrzymywał tutaj dłużej niż rok. Proboszcz maksymalnie ograniczał zakres obowiązków jakie miał pełnić wikary, a atmosfera panująca na plebanii i poza nią pozostawiała dużo do życzenia. My parafianie próbowaliśmy już wielu metod zwalczenia tego, lecz każda okazuje się bezskuteczna. Ostatnio pojechała do biskupa specjalna delegacja, która miała na celu przedstawienie zaistniałej sytuacji, lecz biskup wysłuchując ich praktycznie cały czas milczał, a na sam koniec odparł : " Ja doskonale wiem, co w waszej parafii się dzieje" . Po tych słowach przeprosił nas i wyszedł . Chce dodać, że właśnie otrzymaliśmy wikariusza, który jest dobrym i przesympatycznym człowiekiem, posiada wielką wiedzę i dar przygarniania ludzi. Nie chcemy go stracic , ale już przyszły pismo od biskupa, które oznajmia, iż wikary zostanie przeniesiony z naszej parafii na początku sierpnia, a proboszcz wraz z siostrą zostają z Nami !

Moje pytania brzmią:
W jaki sposób mamy pomóc wikaremu?pragniemy aby u Nas został. Załóżmy, że biskup jest "kupiony", ponieważ jego postępowanie na to wskazuje.

W jaki sposób odprawić siostrę zakonną? dodam, iż wyrzekła Ona się posłuszeństwa wobec własnej przełożonej !( siostra nigdy nie była w zakonie ! )

Proszę o pomoc znawców prawa kościelnego i nie tylko .


Pozdrawiam

Po pierwsze: Jeśli wikariusze odchodzą po niecałym roku, to nie byłoby ich kilku,a przynajmniej 35!
Po drugie: Jeśli proboszcz 'rządzi na parafii' już ponad 35 lat, to znaczy, że emerytura tuż tuż (by zostać proboszczem trzeba mieć min. 10 lat kapłaństwa), więc nie trudno obliczyć (25+10+35), że już przekroczył 70 lat (jeszcze 5 i emerytura). Stary jest, ma prawo do dziwnych zachowań, a poza tym wychowany w innym świecie był - gdy on 'uczył się na księdza' to ksiądz był właśnie takim włodarzem na parafii, a proboszcz to już zupełnie, więc nic dziwnego, że tak żyje.
Po trzecie: kapłani składają przysięgę posłuszeństwa biskupowi, więc dekret biskupa musi w duchu pokory przyjąć i uznać za słuszny.
Po czwarte: jak owa 'siostra zakonna' mogła się wyrzec posłuszeństwa wobec przełożonej, skoro nigdy nie była w zakonie?

Siostra zaraz po ślubowaniu opuściła zakon i trafiła do nas na parafie, jej Przełożona nakazała jej aby wróciła do zakonu lecz ta wymówiła jej posłuszeństwo. Wikariuszy było raptem kilku, ponieważ proboszcz robi wszystko co może aby ani jeden tu nie trafił.Były czasy kiedy nie mieliśmy wikariusza przed ponad 10 lat. Można śmialo powiedzieć, ze proboszczem, skarbnikiem, koscielnym jest u nas siostra, a nie ksiądz ! z Nią wszystko się ustala , wszelkie pogrzeby, śluby itp. panuje tu DYKTATURA. Zdążyłem się już dowiedzieć, że kapłan z pokorą musi przyjąć decyzję biskupa i dostosować się do niej.

mozna po prostu zaczac chodzic do sasiedniej parafii, to chyba najlepsza forma protestu...

Z ciekawości: jaki przepis to reguluje?

Przepisy partykularne (diecezjalne). W Polsce przyjął się ten czas. I do tego stosowny egzamin (zgodnie z KPK Kan. 521, § 3).

Myślę, że już dawno powinniście to zrobić. Z pewnością przyniesie to odpowiednie efekty.