Dokłądnie tak. Nie ma obowiązku modlić się za pośrednictwem świętych, ale nie możemy nie uznawać obcowania świętych. Ta prawda to wyznanie naszej wiary.

Dokłądnie tak. Chociaż zmieniłbym słowo "pośrednictwo" na "wstawiennictwo" (dla polepszenia jednoznaczności).

Pociągnijmy jednak temat Zbigniewa3991. Aby się zgodzić lub zaprzeczyć temu, co napisałeś, musimy lepiej zdefiniować co masz na myśli pisząc, cytuję: "Nadmierny kult Maryi uwiera mnie od dawna".

Bo możliwe, że się zgodzimy.

Masz rację ze względu na różnorodność wyznaniową, bo dla katolików terminologia nie powinna stanowić problemu.

Nadmierny kult... wkładanie imienia Maryi przy każdej okazji, na przykład modlitwy na zakończenie Mszy, przy każdym wezwaniu w modlitwie wiernych. Podczas Mszy Maria zostaje wymieniona w każdym kanonie co najmniej raz, więc dokładanie jeszcze specjalnych modlitw za jej wstawiennictwem przy każdej Mszy, jak to się dzieje w niektórych kościołach, w moim odczuciu będzie już czymś przesadnym. Tak samo nazywanie Maryi Najświętszą, Największą, Najczystszą i tak dalej jest dla mnie lekko niesmaczne, bo w mojej opinii stopień najwyższy należy się Bogu, a tytuły: Święta, Czysta i Wielka - i tak są zaszczytne.
Niedawno spotkałem gdzieś modlitwę, w której znajduje się prośba o to, żeby Maria obdarzyła łaską proszącego. Myślę, że jest wiele takich modlitw, nie tylko za wstawiennictwem Maryi, ale także i innych świętych. To dla mnie przesada, ponieważ to Bóg jest źródłem łask.

Być może to wszystko błahe rzeczy, ale spotykam je często, więc jestem na to uwrażliwiony. Są to moje opinie - myślę, że są one ważne, ale nie uważam, że mam monopol na rację, więc możesz mieć, Marku, inne zdanie.

Takie odczucie ma ktoś, kto nie rozumie kultu Maryi jako Matki Boga, która to wszelkie prośby do Boga zanosi. Każda rozmowa z Bogiem jest modlitwą, a więc skierowanie naszych próśb do Boga przez Maryję też jest modlitwą.

Zgoda, ale często zdarza się, że ludzie poszukują "bardziej skutecznych" świętych i modlą się do..., a nie proszą świętych o modlitwę.

To tylko potwierdza moje zdanie: nie rozumieją swojej wiary. Nie jest to jednak powód do krytyki nauczania Koscioła w tym temacie na zasadzie: podoba się/nie podoba się. Mający wątpliuwosci powinny szukać wyjaśnień w dokumentach UNK, a nie bazować na swoim widzimisię.

Małgosiu - doskonale to rozumiem, ale to ma się nijak do próśb o łaskę daną przez Marię. W UNK jest wszędzie zapisane, że to Bóg jest źródłem łask. Jeśli jest inaczej - zacytuj. Udowodnij również to, że moje zdanie o tym, że Bóg jest najświętszy, największy i najczystszy odnosi się również do Maryi. Z tego wynikałoby, że Maria jest bogiem, a nim nie jest. Maryja, jako osoba święta, obcuje stale z Bogiem, a więc współuczestniczy w świętości, wielkości i czystości Boga. Na tym opiera się Komunia Świętych, czyli wspólnota świętych, którzy swoją świętość, wielkość i czystość czerpią z jednego źródła - z Boga. Co właśnie mam na myśli, że tylko Bóg jest najświętszy, największy i najczystszy, a Maria współuczestniczy w tych przymiotach.

Ale dlaczego?
Póki mamy wyraźną granicę pomiędzy Bogiem a Maryją, nie ma problemu. Maryja nie jest po prostu jedną ze świętych.
Choć rzeczywiście dodatkowe "modlitewki" bywają przesadne (nawiasem mówiąc; nie każdy wie, że włączenie modlitw niekanonicznych w celebracje Eucharystii jest zabronione).
Eeee, tu sie nie zgadzam.
Trzeba zrozumieć, że Jezus jest w „zupełnie innej lidze” niż Maryja, święci czy nawet moja żona. Nie zaznaczamy wyznając komuś miłość że „kocham Cię najbardziej - oprócz Jezusa”, bo to oczywiste.
Kiedy mówię że najbardziej mi się podoba Marzena, albo że ma ona z moich znajomych najlepsze serce to nie dodaję „na drugim miejscu po Jezusie” bo to właśnie oznaczałoby że uważam stworzenie za porównywalne z Bogiem.
To trochę tak jakby trener drużyny szkolnej powiedział do małego Jacusia po udanym meczu:
- „Jesteś najlepszy!”
Czy ktoś przy zdrowych zmysłach sądziłby że trener twierdzi iż ów uczeń jest najlepszym piłkarzem na Świecie?
Czy gdyby uczeń na to odpowiedział
- „No nie, lepszy jest Ronaldo”
to czy byłby to wyraz jego pokory czy też raczej pychy – że choć przez chwilę mógł myśleć że trener porównuje go z najlepszym piłkarzem Świata?


Żródłem tak. Ale dysponentem bywają ludzie (i to nie tylko święci - prezbiterzy, a bywa że i świeccy).
Gdybyśmy rozumowali w podobny sposób, musielibyśmy także oburzyć się na św.Łukasza który w Dziejach Apostolskich ośmielił się napisać:
„Ojciec Publiusza leżał właśnie chory na gorączkę i biegunkę. Paweł poszedł do niego i pomodliwszy się położył na nim ręce i uzdrowił go.” /Dz 28,8/
Co więcej, rzecz nie tylko w uzdrawianiu. W Ewangelii czytamy:
„Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.” /J 20,23/
A więc to apostołowie odpuszczają - choć nie są przyczyną, siłą sprawczą tego odpuszczenia (napisane jest bowiem „W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski.” /Ef.1,7/).
Uczniowie wprawdzie otrzymali ów dar w sposób niezasłużony – ale skoro otrzymali to go mają, są w jego posiadaniu:
„Nie mam srebra ani złota - powiedział Piotr - ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!” /Dz 3,6/
Jak widać, Piotr nie ma wątpliwości iż posiada dar uzdrawiania. Dar, otrzymany od Boga:
„Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu [...]”/1 Kor 12,8-9/
Oczywiście komu dać (a właściwie dawać) tę Łaskę decyduje Bóg, ale kto dostał, ten ma:
„Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy wszyscy przemawiają językami? Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć?”/1 Kor 12,30/


Żebyśmy się dobrze zrozumieli; te wszystkie zarzuty o których mówisz nie są błahe - ale zauważ, że mają racje bytu tylko wówczas, gdyby ktoś je sprawujący już miał zły obraz, zrównujący Maryję z Bogiem. Tymczasem takie rzeczy przychodzą do głowy raczej wówczas, jeśli patrzymy z perspektywy oskarżenia - a nie z perspektywy jaką ma wierzący.
Ja nie spotkałem nigdy osobiście kogoś, kto uważałby Maryję za równą Bogu.

Patrząc tylko na tekst i go interpretując można dojść do efektownych - a jednak całkowicie fałszywych - wniosków.

Znów przykład z innego tematu - spróbujmy tak "nieprzyjaźnie" zinterpretować fragment Pisma:
Gdyby zastosować tę technikę do Dziejów Apostolskich można by się przyczepić choćby do anioła, który powiedział Korneliuszowi:
„Poślij do Jafy i sprowadź Szymona, zwanego Piotrem!
On cię pouczy, jak zbawisz siebie i cały swój dom” ./Dz 11,13b-14/
Ano, stosując tę samą "interpretację oskarżającą według tekstu" moglibyśmy powiedzieć:
Popatrzcie, ten anioł mówi herezję!
Sugeruje że człowiek może się sam zbawić (a w dodatku zbawić innych!) - a przecież wiemy ze tylko Jezus może zbawiać, bo napisano „I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni” /Dz 4,12/

No a już zgubiony byłby człowiek piszący do swojej narzeczonej
„Jesteś moim Słońcem, na nikim nie zależy mi tak jak na Tobie, chcę żyć tylko dla Ciebie, tylko Ciebie kocham.
Mógłbym przez całe życie słuchać tylko Twego głosu”.
Przy konsekwentnym zastosowaniu „oskarżycielskiej techniki interpretacji tekstów”
mógłby otrzymać odpowiedź:
Jesteś bałwochwalcą!
1. Zależy ci bardziej na człowieku niż na Bogu
2. Nazywasz narzeczoną tytułem „Słońce” zarezerwowanym w Biblii dla Jezusa (Łk 1,78)
3. Nie kochasz Boga (bo mówisz że kochasz tylko narzeczoną)
4. Nie chcesz swojego życia ofiarować Jezusowi, tylko ukochanej
5. Chcesz słuchać tylko narzeczonej, a przecież Pismo mówi że „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”/Dz 5,29a/

Oczywiście, są przegięcia maryjne. I jest nawet tekst papieski mówiący (między innymi) na ich temat "Marialis cultus". Jest o czym gadać. Ale problem, żeby nie zabrnąć za daleko.

Właśnie dlatego, Marku, piszę o tym, że to w moim odczuciu. Wiem o tym, że jest granica pomiędzy Bogiem a Marią, więc dla mnie wszystko ok, ale nie mogę być pewien co do świadomości innych. Każdy pilnuje siebie i każdy zna swoje intencje.
Ja także nie spotkałem Chrześcijanina, który uważałby Marię za równą Bogu, ale myślę, że lepiej nie narażać się na niebezpieczeństwo i unikać pewnych rzeczy.
Ponad wszystko - tak, jak pisałem wcześniej, pobożność Maryjna nie jest istotą Chrześcijaństwa, więc nie uważam, żebym coś tracił, kiedy odpuszczam sobie Litanię Loretańską i inne modlitwy maryjne. A jeśli ktoś chce praktykować taką pobożność - nie mam nic do tego.

Myślę, że jednak sporo tracisz. Moze nie z powodu akurat litanii, ale zrozumienia procesu zbawienia ludzkości.
Zapraszam Cię do tekstu http://analizy.biz/marek1962/km7.pdf - moze Ci się przyda? Omówiłem tam nie tylko maryjność od strony pozytywnej, ale i błędy w tej dziedzinie.

Warto też dodać że protestanci i ogółem ludzie którzy obrzydzają Maryję, robią to tylko po to by zanegować wcielenie się Boga w człowieka. Ergo, odrzucają Trójcę Świętą

Np. Negując fakt że Maryja jest Matką Boga popadają w czysty Nestorianizm, albo ogólnie odrzucenie Trójcy. Negując jej Niepokalane poczęcie uważają że Szatan miał władzę na Bogiem w łonie matki

Nie mówiliśmy o Protestantach oraz o Trynitaryzmie. W ten sposób można stwierdzić, że skoro Katolicy uwielbiają Maryję, to są bałwochwalcami. To działa w obie strony.

Zauważ, mój drogi, że nikt tutaj nie obrzydza Maryi, a tym bardziej nie neguje wcielenia Jezusa, a tym bardziej nikt nie odrzuca Trójcy. Nikt też nie podważa Niepokalanego Poczęcia. Twój przykład nie jest więc tylko nadużyciem, ale i pachnie manipulacją.

Ale dlaczego akurat taki limit jednego wezwania na Mszę jest OK, a np. już dwóch – nie jest OK. Nie rozumiem Twojego toku myślenia.
Tak to jest, jak się intepretuje coś hiperlogicznie. Pewne zwroty greckie czy łacińskie przyjęło się tłumaczyć na język polski przy użyciu „naj-”. Faktem jest, że w tym języku obecnie przyjmuje się, że jeśli coś jest „naj-”, to już nic innego nie ma tej cechy w większym stopniu. Jednak w tym przypadku użycie tego pojęcia ma charakter podkreślenia, a nie stopnia najwyższego w sensie logicznym. Pewnie lepsze byłoby „prze-”, ale to brzmi archaicznie.
No tak. Ale jak prosisz kolegę, żeby Ci nalał piwo, to też w sumie „przesadzasz”, bo przecież owo piwo też jest stworzone przez Boga. Jak prosisz kapłana o sakrament, to też „przesadzasz”, bo przecież łaski w sakramencie udziela Bóg.
A to jest zupełnie nielogiczne. Bo nawet jeśli istnieją ludzie, dla których kult świętych stanowi „niebezpieczeństwo” (nikt ich co prawda nie widział, ale załóżmy dla dyskusji, że istnieją), to przecież Ty do nich nie należysz. Bo Ty dobrze wiesz, że Maryja i święci to nie Bóg. Dlaczego więc Ty masz unikać czegoś, co dla Ciebie niebezpieczeństwem nie jest?
No nie. Ale jeśli odrzucamy kult świętych, to istnieje takie niebezpieczeństwo. Niebezpieczeństwo znacznie bardziej realne od wydumanego „niebezpieczeństwa” deifikacji świętych. Negowanie wcielenia bowiem w historii Chrześcijaństwa zdarzało się wielokrotnie i miało olbrzymie znaczenie. Co do próby utożsamienia świętego z Bogiem, to kojarzę jeden taki przypadek, bardzo niszowy.

Trudno powiedzieć co mówią na ten temat protestanci (rozumiem że rozumiemy ten termin umownie; nie w waskim sensie, lecz jako niekatolików). Bo to bywa bardzo różnie - od umiarkowanej zgody po takie obrazki https://gloria.tv/article/3LpGkgJfy4mMDCex6Giyn73UC