Oczywiscie, ze zostal potraktowany niewlasciwie, bo dobre checi ksiedza, ktory mogl go zle zrouumiec nie usprawiedliwiaja niedoinformiwania.
Niestety, twoj Ojciec wiedzial co to za obrzed, a raczej jak ludzie ten obrzed traktuja i jesli bylby naprawde niewierzacy, to by go zignorowal.
Jesli wierzyl w sily nadprzyrodzone i byl to dla niego "usmiercajacy zabieg magiczny", to bardzo smutne.
Jesli jednak ludzie wierza we wszystko i nie interesuje ich jak jest naprawde, to takie moga byc skutki. Psychologia wiecej moze zaszkodzic (ale i pomoc) niz fizjologia.

Oczywiscie, dodatkowym czynnikiem byl na pewno stres zwiazany z choroba, szpitalem no i wiek.

Ale co by twoj Ojciec nie uwazal: sakrament namaszczenia chorych jest dla uzdrowienia a nie dla usmiercenia. I to jest podkreslane (a przynajmniej powinno byc) od 60 lat.

Pławikonik, różne relacje i historie opowiadane w wirtualnym świecie jak np. na tym forum mają to do siebie, ze nie można ich zweryfikować a więc nie mogą być argumentami w dyskusji.
Być moze mówisz prawdę i taka historia z Twoim ojcem miała miejsce w szpitalu. Moze być tez tak, ze jesteś trollem i wymyślasz sobie różne historyjki, nie wiem.
Gdyby były zrobione jakieś socjologiczne badania, ankiety itp. przynajmniej w paru szpitalach, nie byłyby one reprezentatywne ale już mogłyby pokazać jakąś tendencję, ze paru pacjentom udzielono bez ich zgody namaszczenia lub zmuszano ich do spowiedzi.
Wtedy można stwierdzić: jest problem bo jeden czy drugi ksiądz łamie prawo itd.

Dla przypomnienia, jeszcze raz napiszę, gdyby ktoś z użytkowników miał problemy ze zrozumieniem: apostacie nie wolno udzielać sakramentów, wie o tym każdy ksiądz.
W obliczu śmierci apostata moze poprosić o sakramenty i one będą udzielone jeśli wyrazi skruchę i chęć powrotu do Kościoła.