Witam. Mam dwie córki w wieku 6 i 13 lat, zatem za dwa lata młodszą czeka przyjęcie I Komunii, a starszą Bierzmowanie. Nasz problem polega na tym, że cztery lata temu przeprowadziliśmy się i zmieniliśmy parafię. Zmieniliśmy w zasadzie tylko formalnie, tzn. w nowym miejscu przyjmujemy kolędę, zaś do dawnej parafii co niedziela jeździmy na Msze św., tam chodzimy do spowiedzi i tam czujemy się częścią wspólnoty. Pytanie moje brzmi: czy córki będą mogły przyjąć Sakramenty w dawnej parafii?
Dodam, że obie były tam ochrzczone, starsza także tam przyjęła I Komunię i śpiewała w parafialnej scholi. Nadal też posiadamy tamtejszy adres zameldowania, ponieważ mieszkanie nie zostało sprzedane, czeka właśnie na którąś z córek. W zasadzie całe nasze życie toczy się na terenie dawnej parafii, tam dzieci chodzą do szkoły i spędzają większość czasu, w nowym miejscu można powiedzieć, że tylko sypiają. Dlatego też fizyczną niemożliwością byłoby dla mnie wożenie córek na nauki przedsakramentalne do nowego kościoła parafialnego, nota bene oddalonego od domu o dobrych kilka kilometrów. Czy w związku z powyższym będę musiała uzyskać pozwolenie / zaświadczenie od proboszcza z nowej parafii? Szczerze mówiąc, tego właśnie chciałabym uniknąć, bo proboszcz słynie z tego, że robi problemy i wydania takiego zaświadczenia po prostu odmawia.
Z góry dziękuję za odpowiedzi i dobre rady

Należysz do tej parafii, na terenie której mieszkasz.
Sakramenty przyjmuje się w swojej wspólnocie parafialnej.
Jeśli chcesz, aby przyjęły w innej, to nie da się uniknąć wizyty na plebani i rozmowy z Waszym proboszczem.

Ja jestem zdania, że każdą sprawę można załatwić, spokojną rozmową, więc i tym razem wierzę, że uda się wszystko zorganizować

Dziękuję bardzo za odpowiedź. Jednak tutaj rodzi się moje kolejne pytanie. Ponieważ tak, jak pisałam wyżej, proboszcz robi problemy i na kolędzie już miałam okazję zauważyć, że argumenty w jakiejkolwiek rozmowie do niego nie trafiają, czy ma formalne podstawy, żeby takiego pozwolenia odmówić?

Formalne podstawy ma.

Jak napisałem wyżej, sakramenty z zasady przyjmuje się w swojej parafii. Z prostego powodu - żaden sakrament to nie jest sprawa tylko przyjmującego, ale całej wspólnoty parafialnej. Dlatego też cała wspólnota modli się za przyjmujących i raduje się z tego, że sakramenty są udzielane. Dlatego tak ważne jest czynienie tego we własnej wspólnocie.
Napisałem 'z zasady', czyli mogą od tej zasady odstępstwa. Ale aby móc przyjąć sakramenty w innej parafii potrzebna jest na to zgoda proboszcza własnej parafii.

Jeśli faktycznie nie da się nic z proboszczem załatwić, to można udać się do dziekana, on może spróbować go przekonać, jeśli faktycznie tak bardzo zależy na przyjęciu sakramentów w innej parafii.

Spotkałem się z praktyką, że ksiądz, w której ma być sakrament, nie wymaga zgody od proboszcza miejsca zamieszkania. Jakie są konsekwencje/skutki takiego sakramentu?

tak? a u mnie w mieście dzieci przyjmują Komunię w parafii w której jest szkoła, nawet jeśli mieszkają w innej i z tego co widzę jest to powszechnym zwyczajem!

Parafie często się dogadują w tej kwestii. Jeśli chodzi o I Komunię św. i bierzmowanie, by ułatwić przyjmującym sprawę. Wówczas odbywa się to za zgodą zainteresowanym proboszczów.

Dokładnie, tak jest w przypadku mojej i sąsiedniej parafii.
Dzieciaki z obu parafii uczą sie w jednej szkole, więc decyzję wyboru kościoła pozostawiono rodzicom.

Myślę, że pytanie tytułowe wątku dotyczy tego, która parafia jest "swoja". Vido chce by cała wspólnota, do której należy modliła się i radowała ze święta jej córek; a nie by sakramenty udzielane były w miejscu czysto przynależności czysto administracyjno-urzędowej. Idealnie, jeżeli jedno z drugim idzie w parze, lecz świat idealny zdarza się rzadko.

Także strona czysto formalna nie wygląda tak jednoznacznie, jak pisze Szumi. Sakramenty winno przyjmować się w miejscu zamieszkania, a to kodeks prawa kanonicznego określa dość szeroko. Vido wraz z rodziną przeniosła się do nowego domu, ale to nie znaczy, że straciła poprzednie miejsce zamieszkania. Kodeks wyraźnie określa, że "Kan. 106 - Stałe lub tymczasowe zamieszkanie traci się przez odejście z miejsca połączone z zamiarem niepowracania". Tymczasem vido zachowała dalej dawne mieszkanie, tam jest ich centrum życiowe: szkoła, katechizacja, wspólnota parafialna, praca; tam córki planują powrócić w przyszłości - zamieszkanie to nie jedynie sypialnia, to tylko jeden z elementów życia.
W omawianej kwestii prawnej chodzi o "przywilej" czyli o prawo przystępowania do sakramentów w danej wspólnocie: zasada ogólna zaś mówi, że przywileje interpretuje się zawsze szeroko, tzn. na korzyść tych, którym przysługują. Tak też nabycie i utratę prawnego miejsca zamieszkania interpretują komentarze do kodeksu - nie mam ich pod ręką.
Po drugie - jest to przepis porządkowy. Jego zadaniem jest unikanie nadużyć, a nie utrudnianie przystępowania do sakramentów lub czynienie z nich administracyjnych koszmarów. Jeśli jest życiowo związana z "dawną" parafią: ma tam mieszkanie, szkołę, tam uczestniczy w katechizacji, grupach parafialnych, mszach, jest znana duszpasterzom i jest częścią społeczności - to sam fakt posiadania drugiego domu poza administracyjnymi granicami tej parafii, i przyjmowanie tam wizyty duszpasterskiej duchownych z miejscowej administracyjnie parafii, nie czyni zadość utracie dawnego miejsca zamieszkania w znaczeniu kodeksowym.

Mam do was pytanie ,czy ksiądz miał prawo mnie wykreślić z parafii w której byłem od urodzenia a obecnie mieszkam w innym miejscu ale stale będąc zameldowanym w poprzednim miejscu?. Do kościoła chodzę do obu parafii w zależności od miejsca niedzielnego pobytu.

Myślę, że "co łaska" w odpowiedniej wysokości powinno przekonać najbardziej zasadniczego proboszcza.

Jeśli jesteś zameldowany w innej parafii, to tak.

Nie ma znaczenia kwestia meldunku, ale zamieszkania.
Tzn. tam gdzie mieszkasz tam jest Twoja parafia.
Pobyt min. trzy miesiące (lub zamiar pozostania tam przez minimum ten czas) sprawia, że parafia tego miejsca jest dla nas parafią czasowego zamieszkania.

Jeśli gdzieś mieszkamy min. 5 lat (lub z zamiarem pozostania tam na stałe) to w tym miejscu jest nasza parafia stałego zamieszkania.


Można mieć kilka parafii. Jednak jeśli w jakimś miejscu mieszkamy na stałe to sentymenty nie mają tu nic do tego. Twoja parafia jest tam, gdzie mieszkasz, a nie tam, gdzie uczęszczasz do kościoła, czy tam gdzie masz formalne zameldowanie.

Ot i wszystko jasne, dzięki