Zastanawiałem się ostatnio nad tym czy relikwie nie są czasem ukłonem w świat egipski, gdzie mocno rozkwitała religia oparta w dużej mierze na nekromancji? Co o tym sądzicie?

To się odnosi do kultu świętych, jako takiego.

Tu nie tyle chodzi o same osoby świętych, a dalej ich szczątki - co o oddawanie chwały Bogu, który przez nich działał, o którym oni świadczyli, za którego mocą dokonywali cudów. Mają być wskazówkami - tak można żyć, tyle łaski i siły Bóg daje.

Zresztą - relikwie świętych nie są w żaden sposób konieczne do niczego.

Wobec czego, po co nazwę to w ten sposób to "egipskie" urozmaicenie? Oglądać sfermentowane ciała niczym w Oświęcimiu?

Katolicy wierzą, że święty jest w niebie.
Czy ciało uwielbione, które każdy "otrzyma" przy zmartwychwstaniu będzie składało się z relikwii ziemskich?
Co w takim razie z cialami osób, które zostały skremowane?Wskazówkami mogą być cenne nauki świętych o Bogu, bliźnich, o tym jak żyć.
Co komu pomoże kawałek palca czy nogi?

Nie rozumiem idei relikwii. Pomijając fakt, że w wielu przypadkach po prostu należałoby podważyć ich autentycznośc, to nie rozumiem, co fakt posiadania paznokcia z palca świętego ma do mojego życia? Pomaga mi? Tłumaczy, jak się zachować? Czy inaczej będę się modliła przy krzyżu, w którym jedna drzazga pochodzi z drabiny, która się przyżniła św. Jakubowi, niż przed takim "normalnym"? Moim zdaniem nie...

Na jednym z wykładów na które uczęszczałem odnośnie świątyń chrześcijanskich, prowadzący zajęcia powiedział że jakby zliczyć ilość palców jednoego świętego z wszyskich relikwi to by wyszlo że miał ze 40 palców u jednej ręki.
Więc co do relikwi - raz ze nie ma pewności co do szczątków ludzkich należących do jednej osoby to jeszcze ten smród.
BTW, kto wpadł na to aby kościół - katedrę budować na kościach świętych? Co mi się przypomina z Biblii to wydarzenie zupełinie odwrotne. Przed odbudowaniem II świątyni po powrocie z babilonu, kapłani musieli oczyścić górę w specjalnym rytuale. Obecnie także trzeba to zrobić ponieważ na wzgórzu świątynnym odnaleziono szczątki ludzkie. A u nas zbudowanie kościoła musi być na kościach ? Wiem że łatwo coś krytykować ale może ktoś na forum wie co to za zwyczaj i skąd się wywodzi?

Według mojego skromnego zdania kult, który jest rozwijany "od zawsze" wokół relikwii jest rzeczą złą, a że taki istnieje widać np po tym, że kard Dziwisz przeniósł relikwie św Stanisława, by ten "zobaczył ogrom powodzi" - to już zakrawa o magię, a nie rozsądne podejście do wiary...

Elbrus - nie pytaj mnie, bo nie wiem. Ja takiej potrzeby nie widzę, ani tym bardziej nie rozumiem

Nie zakrawa o magię. Oto tekst kard. Dziwisza - nie ma w nim nic, o oglądaniu powodzi przez św. Stanisława:

Bracia i Siostry!
W ostatnich dniach dotknęła nasz region klęska powodzi, która zniszczyła częściowo lub całkowicie domy, a niekiedy dorobek całego życia wielu naszych braci i sióstr. Zagrożony był także Kraków, a szczególnie zabytkowe Śródmieście, Nowa Huta i wiele miejscowości położonych wzdłuż Wisły i jej dopływów. W tych dramatycznych chwilach zanosiliśmy gorącą i ufną modlitwę do miłosiernego Boga, aby przyniósł nam ratunek i pociechę. Prosiliśmy o opiekę św. Stanisława, Biskupa i Męczennika. Jego relikwie umieściliśmy - jak to czyniliśmy w przeszłości - na wieży Katedry, błagając o wstawiennictwo i opiekę.

Niech to bolesne doświadczenie umocni naszą wiarę i zaufanie Bogu. Dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli, a zwłaszcza strażakom, wojsku i różnym służbom, którzy pomagają zagrożonym i poszkodowanym, bronią ludzi i ich mienia.

Proszę Was, nieśmy pomoc tym, którzy ucierpieli z powodu powodzi. Niech wyrazem naszej solidarności i miłości będzie modlitwa, pociecha i wsparcie materialne.

Jestem blisko Was myślą i sercem, i oddaję Was pod opiekę Matki Bożej.


Stanisław Kard. Dziwisz

Metropolita Krakowski


Kraków, dnia 18 maja, 2010 r.

Ale wynika z tego, że opieka świętego jest lepsza, gdy jego kości są na wieży, niż gdyby spoczywały w sarkofagu.
Czy umiejscowienie szczątek ciała jest aż tak ważne i przekłada się na stopień działania mocy bożej?
A może te relikwie zostały wystawione dla wiernych: spójrzmy, św. Stanisław się nami opiekuje!
A jeśli tak, to dlaczego szczątki nie są zamontowane tam na stałe?

To Bóg już nie wystarcza? Trzeba prosić jeszcze kogoś innego? A może to po prostu brak zaufania, że ten wielki pomoże, to poprośmy też mniejszego...

Wygląda to jak wierzenia związane z duchami opiekuńczymi, bo zauważmy, że "Prosiliśmy o opiekę św. Stanisława, Biskupa i Męczennika", a nie "Prosiliśmy o wstawiennictwo św. Stanisława, Biskupa i Męczennika".

Inną sprawą jest to, że jeżeli jest takie zaufanie Bogu, to po co potrzebni są pośrednicy? A jak już co, t dlaczego nie Metatron lub Gabriel?

A dlaczego w Starożytnej Grecji modlono się o wstawiennictwo do różnych idoli? Jak widać człowiek ma tendencję do wielobóstwa i chce to czynić...?

Bo taka była religia - takie były role bogów:
jedni byli patronami żeglarzy, murarzy, szewców, inni winiarzy, malarzy, muzyków, a
jeszcze inni rolników, drwali, tkaczy, czy kołodziejów.

956 Wstawiennictwo świętych. "Ponieważ mieszkańcy nieba, będąc głębiej zjednoczeni z Chrystusem, jeszcze mocniej utwierdzają cały Kościół w świętości... nieustannie wstawiają się za nas u Ojca, ofiarując Mu zasługi, które przez jedynego Pośrednika między Bogiem i ludźmi, Jezusa Chrystusa, zdobyli na ziemi... Ich przeto troska braterska wspomaga wydatnie słabość naszą"

http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkI-2-3.htm

A obecnie już tak nie jest ? Teraz już mamy tylko patronów i wtawienników w niebie. I poprzez modlenie się do obrazów ich ikon i rzeźb możemy wpłynąć na Boga i dzięki temu na zesłanie łaski od niego na nas i otrzymanie szczęścia w życiu?... Cóż za "gwałtowna zmiana" wynikła z przyjęcia chrześcijaństwa w dawnej Grecji i Rzymie...