Czy ktos moglby wyjasnic mi dlaczego istnieja Przykazania Koscielne (ustalone przez ludzi a nie Boga)?
Czy 10 Przykazan Bozych to zamalo?

moderatror zapewne Ci to wyjaśni za niedługo

Czekam

Przykazania Kościelne zostały sformułowane w 1555 roku (trwał Sobór Trydencki, 1545-1563), jako jedna z odpowiedzi na wystąpienie Lutra (1517). Kościół wtedy był zmuszony do bardzo precyzyjnego określenia nie tylko swojej tożsamości, ale także jasnego postępowania katolików, by wiedzieli gdzie się kończy katolicyzm a zaczyna protestantyzm

Zwyczaj zdecydował, że spośród tysięcy kanonów prawa kościelnego biskupi wybrali pięć, które uznali za bardzo ważne dla zalecenia wiernym.

Znane po dzień dzisiejszy przykazania kościelne (obecnie zmienione forma) obowiązywały w Polsce od 1948 roku i zatwierdzone zostały przez Episkopat Polski.
"Nowe" przyniósł dopiero Katechizm Kościoła Katolickiego, a zmiany w nich przyniósł rok 2003.
Przykazania kościelne powstawały i kształtowały się jako odpowiedź na konkretne formy osłabienia ducha gorliwości niektórych chrześcijan, jako lek na określone choroby duchowości katolików, albo też wynikały z konieczności przeciwdziałania degradacji życia kościelnego z powodu takich a nie innych zaniedbań wiernych.

Przykazania Boże obowiązują w zasadzie wszystkich ludzi i we wszystkich czasach - Wypływają z prawa naturalnego, mają swoje biblijne uzasadnienie, normują stosunek człowieka do siebie, do bliźnich i do Boga Są niezmienne!

Przykazania Kościelne zostały ustanowione przez Kościół, obowiązują katolików, bo dla nich były tworzone i do nich stosowane. Przykazania kościelne są właściwie rozszerzeniem i uzupełnieniem nakazów Dekalogu.
Mają inną naturę niż przykazania Boże: “Nie są one częścią Objawienia, które jest zapisane w Piśmie Świętym i ma charakter zamknięty, tzn. nie podlega zmianom i uzupełnieniom”. Przykazania kościelne “powstają w Kościele” i “przynależą do środowiska wiary, która szukając zrozumienia wymaga nieustannych aktualizacji w odczytywaniu Słowa Bożego. Ciągła aktualność Objawienia determinuje wymóg stałego interpretowania Ewangelii. Brak takiej aktualizacji może prowadzić do religijnej powierzchowności, ale i w przypadku wierności, która w tej sytuacji obraca się w dogmatyzm, może być groźna zarówno dla grona wyznawców, jak niewierzących”.
W niedzielnej homilii ( z 30 listopada 2003 roku) usłyszeliśmy list pasterski na temat przykazań kościelnych. Nowe ich sformułowanie w redakcji zaproponowanej przez polskich biskupów zostało zatwierdzone przez watykańską Kongregację Nauki Wiary.


W Katechizmie jest napisane, że charakter obowiązujący tych przykazań jest potrzebny w tym celu, abyśmy mieli „zagwarantowane minimum ducha modlitwy i wysiłku moralnego we wzrastaniu miłości Boga i bliźniego” (KKK 2041).
Nie przekraczają naszych możliwości ich zrealizowania!

Będąc wierzącym i żyjąc wiarą we wspólnocie Kościoła nawet nie zastanawiając się nad tym, wypełniamy je!
Choćby różnie brzmiały i brzmienie to zmieniało się jeszcze nie raz (załóżmy teoretycznie) to i tak nie zmieniają nic co dotyczy prawd wiary, praktykowania samej wiary czy odpowiedzialności za wspólnotę Kościoła, do którego należymy od momentu chrztu św.

Najważniejszą sprawą dla człowieka, jako ucznia Chrystusa jest zbawienie i wszystkie drogi do tego prowadzące, a niewątpliwie taką pomocą są przykazania kościelne, do których przestrzegania mocno zachęcam!

awe

Awe napisała:

To zadziwiające. Ja przystępowałem do Pierwszej Komunii św. dnia 15 sierpnia 1945 roku i one już wtedy (przynajmniej na Górnym Śląsku).. obowiązywały. Być może to była spuścizna poniemiecka, bo Górny Śląsk Niemcy uznawali za Reich.
Coś mi tu nie gra.
Pax et bonum!

Witam

Teofilu........to chyba byla "spuscizna" po Reichu

O ile mnie pamiec nie myli to Gorny Slask, podlegal pod metropolie wroclawska (wtedy Breslau, chociaz juz nie calkiem Breslau ). Czyli faktycznie pod Reich.

Nie znam dokladnie daty, kiedy nas przeniesiono do "krakusow"....musialbym poszukac.

pozdrowka

Beli, a mnie się wydawało, że już wtedy też obowiązywał "katyjmus" i to w całym Kościele jednakowy. W końcu mówimy o przykazaniach kościelnych a nie o przykazaniach polskiego episkopatu.

proszę dokładnie czytac post z wyjasnieniem po co stworzono przykazania kościelne i kiedy. jakie były tego okoliczniośći .przykazania kościelne nie pojawiły sie w 1948 roku a dużo wcześniej, bo od 16 wieku jako odpowiedz na protestantyzm.

W temacie dlaczego obok 10 przykazań Bozych sa równiez Przykazania kościelne data ich ustanowienia niczego nie wnosi.

Awe, Dziecko Roztomiłe, nie rob Ty "starszego za młodszego". Choć na starość - jak to na Śląsku godajóm - "rozum się w hauskejza łobroco" ("hauskejza" to po śląsku "ser domowy" ten o "wspaniałym" zapachu), jednak jeszcze potrafię czytać, a napisałaś tak, że "az po ślypiach blynduje":
Więc bądź łaskawa mi odpowiedzieć: skąd Ty wiesz, że w np. w latach 1918-39 (a także wterdy, gdy Polska była pod okupacją hitlerowską) przykazania kościelne w Polsce nie obowiązywały? Ja wiem, coś zupełnie przeciwnego, i to nie tylko z nauki katechizmu ale niejako z autopsji - byłem wtedy ministrantem.

Beli, diecezja śląska jest prztszło dziesięć lat starsza ode mnie i od samego początku podlegała pod metropolię krakowską a nie wrocławską.

Teofilu, Janie

Chodzi tutaj o to, że w 1948 roku biskupi polscy ustalili tę formę przykazań kościelnych, którą znaliśmy do tej pory i która niedawno została zmieniona. Oczywiście, że wcześniej one istniały w Polsce. Rok 1948 nie jest zatem datą wprowadzenia przykazań kościelnych po raz pierwszy w Polsce lecz datą zmiany ich formy - podobnie jak to wydarzyło się ostatnio.

Pozdrawiam

Teofilu....zgadza sie.
Mnie jednak chodzi o okres okupacji, kiedy to Slask zostal wlaczony do Rzeszy, a Krakow to byla Generalna Gubernia.

pozdrowka

Beli, tego to już niy wiym. Bołech dziesiyncioletni śpikol, kej nos Ruski wyzwolali, alech wtedy na katyjmus chodziół - na sóm przód, do końca roku 1944, uczółech się po niemiecku, a potym łod marca 1945 po polsku. I to skuli tego nóm Piyrszo Komunijo Świynto zrobiyli 15 sierpnia tego roku na Wniebowziyncie.
Ale kto wtynczos rzóndziół naszom diecezjóm to na sicher niy wiym, choć przeca ani bp Adamski ani tyż bp. Bieniek (mie biyżmowoł) niy zostali łodwołani, tak samo jak to bólo we r. 1953. A czy diecezjo śląsko została włónczono do Archidiecezji dolnośląskiej tego niy wiym. Jakoś niy wierza, coby PIUS XII mioł sie kolybać i ciyngym cosik zmiyniać.
Pokój i dobro! tis.

Jako,że były niejasności podaje link do poczytania o historii przykazań koscielnych i jednocześnie wklejam tekst z uwypukleniem ważniejszych informacji.
awe

http://czasserca.sercanie.org.pl/4(53)01/przykazania.html

PRZYKAZANIA KOŚCIELNE - TE SAME CZY INNE?

Podczas 310. Zebrania Plenarnego Konfe4rencji Episkopatu Polski jednym z tematów obrad biskupów była kwestia przykazań kościelnych zamieszczonych w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Wersja przykazań kościelnych z Katechizmu różni się od obowiązującej w Polsce od 1948 roku - po latach pojawiło się znów przykazanie o obowiązku dbania o potrzeby Kościoła.
Od kiedy zmiany?

Pierwsze pojawiły się w Katechizmie Kościoła Katolickiego ogłoszonym w 1992 roku. Jego polskie tłumaczenie ukazało się dwa lata później i zawierało zgodnie z oryginałem "inne" przykazania kościelne. Już wtedy zniknęło piąte "w czasach zakazanych zabaw hucznych nie urządzać". Wydaje się, że zmiany te przeszły prawie niezauważone w Polsce.

Po sześciu latach obowiązywania, również nowa wersja przykazań kościelnych uległa zmianie. W Watykanie 25 kwietnia 1998 roku ukazała się 20-stronicowa broszura pt. Corrigenda, czyli poprawki naniesione przez Kongregację Nauki Wiary, w której m.in. dodano - jako piąte - nowe przykazanie o zaradzaniu potrzebom Kościoła. W maju Prymas Polski kard. Józef Glemp zdecydował o druku tego dokumentu w języku polskim. Corrigenda ukazała się w 1998 roku nakładem Pallottinum - wydawcy Katechizmu Kościoła Katolickiego.

Czy dokument nie został zauważony, a może potraktowano go jako erratę do Katechizmu i w efekcie mało kto poświęcił mu uwagę? A przyniósł on nie tylko kosmetyczne zmiany i bardziej adekwatne sformułowania passusów wcześniej niezbyt szczęśliwie przetłumaczonych na język polski z francuskiego - wniósł bowiem m.in. za encykliką Evangelium vitae zapis o zakazie kary śmierci oraz zmienione przykazania kościelne. (...)

Przykazania kościelne zgodnie z treścią Katechizmu Kościoła Katolickiego odnoszą się do życia moralnego i należą do prawa pozytywnego ogłaszanego przez władzę pasterską w Kościele. Jako takie nie należą do depozytu Objawienia ani nie wynikają z prawa naturalnego, dlatego Kongregacja Nauki Wiary mogła nanieść owe zmiany w przykazaniach kościelnych. Nie pierwsze zresztą, jakie zaszły w historii Kościoła. Wielokrotnie zmieniała się ich liczba i brzmienie, a w różnych krajach przyjmowano różne ich listy. Także i dzisiaj Konferencje Episkopatów różnych krajów mogą wprowadzać inne przykazania kościelne na swoim terytorium - podano w jednym z przepisów Corrigendy.

Dlaczego zmiany?

Przykazania kościelne to w węższym, katechetycznym sensie pięć przykazań sformułowanych prawdopodobnie w 1555 roku przez Piotra Kanizjusza, do których przestrzegania zobowiązani są wszyscy ochrzczeni od siódmego roku życia, "jeśli tylko cieszą się używaniem rozumu". W szerszym znaczeniu to te rozporządzenia Kościoła, które mają zagwarantować wiernym niezbędne minimum ducha modlitwy i wysiłku moralnego we wzrastaniu w miłości Boga i bliźniego - stwierdza Katechizm Kościoła Katolickiego.

Wczesna historia Kościoła nic nie słyszała o przykazaniach kościelnych. Dopiero w IV wieku zaczęto kłaść nacisk na obowiązek uczestnictwa we Mszy świętej w niedziele i święta, przystępowania przynajmniej raz w roku do spowiedzi i Komunii świętej oraz powstrzymywania się od zawierania małżeństwa w określonych okresach roku kościelnego. Zwyczaj zdecydował, że spośród tysięcy kanonów prawa kościelnego biskupi wybrali pięć, które uznali za bardzo ważne dla zalecenia wiernym.

W zasadzie dopiero Sobór Trydencki wspomina o przykazaniach kościelnych, ale nie uważa ich za szczególny korpus praw, chociaż literatura kościelna XVI wieku traktuje je jako coś zwyczajnego. Od wtedy aż po dzień dzisiejszy przykazania kościelne podlegały bardziej lub mniej poważnym zmianom, gdyż wraz z rozwojem Kościoła poszerzało się i stale doskonaliło prawo kościelne. Przepisy przestarzałe zastępowano nowymi.

Najmniejszym zmianom podlegały przykazania odnoszące się do uczestnictwa we Mszy świętej i dni świątecznych oraz zachowywania postów, dorocznej spowiedzi i Komunii świętej w okresie wielkanocnym, choć długi czas zalecano jednak spowiedź u swojego duszpasterza i przyjmowanie Komunii we własnej parafii. Jeszcze w modlitewnikach wydanych w Wilnie na przełomie XIX i XX wieku czwarte przykazanie kościelne brzmiało: "Przynajmniej raz w rok około Wielkiej Nocy spowiadać się i komunikować we własnej parafii albo w innej za pozwoleniem własnego pasterza", ale piąte sformułowano już jako: "Dziesięciny kościelne wiernie pasterzom swoim oddawać".

Znane po dzień dzisiejszy przykazania kościelne obowiązywały w Polsce od 1948 roku, kiedy to Episkopat Polski zatwierdził je jako obowiązujące w katechizmach i książeczkach do nabożeństwa. "Nowe" przyniósł dopiero Katechizm Kościoła Katolickiego.

Historia przykazań kościelnych wyraźnie pokazuje, że powstawały one i kształtowały się jako odpowiedź na konkretne formy osłabienia ducha gorliwości niektórych chrześcijan, jako lek na określone choroby duchowości katolików, czy też wynikały z konieczności przeciwdziałania degradacji życia kościelnego z powodu takich a nie innych zaniedbań wiernych. Przykazania kościelne to też - jak napisał Karl Rahner - "rezultat aktualnego samorozumienia Kościoła", a nakładanie na wierzących obowiązku wypełniania określonego minimum liturgicznego, moralnego i duchowego miało uchronić ich przed duchowym rozkładem, przed całkowitym zerwaniem więzi z Bogiem i wspólnotą wierzących. Zobowiązanie do ich zachowywania w każdym czasie wyrażało wolę przynależności do Kościoła.



Boże a kościelne

Tym, którzy należą do Kościoła, czasem jednak mylą się przykazania kościelne z Bożymi. Widać to zwłaszcza, kiedy wyrażają swoje zaniepokojenie, pytając, "jakim prawem Kościół zmienił przykazania?". Zapominają wtedy, że o ile przykazania Boże obowiązują w zasadzie wszystkich ludzi i we wszystkich czasach - gdyż wypływają z prawa naturalnego, mają swoje biblijne uzasadnienie, normują stosunek człowieka do siebie, do bliźnich i do Boga - to przykazania kościelne zostały ustanowione przez Kościół, obowiązują katolików, bo dla nich były tworzone i do nich stosowane. Przykazania kościelne są właściwie rozszerzeniem i uzupełnieniem nakazów Dekalogu, a zwłaszcza trzeciego przykazania. To konkretyzacja przykazania Bożego - mówią teologowie.

2001 rok

Gdy papież Jan Paweł II w Novo millennio ineune w słowach "Bądźcie świętymi" zawiera cały program dla katolików na nowe tysiąclecie wiary - minimalizm przykazań kościelnych wydaje się duchowym nieporozumieniem. Chociaż aktualne sformułowania przykazań akcentują dobrowolne zobowiązanie chrześcijanina, płynące z faktu jego przynależności do Kościoła, to autentyczne życie chrześcijańskie jest jednak czymś więcej niż owym "przynajmniej raz w roku". Przykazania kościelne wydają się być termometrem dla wierzących, wskazującym, na ile już ostygli w wierze.

Grzechem zaniedbania Kościoła w Polsce jest jednak sytuacja, gdy niektórzy katecheci nadal uczą "starych" przykazań, a niektórzy księża - jak gdyby nigdy nic - zachęcają wiernych w niedzielnych ogłoszeniach parafialnych, by w Wielkim Poście przystępowali do spowiedzi zgodnie z czwartym przykazaniem: "przynajmniej raz w roku".

Ktoś powie, że w istocie niewiele się zmieniło. Kościół nadal zachęca wiernych do przystępowania do sakramentów, zachowywania postów - nie tylko powstrzymywania się od pokarmów mięsnych, ale także zachęca do modlitwy, jałmużny oraz - tak jak przed wojną - przypomina o obowiązku odpowiedzialności materialnej za Kościół. Co się więc zmieniło? Numeracja, ale nie przede wszystkim. O wiele ważniejsza wydaje się zmiana optyki w patrzeniu na Kościół i życie religijne wiernych. Akcentując dojrzałość, przykazania w nowej szacie zachęcają do duchowości, która wynika z sakramentu chrztu świętego i nie poprzestaje na "przynajmniej raz w roku".

Tekst za: KAI