Dwoje ludzi chce się pobrać (zawrzeć sakramentalny związek małżeński chce szczególnie to jedno, które jest osoba praktukującą, ale o tym za chwilę), oboje są ochrzczeni, przyjęli też sakrament bierzmowania, ale jedno z nich jest osobą praktykującą, a to drugie choć uczestniczy we Mszy św. w niedziele i święta to nie przystępuje do sakramentów, gdyż nie może uzyskać rozgrzeszenia. Czemu jest problem z rozgrzeszeniem? Jeśli takie ktoś chce uzyskać musi wykazać wolę poprawy i mieć żal za grzechy. Tu się sprawa nieco komplikuje, ale to dłuższa historia. Jeśli jedno z tej dwójki byłoby osobą niewierzącą, czyli nie należałoby do wspólnoty Kościoła Katolickiego, wtedy to drugie mogłoby prosić biskupa o udzielenie dyspensty i sakramentalny zwiazek małżeński mógłby być zawarty, a przynajmniej do takich informacji udało mi sie dotrzeć. A co w przypadku, kiedy własnie tak, jak napisałam choć oboje są katolikami, to jedno z nich nie uzyska rozgrzeszenia w sakramencie pokuty, bez którego sakramentalny związek małżeński nie może być zawarty?

Proszę o pomoc. :)

Jak najbardziej może być zawarty. Wówczas opuszcza się tylko pewne teksty w obrzędach o Komunii nowożeńców.
Łaska uświęcająca nie jest konieczna do zawarcia sakramentu małżeństwa- choć jest pomocna i wypadałoby by była. Ale jeśli nowożeńcy nie mogą przystąpić do Komunii to nie zabrania im to zawrzeć sakramentu małżeństwa.
Pozdrawiam.

Witaj,

jakiś czas temu wymieniliśmy ze soba kilka maili (postów?) Może zechcesz i tym razem mi pomóc, a przynajmniej wskazać jakiś kierunek myślenia, postępowania. Będę bardzo wdzięczna.

Ostatnio trochę rozmawiałam z moim chłopakiem o ślubie i związanych z nim sprawach, o których pewnie wiesz więcej ode mnie. Zastanawialiśmy się jak zebrać potrzebą sumę, która raczej mała nie będzie. Jeśli po studiach znajdę pracę to i tak wiele nie odłożę, bo będę musiała zapłacić za mieszkanie, rachunki i całą resztę. Jemu będzie o tyle łatwiej, że nie będzie musiał płacić za mieszkanie, bo ma dom. Na zebranie takiej sumy (oddzielnie) potrzeba sporo czasu, jakieś 2-4 lata, zależy jak się wszystko ułoży i czy w tzw. między czasie nie będzie żadnych większych wydatków. Chciałam znaleźć jakąś złotą (a przynajmniej dobrą) metodę na zebranie tych pieniędzy szybciej, ale nic nie przyszło mi do głowy. Nie wiem w jaki sposób to zorganizować.

Jego rodzice (a w zasadzie mama) nie będą nam w stanie niczego dołożyć, co do moich to może być różnie, bo nie mogę przewidzieć, czy moja mama do tego czasu go zaakceptuje (obecnie bardzo go nie lubi, w przeciweiństwie do mojego taty) i zechce nam pomóc w przygotowaniach, także od strony materialnej.

Te 2-4 lata to dużo, tak mi się zdaje. Do tego czasu można mieć mieć dziecko albo nawet dwoje. Nie chcę, żeby to był "przechodzony" związek, już teraz jesteśmy ponad 2 lata razem, za 1,5 roku kończę studia, potem jeszcze 2-4 lata, w sumie to 5,5-7,5 roku. Zdaję sobie sprawę ze specyfiki naszego związku, ale trudno nie myśleć o tym, jak to najlepiej zorganizować, bo te 1,5 roku szybko minie.

Można coś z tym zrobić, czy mamy po prostu czekać te 2-4 lata?

Pozdrawiam,
Monika.

Co ja miałbym napisać? Mam Ci powiedzieć jak zarobić pieniądze? Nie wiem

Miłość nigdy nie ustaje, więc nie martw się, jeśli poczekasz jeszcze te kilka lat miłości nie ubędzie.
Można zdecydować się na radykalne kroki takie jak kredyt (choćby studencki), ale jak to z kredytami... trzeba spłacić Osobiście odradzam, ale jeśli to ma pomóc to może warto spróbować.

Warto też pomyśleć o skromniejszej uroczystości. Bez hucznego wesela, a może tylko jakiś obiad dla rodziny. Chyba, że 'wesele musi być'

Pozdrawiam i życzę wytrwałości

Przypuśćmy, że nastąpiła sytuacja, że osoba, która nie może dostać rozgrzeszenia skłamałaby na spowiedzi i nie powiedziała o tym co jest jej problemem. Wówczas otrzyma pseudo-rozgrzeszenie i "będzie mogła" zawrzeć związek małżeński.

Rozumiem, że w tym wypadku wobec Boga związek małżeński byłby nieważny. Zastanawia mnie tylko, czy wtedy z automatu dostajemy rozwód kościelny jeżeli wyszłoby to na światło dzienne?

Ciekawi mnie ta sytuacja, bo jestem być może świadkiem czegoś takiego, ale nie jestem do końca pewna.

Ale łaska uświęcająca nie jest konieczna do zawarcia związku małżeńskiego. Więc nie ma to wpływu na ważność ślubu. Ale na jego godziwość.

A nie możecie zawrzeć ślubu bez wesela? Dobra rozmowa z kapłanem i możecie się zmieścić w kosztach 0,00 zł. Czy ważniejszy jest sakrament, czy jego oprawa ciuchowo-imprezowa?

Ostatnio miałem egzamin na Prawie kanonicznym z małżeństwa. Jeśli chodzi o przypadek opisany w pierwszym poście.
To sakrament może być udzielony. Jeżeli obydwie strony są katolikami to żadnych przeszkód nie ma co do ważności sakramentu. Problem jest co do godziwości. Zastanawiające jest dla mnie co oznacza że osoba nie otrzyma rozgrzeszenia? Jedynie co mogę ogólnie powiedzieć to to co wyżej. Jednakże trzeba pamiętać że godziwość nie jest przeszkodą zrywająca.