Może ktoś tu, na forum, pomoże mi rozwiazać taki problem.
Czy można oficjalnie przenieść się do innej parafii?
Może ktoś a taki przypadek?
Jak się za to zabrać?

Można. Należy się przeprowadzić...

O przynależności do danej parafii decyduje miejsce zamieszkania. Wyjątkiem jest parafia personalna [zrzeszająca na przykład wiernych jakiejś narodowości czy języka], ale nie o taką tu chodzi.

A dlaczego chcesz oficjalnie zmieniać parafię?

Przynależnośc do danej parafii nie zobowiązuje do chodzenia do niej na msze, do należenia do jej wspólnot, itp. Możesz chodzić gdzie chcesz

Nie chodzi o przeprowadzkę, to jest oczywiste

Miejsce zamieszkania to samo, sąsiednia parafia.
Chodzę właśnie do innej parafii na msze, ale naszemu proboszczowi to przeszkadza. Wyjściem byłoby oficjalne przeniesienie się do tej parafii, do której chodzę. Gdybym to załatwiła, wtedy nie czepiałby się.
Taką sytuację miałam na mysli.

A to twój proboszcz sprawdza kto chodzi na Msze, a kto nie? To musi być jakaś mała parafia. Obawiam się, że nie da się oficjalnie tego załatwić, a to z tej przyczyny, że nie ma żadnej oficjalnej przynależności do parafii. Po prostu parafia obejmuje jakiś teren i katolików, którzy w nim mieszkają. Ja pamiętam, że jak zmieniałem parafię to nie musiałem żadnych dokumentów przenosić. Po prostu zmieniłem miejsce zamieszkania, a ksiądz po kolędzie chodził też po nowych mieszkaniach i poznawał nowych mieszkańców.

u nas jest podobny problem
bo częśc ludzi woli chodzic na ul. Ułańska a część do kościółka na dolne Tysiąclecie
niestety albo stety kazdy kosciól ma swój teren

niektórym osobom było to nie w smak
i jak zostało to załatwione?
upór mieszkańców spowodował małe przemieszczenie działalnosci parafialnej... o ile dobrze pamiętam [choc sam nie jestem do końca pewien czy w końcu pewne bloki zostały zaliczone do drugiej parafii- bo mnie to niezbyt interesowało]
ale w sumie i tak pół osiedla chodzi tu a drugie pól tam
czyli jak chca
księża się w końcu chyba poddali i już nie oponuja za tym
a przynajmniej nie słyszałem

gdy chodza księza po koledzie to mają wydzielony teren i w ten sposób najlepiej poznac jaki teren pod jaką parafie przynalezy

Zgadza się, przy przeprowadzce wszystko dzieje się samo.
Tak, moja parafia jest nieduża.
Do sąsiedniej parafii chodzę od jakichś 6 lat.
Początkowo proboszcz w ogóle o tym nie wiedział. Niestety, coraz więcej ludzi zaczęło chodzić do tamtej parafii i to jakoś musiało do niego w koncu dotrzeć. Boli go to i nie dziwię się, ale sam nic nie robi od lat aby jakoś wyjść bardziej ludziom naprzeciw.
Bedąc w tym roku na wizycie kolędowej zaczął o tym mówić. Zapytał ile ma parafian w tym domu. POczątkowo nie zajarzyliśmy o co mu chodzi, ale zapytał wprost: ile osób z tego domu chodzi do kościoła w naszej miejscowości? I od tego się zacząło.
Pomyslałam, że może lepiej byłoby poprostu przenieść się tam, skoro tam chodzę. Ale, jeżeli nie da się tego zrobić oficjalnie, to dalej bedzie tak, jak jest.
Druga rzecz, która go denerwuje to to, że coraz mniej ludzi zamawia msze. Powiedziałam wprost, że nie robię tego, bo tu, na Opolszczyźnie (pochodzę z innego rejonu), panuje egzotyczny dla mnie zwyczaj obchodzenia ołtarza podczas kazdej mszy. Jako pierwsi idą zamawiający mszę, tzn. najpierw facet z tej rodziny i za nim inni faceci, potem kobieta i inne kobiety. TO jest dla mnie nie do przekroczenia, nie potrafiłabym przejść w środku mszy przez kościół. Kto jest z Opolszczyzny, to wie o czym mówię.
Ale oczywiście proboszcz nie ma zamiaru tego zmieniać, nawet cześciowo. Wie że jest tu dużo osób z "Polski" i im naprzeciw nie chce wyjść. Nawet mówił, że sporo ludzi mu to sygnalizuje.
To niech nie narzeka, że ludzie nie zamawiają mszy.

Hmm, skąd ja to znam...
Ale u mnie proboszcz na szczęście nie poruszył tego problemu na kolędzie.

"angua" - mylisz się i to bardzo -bierzesz odpowiedzialność za to co piszesz?

Trzeba by zacząć czytać dokumenty Kościoła, ponoć KKK, podkreśla, że parafianinem czyni człowieka (wierzącego oczywiście) już sama chęć przynależności do danego kościoła (parafialnego). Znaczy to chyba tyle, że jak duchowo czujesz się związany z jakąś parafią inną niż jurydyczna, jeśli wyrażasz w sobie chęć bycia w tej parafii, to czyni cię to jej parafianinem (członkiem wspólnoty parafialnej) .
Jurydyczność w sensie terytorialnym już dawno nie jest obowiązkowa, chociaż ze względu na porządek dalej istnieje !

wystarczy poszperać w dokumentach Koscioła. Ja znam ten wyjściowy zapis : KPK 515, ale właśnie KKK mówi wiele o przynależnosci do parafii. Jak potrzeba to poszukam, a tak z pamięci, to wspomina chyba pkt 2226, 2178 albo ..79 już nie pamiętam - ale nie jestem pewien czy akurat w tych punktach jest odpowiedź na postawione pytanie.
No cóż... jak ktoś szuka, nie błądzi, może i ja poszperam w najbliższym czasie w KKK, to napewno napisze konkretnie źródło swojego postu

polecam : http://www.bialystok.opoka.org.pl/nauczbp/list18.php

Owszem, KPK to określa:


Z czego wynika, że jedyną alternatywą dla terytorialności parafii są parafie personalne.

Polecam Ci również kanon 102:

Mam podobny problem.

W mojej parafii właściwie nic sie nie dzieje. Jedynym wydarzeniem religijnym dla ludzi w moim wieku są... Msze dla dzieci i młodzieży...
Próby zmian były, a pewnie że były... Tylko że wraz z odejściem osób, które były prekursorami zmain wszystko wróciło do normy.

Dlatego na Msze chodze do siebie do Kościoła <z lenistwa > , ale wszystko inne to już raczej sąsiednia parafia. I raczej nie muszę sie "przpisywać" .
Nowa parafia, jak to ujęli mnie "adoptowała"

Pozdrawiam.

angua napisała:

Czyli na przykład jeśli ktoś wyemigrował to może należeć do dowolnej parafii rzymskokatolickiej,która jest najbliżej jego miejsca pobytu.

skoro do tej najbliżej, to nie dowolnej

Ja też znam ten problem.Chodzimy z córką do innej parafii.To był jej wybór.Pewnego dnia powiedziała nie wejdę do naszej parafii / czytaj kościoła/więcej i tego sie trzyma.Do tej prawdziwej , albo jak sama twierdzi naszej parafii nie trzeba ja namawiać.Jest inna atmosfera.Młodzieży nie traktuje sie na równi z ławką czy wazonem na kwiaty, który jak sie nie podoba proboszczowi to można schować do szafy.
Nasz proboszcz traktuje mnie / tą dorosła/ jako przestępcę popełniającego zdrade stanu.Ale to młodzież ma rację nie on.
Nie przjmujcie sie proboszczami ich pontyfikaty kiedyś sie skończą;
to prawda potrafią utruć życie,ale lepjej pójść tutaj za głosem serca ,iż męczyć się przy każdym pobycie w kościele.
Czyż gdzieś jest wymóg podpisywania listy obecności co niedziela:))
Pan Bóg był przecież bardzo mądry tworząc wiele kościołów , a nie tylko jeden