Chyba 18, pomyliły ci się cyferki na klawiaturze

W Biblii jasno i wyraźnie jest napisane, najpierw wiara w Jezusa i przyjęcie Go jako Pana i Zbawiciela-nowonarodzenie, później chrzest. Nie na odwrót.
Jeśli ktoś za Ciebie przyjmuje Jezusa odwraca się od grzechów za Ciebie, pokutuje za Ciebie gdy nie masz jeszcze świadomości kim jesteś, to świadczy tylko o jednym, że kościół katolicki wprowadził chrzest niemowląt tylko po to, aby utrzymać owieczki przy swoim. I po tym mamy takie sytuacje a nie inne, tysiące katolików na papierze a w sercu myślą, że Duch Święty jest mocą Bożą, żyją jakby byli zatwardziałymi przeciwnikami Boga i nie mają żadnej z Nim relacji. Chwała Bogu , że są i jest coraz więcej katolików, którzy wiedzą, że pójście do komunii nie wystarczy, że niedzielna msza też nie wystarczy jeśli się nie wierzy. I chwała Bogu, że coraz więcej ludzi przyjmuje Jezusa i żyje z Nim na co dzień.

2 paradoks, który teraz dostrzegłem, to że za dziecko przyjmujemy wiarę [często sami Jej nie mając bo też ktoś za nas uwierzył] i gdy Ono odchodzi z kościoła chociaż nigdy nie wierzyło, jest uważane za apostatę. No nie tędy droga.

Leszek prawda rodzice mają prawo wychowywać dzieci w jakiej wierze zechcą ale nigdzie w Biblii nie ma sytuacji, że rodzice za swoje dzieci [niemowlęta, noworodki -jakkolwiek] wyznają wiarę.

Pozdrawiam.

Do zdziwionych: prawa konstytucyjne nie zaczynają obowiązywać po ukończeniu 18 roku życia. Konstytucja gwarantuje wolność wyznania każdemu obywatelowi Polski (od urodzenia). W Polsce z ukończeniem 13 roku życia przestaje się być ubezwłasnowolnionym przez prawo (wcześniej tylko rodzice mogą działać prawnie w naszym imieniu) i zyskujemy ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Np. do wniesienia skargi.

No i mamy nowego Pawkę Morozowa.

A dlaczego musiałby się zgodzić? A może to żona musiałaby się zgodzić na to, by wychować je w ateiźmie?

Inaczej, gdybyś się nie zgodził, nie odbyłby się ślub w kościele. Takie są wewnętrzne przepisy Kościoła, do którego należałaby twoja ewentualna oblubienica i z tym się musisz liczyć.

Czy na mój ostatni post zechce ktoś odpowiedzieć? Bo do tej pory na tak postawioną sprawę słyszałem jakieś mętne wymigiwania i nie wchodziłem dalej w to bo nie miałem siły pokazywać, że białe jest białe a czarne jest czarne, albo zostało to przemilczane.

Pozdrawiam

Ale biorąc ślub nie podpisuję żadnego dokumentu, że zgadzam się pozostawiać dziecko na wychowaniu żony katoliczki, również chyba tego nikt nie przysięga.

Nie można mówić tak, że godzimy się na to, że jedna ze stron małżeństwa tylko wychowuje dziecko. Po to są oboje rodziców by razem je wychowywać nawet jeśli ich wiara jest inna. Należy dziecku przedstawiać wszelkie możliwe dostępne strony, a nie ograniczać tylko na jedną.

Sory za offtop.

W takim wypadku ateista zobowiązuje się do tego, że nie będzie przeszkadzał swej żonie wychować dzieci na katolików. Jest to warunek wstępny, aby ślub mógł być zawarty.

Nie pij więcej, bo ci szare komórki zaczynaja szwankować. Mylisz sprawy i jesteś niedoinformowany.
POdaj mi jakiś przykład w którym 13 latek składa skargę do sądu bez pośrednictwa osób doroasłych i w którym ta skarga zostaje przyjęta
Brednie człeku opowiadasz. 13 latek nie może sam złożyć pozwu do sądu, bo takiej możliwości nie ma

Dobrze, ale powiedz mi gdzie się takie warunki podpisuje tudzież gdzie się je przed ołtarzem przysięga?

W kancelarii parafialnej. Co nie wyklucza tego, że główny świadek ślubu - ksiądz - może o tym warunku i zobowiązaniu przypomnieć wszystkim obecnym na uroczystości.

Sam? Oczywiście, nie może. I nie 13 latek, bo jest to osoba pozbawiona prawa do czynności prawnych, ale 14 latek już owszem - przez kuratelę.
Zresztą nie jestem prawnikiem, więc nie wytłumaczę wszystkich nuansów, po prostu powinna wam wystarczyć świadomość, że jeśli dziecko nie chce być "wychowywane w wierze", to przymuszanie go jest łamaniem najważniejszej polskiej ustawy (grzech), oraz działaniem wbrew prawu kościelnego (ewangelizacja na siłę) - też grzech.

Czegoś tu nie rozumiesz. Prawo owszem mają, ale nie na zasadzie ubezwłasnowolnienia dziecka. Dziecko też ma swoje prawa, to nie jest przedmiot, z którym można robić co sie chce. Owszem, rodzcie będą wychowywali dzieciaki na katolicką modłę, jesli chcą, ale to czy to dziecko przyjmie to wychowanie czy też nie jest tylko sprawą tegoż dziecka. Ja już w wieku lat bodajże 12 wiedziałem, że religia to na pewno nie jest mój światopogląd, pomimo, że rodzice byli z tego niezadowoleni. Zresztą w większości rodzin przecież rodzice nei zmuszaja swoich dzieci do czegoś na siłe. Większość katolików to i tak pseudokatolicy, wymiar wiary nie jest już tak ważny dla ludzi jak kiedyś. Zagorzałych, wielce pobożnych katolików-rodziców jest bardzo niewielu. Zresztą obserwujemy to na przykłądzei dzisiejszej młodzierzy.


A co to za problem dla ateisty coś podpisać ksiedzu? Co to za problem dla ateisty powiedzieć ksiedzy co tylko ten będzie chciał usłyszeć, aby był usatysfakcjonowany i dopuścił pare do ślubu? A potem i tak wychowają dziecko tak jak będą chcieli.

To samo mu tłumaczę, ale on tego nie dostrzega....