Czyżby? Musi podpisać? Musi podpisać zobowiązanie do wychowania dziecka w nie swoim wyznaniu?

W takim razie proponuję inna drogę. Dyspensę od formy po fakcie (dekret uważniający (?) w oczach administracji katolickiej) która to ze względów duszpasterskich bardzo rzadko nie jest udzielana.

Nie.

https://z-milosci.pl/blog/protokol-prze ... odpowiedzi

"Pytania dla strony niekatolickiej:

Czy zdaje sobie sprawę z konsekwencji różnicy poglądów, różnej oceny moralnej w wielu sprawach?

Czy zdaje sobie sprawę z naturalnego obowiązku tolerancji względem przekonań i zobowiązań strony katolickiej?

Czy zna obowiązki sumienia współmałżonka?

Czy uznaje jedność i nierozerwalność małżeństwa oraz jego cele:
wspólne dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa?"

Czyli: wychowanie katolickie to obowiązek strony katolickiej. Od strony nie-katolickiej oczekuje się natomiast, żeby nie przeszkadzała. tak to najprościej można opisać, nie wdając się w szczegóły, co się kryje pod hasłem "obowiązek tolerancji".



Wydaje mi się, że czegoś nie rozumiesz. Dyspensa musi być i tak udzielona, i to przez biskupa. Ale nie można udzielić dyspensy od spraw, które mogą być przyczyną zrywającą lub "unieważniającą". Dla strony katolickiej ślub ma konsekwencje sakramentalne. Nie można więc pozwalać na ślub, który już w swoim zalążku jest "potencjalnie nieważny".

Zapominasz, ze strona "niekatolicka" także bedzie wychowywac ewentualne dzieci. Też wymaga "tolerancji" i uszanowania swoich praw.
Przypomnisz może treść zobowiązania katolickiego?

We Włoszech to rodzice, a nie KK decyduje w wierze którego rodzica zostana wychowane dzieci.
Byc może w innych krajach także.

@bramin jak to jest w Niemczech (służysz w parafii niemieckiej?) ?

Napisałem, ze musi podpisać protokół a nie jakieś zobowiązanie.

Strona katolicka musi sie zobowiązać do tego, ze będzie żyła w tym małżeństwie jako katolik i będzie dawała świadectwo swojej wiary oraz przyrzeka, ze według siły i możliwości, na ile to jest możliwe ochrzci dziecko w Kościele katolickim i po katolicku je wychowa.

Obie strony podpisują protokół przedślubny.



Dyspensa od formy jest wtedy kiedy ślub odbywa sie w kościele ewangelickim, prawosławnym, w USC, jakiejś placówce dyplomatycznej lub w innym miejscu.



To jest możliwe ale po co tak kombinować i łamać swoje sumienie? Każdy wierzący chce zawrzeć ważne małżeństwo chyba, ze jest oszustem albo jest mu to obojętne. W takim przypadku należałoby sie zastanowić nad sensem takiej decyzji.



Kosciol moze udzielić dyspensy od kościelnego prawa, nigdy nie może udzielić dyspensy od przeszkod malzenskich wywodzących sie z prawa Bożego lub naturalnego.



Nigdzie Kościół nie decyduje o wierze dziecka. O tym decydują tylko rodzice.



W Niemczech jest tak jak wszędzie. Sa czasami drobne różnice wynikające ze specyfiki danego kraju.
Jak już wspomniałem, w krajach niemieckiego obszaru językowego każdy proboszcz może zwolnic narzeczonych z zapowiedzi i udzielić pozwolenia na ślub mieszany (dotyczy chrześcijan niekatolików).

Tak.

Gdzie jest granica "sił i możliwości"? Rozpad małżeństwa?
Jeżeli KK wymusza obietnice jak wyżej, to chyba KK decyduje, a nie rodzice. A co jeżeli strona katolicka nie podpisze przyrzeczenia albo nie przywiaże do niego zadnego znaczenia, bo para już to omówiła i postanowiła wychowac dziecki w wyznaniu niekatolickim?
We Włoszech nie ma tego wymuszenia i wówczas faktycznie decyduja rodzice bez nacisków spoza małżeństwa.
Dlaczego sugerujesz łamanie sumienia? A może własnie postąpienie wg sumienia? To nie KK udziela małzeństwa, tylko para slubuje sobie wzajemnie przed Bogiem.
Własnie pytam o te rożnice. Czy w Niemczech również jest wymuszane przyrzeczenie, ze strona katolicka dołozy wszelkich starań aby wychować ewentualne potomstwo w wierze katolickiej? Czy równiez wymuszana jest deklaracja strony niekatolickiej, że jest tego świadoma i robi jej sie wykład o potrzebie tolerancji?

Tu masz odpowiedz:





Strona katolicka i niekatolicka podpisują protokół. To nie jest bezwzględny nakaz lub przymus jeśli chodzi o chrzest dziecka.
Juz to wczesniej napisałem.



Ponieważ dla strony katolickiej jest to sakrament a dla chrześcijan niekatolików związane jest to z błogosławieństwem dla tego małżeństwa i stad takie kombinowanie nie jest w porządku.
Ponadto ci ludzie chcą zawrzeć małżeństwo w uroczysty sposób w kościele, często także z udziałem niekatolickiego duchownego.


To jest oczywiste, oni sobie wzajemnie udzielają ślubu ale do ważności tego małżeństwa potrzebny jest oficjalny świadek i jest nim biskup, ksiądz lub diakon, w nadzwyczajnych przypadkach osoba do tego delegowana. U prawosławnych tylko biskup lub ksiadz.



Jest to powszechna praktyka w KK wynikająca z kościelnego prawa zawartego w Kodeksie Prawa Kanonicznego, szczegóły są zawarte w prawie partykularnym, w poszczególnych krajach może tak być, ze narzeczeni musza podpisać dodatkowo jakieś zobowiązanie, w Niemczech jest to zawarte w protokole przedslubnym.

Pytam sie więc, gdzie jest granica tej "możliwości". I gdzie jest granica "wszelkich starań".
Z punktu widzenia strony katolickiej jest to nakaz, bo musi dokonac wszelkich starań ....
Jeżeli nie odniesie sukcesu, to jest konflikt sumienia: zawiodła/zawiodł, nie spełnił(a) oczekiwań Koscioła, nie dotrzymał(a) obietnicy. A małzęństwo trzeba utrzymać, dochować przysięgi małżeńskiej (miłość, wierność i uczciwość małżeńska).
A nie przyszlo ci na mysl, że moga wziać slub w Kościele niekatolickim, a sakramentu małżeństwa w KK nie udziala ksiądz? Ponadto przy slubie katolickim czynny udział duchownych niekatolickich jest oficjalnie niemozliwy (przynajmniej w Polsce).

To jest punkt widzenia administracji.
W sumie, to można pojechac promem do Szwecji i wziąć slub w obecnosci kapitana Administracyjnie wszystko sie zgadza.

Jeszcze raz zapytam: czy w Niemczech także wymusza sie przyrzeczenie wychowania potomstwa w KK. Czy potrafisz odpowiedzieć wprost?

W zasadzie to odpowiedziałeś: wymusza się przyrzeczenie i podpisanie sie pod nim strony niekatolickiej (musi podpisać protokół).
Jak wspomniałem we Włoszech nie ma takich praktyk, więc powszechna nie jest.

Zapytaj o to konkretnych narzeczonych. Nie jestem Bogiem ani prorokiem lub jasnowidzem.



Koziol, przepraszam, czy Ty masz problemy ze zrozumieniem prostego tekstu?
Napisze jeszcze raz: nie jest to bezwzględny nakaz. To zobowiązanie nie może zranić sumienia niekatolickiego partnera. Nikt nie jest zobowiązany do rzeczy niemożliwych. Jak sie nie da (z różnych przyczyn) to trudno. Taka jest wykładnia tego przepisu.
Znam wiele małżeństw mieszanych, jedne chrzczą dzieci w KK, inni w swoich wspólnotach religijnych.



Przyszło mi na myśl, tylko co to ma do rzeczy? Dostają dyspensę od formy i ślub ten jest uznawany przez Kościół katolicki jak i przez inny Kościół niekatolicki. Przy takim ślubie może być obecny również ksiądz katolicki.



Zdecyduj sie: wcześniej piszesz, ze ksiądz nie udziela ślubu (co jest rzeczą oczywista) a teraz piszesz, ze udziela.



Oficjalnie jest możliwy, także w Polsce. Z tego co wiem jest więcej papierów niż gdzie indziej ale jest to możliwe.



To jest punkt widzenia chrześcijan, którzy chcą aby ich związek został pobłogosławiony. Dziwie sie, ze Ty jako chrześcijanin tak podchodzisz do tej sprawy.



Patrz wyzej.



Wszędzie obowiązuje Kodeks Prawa Kanonicznego, także we Włoszech.
Vide: Rodz. VI, Małżeństwa mieszane, kan.1124 -1129.

Małe sprostowanie: w KK ksiądz nie udziela sakramentu małżeńtwa. Udzielają go sobie narzeczeni, a ksiądz tylko błogosławi.

Sprostowanie czego?

Jeszcze jedna próba, może zauwazysz (zechcesz zauważyć) problem brzemienia przysięgi. Jak nie, to zostawmy.
" strona katolicka winna oświadczyć, że jest gotowa odsunąć od siebie niebezpieczeństwo utraty wiary, jak również złożyć szczere przyrzeczenie, że uczyni wszystko, co w jej mocy, aby wszystkie dzieci zostały ochrzczone i wychowane w Kościele katolickim;"

Może tez zrobić inaczej, jak pisałem. Wziąć ślub w Kościele niekatolickim i złożyć wniosek o uznanie w KK. W tej kolejności. I nie widze tu zagrozenia sumienia o którym pisałeś.
WYTŁUSCIŁEM w cytacie to, co nie zauważyłeś.
Myśl taka, że ksiądz na nic tu nie jest potrzebny.

Z mojej wiedzy wynika, ze oficjalnie to niemozliwe. Chyba, ze cos sie zmieniło w ostatnich latach. Proszę o źródlo, bo np.tutaj znajduje zdanie "Nie dopuszcza również takiego obrzędu religijnego, w którym uczestniczą aktywnie dwaj duchowni: katolicki i niekatolicki."

Chrzescijanie zawierają slub przed Bogiem, nie przed duchownym. Znowu piszesz jakbyś sugerujesz inaczej (i dlaczego podważasz jeszcze moje chrześcijaństwo?).
I o ile wiem, to kapitan statku ma prawo udzielać ślubów i jest to uznawane przez KK.
A błogosławieństwa duchownego ... zakładam, że wszystkim małżeństwom dobrze życzysz.

-----

Szukając możliwości ceremonii z duchownymi odu wyznań znalazłem informację o nowym formularzu przedslubnym w KK w Polsce. Kilkadziesiat pytań z kazdym z narzeczonych osobno.
Jaki cel?
"Nowe przepisy mają przede wszystkim pomóc duszpasterzom. Nowy wzór protokołu przedślubnego pozwala lepiej rozeznać, czy małżeństwo ma szanse być trwałe, nierozerwalne - wyjaśniał ks. Piotr Majer."
źródło
Jak proboszcz oceni, ze małe szanse, to slubu nie da albo bedzie namawiał do odstapienia?

Autokorekta:
I o ile wiem, to kapitan statku historycznie miał, a współcześnie pod wieloma banderami ma prawo udzielać ślubów i jest to (było?) uznawane przez KK.

Zgadza sie ale nie zawsze jest to możliwe, z różnych względów. "Wszystko co w jej mocy" oznacza, ze jeśli to przekracza jej moc czyli możliwości, dziecko może być ochrzczone również w innym Kosciele chrześcijańskim. Tu znajduje zastosowanie zasada: "ad impossibilia nemo tenetur" czyli na nasze, w wolnym przekładzie: nikt nie jest zobowiązany do rzeczy niemożliwych.



To, ze Ty nie widzisz zagrożenia sumienia nie jest żadnym argumentem.
Nie wiem jak dla Ciebie ale dla wielu ludzi ślub obojętnie w jakim kościele jest czymś ważnym, wzniosłym, jest szczególnym momentem w ich życiu.
Twoje rozumowanie jest takie: dam komuś w łeb ale zaraz to naprawie bo go przeproszę.



Ksiądz, według KPK jest potrzebny bo jest oficjalnym świadkiem i udziela błogosławieństwa. Bez jego obecności ślub będzie nieważny chyba, ze mamy do czynienia z ekstra pozwoleniem lub dyspensa.



Jest mozliwe jak najbardziej. Ważne jest tu zdanie: "aktywnie uczestniczą". Jesli slub jest w kosciele katolickim aktywnie uczestniczy ksiądz katolicki a np. pastor lub jakiś inny duchowny mowi kazanie ew. odmawia jakas modlitwe. I ten slub jest katolicki chociaż dotyczy małżeństwa mieszanego ale jest uznawany prze oba Koscioly.
I odwrotnie. Mieszane małżeństwo w kościele ewangelickim, tutaj pastor gra pierwsze skrzypce a ksiądz katolicki ma niewiele do powiedzenia, i tutaj jest ślub ewangelicki z udziałem katolickiego duchownego. Ślub ten jest uznawany w obydwu Kosciolach.



Katolicy zawierają ślub przed Bogiem w obecności oficjalnego świadka (biskup, kapłan, diakon lub ktoś delegowany).
Ty sam podważasz swoje chrześcijaństwo jeśli nie widzisz nic nagannego w kombinowaniu ze slubem.



Akurat w tym aspekcie jestem dość sceptyczny. To jest jak wróżenie z fusow.

Nadal nie widzisz. Trudno.
Rozumiem, że jeżeli para uzgodni przed slubem, ze dzieci beda baptystami, to nie ma problemu?


Ślub np. u Metodystów porównałeś do napadu zbójnickiego?
Nieźle! Dzięki!
Podejrzewam, że pospiech .....


Czyli jest to sprawa administracyjna, jak pisałem.

Taka bywa praktyka w Niemczech? Słyszałem. A teraz prosze o wykładnie prawa, nie zwyczaju.

Jak juz sam pisałes: to sprawa administracyjna. Cały czas to wskazujesz.... skoro jest "dyspensa od formy".
Nie zgadzam sie z toba, wiec jestem kombinatorem i odmawiasz mi chrzescijaństwa? Sam widzisz, że to sprawa administracyjna, nie teologiczna. dlaczego więc mnie wykluczasz z Koscioła (ty? na prawdę?).

--------------------------------

Acha. Jesteś sceptyczny co do metody. a co do potrzeby już nie? czy uważasz, ze duchowny ma prawo w jakikolwiek sposób ingerować jeżeli uzna, ze małżeństwo ma nikłe szanse?