Myślę, że kluczowe jest tutaj podejście takiej osoby do swoich obowiązków - czy stara się robić coś dla ludzi, pomagać, rozwiązywać problemy, wychodzić z inicjatywami które leżą ludziom na sercu - czy też po prostu korzysta z tego, że doppchał się do koryta.

Jeśli człowiek się stara sumiennie wykonywać swoje obowiązki - mam na myśli to, że kieruje nim wola i chęć pomocy - to wszelkiego rodzaju niepowodzenia nie można nazywać grzechem. Starał się - ale nie udało się z jakieś przyczyny. Natomiast jeśli osoba taka tylko mówi, obiecuje (patrz: większość polskich polityków, niestety...) - to jest to ewidentne nieróbstwo, lenistwo i po prostu zaniedbanie.

Hehe, cieakwe podejscie PTR. Tylko, ze jesli polityk jest niewierzacy, to grzech bedzie czysto subiektywnym zdaniem KK, ktore moze niewierzacemu zwisac. Jak tym nastolatkom.

Tymniemniej, czy nazywajac to grzechem zaniedbania, czy tez po prostu niewywiazywaniem lub zlym wypelnianiem swoich obowiazkow, jest to szeroki problem naszych politykow. Zarowno w Warszawie jak i tych bardziej regionalnych. Podam ciekawy przyklad:

Wiadomo, ze uregulowanie i umozliwienie zeglugi na Odrze to dzielo jeszcze dziadka Adolfa. W jakim to stanie dzisiaj jest, w takim jest, co nie zmienia faktu, ze Odra jest jedyna duza rzeka w Polsce wykorzystywana do zeglugi srodladowej. Spotkanie z decydentami, w sprawie dbania o dziadkowa infrastrukture, zeby sie nie posypala do reszty. Jeden z "decydentow" (ma sie zajmowac tym problemem na stale) pyta sie:
- A co Wam przeszkadzaja zakrety na rzecze?
Odpowiedz: (z zazenowaniem):
- Dlugi zestaw pchany po prostu nie przeplynie.
- To robcie zestawy lamane.

Inny przyklad:
Szczecin, rozmowy o finansowaniu poglebaniu toru wodnego Swinoujscie-Szczecin:
Wypowiedz "decydenta":
- A wlasciwie ta skad bierze sie ta ziemia na dnie? Ze statkow wysypuja?

Ot i tak mamy.

Politycy i decydenci sa zbyt czesto niedouczeni, niedoczytani. Olewaja to, czym maja sie zajmwoac, liczac na to, ze kazda decyzja bedzie dobra. Albo przejdzie im plazem.

Pytanie: kiedy w koncu zaczna rzadzic nami eksperci?


Crosis

Brawo, Crosis, brawo!

Czasem można nazwać szefa zarządu gospadarki wodnej ostatnim namułem, a on i tak się nie obrazi, bo nie kuma żaba jedna.

Jak to mędrcy tego świata powiadają - polityka jest odbiciem całego społeczeństwa. Jeśli mamy niekompetentnych polityków obsadzanych według dziwnych klanowych zasług (por. ordynacja proporcjonalna a ordynacja większościowa) to oznacza tylko tyle, że "wszyscy w klanach tak robią od dawna i teraz jest nam dobrze". Z przerażeniem oglądam to na szczeblu Urzędu Miejskiego X.

Wracając do tematu... Zaniedbanie nie dotyczy nawet nie braku wiedzy na jakiś temat, bo możemy od biedy przyjąć, że osoba na wysokim stanowisku jest od pełnienia funkcji reprezentacyjnych. Ale musi mieć za plecami gabinet ekspertów, który pomoże podjąć słuszne decyzje. Ekspertów, a niekoniecznie kolegów!

I tu się wkrada o wiele poważniejsze zaniedbanie, które nazwałbym jakąś taką nonszalancją - zaniedbaniem pokory.
- To ja jestem Dyrektorem! To ja podejmuję decyzje, które są dobre!
W ten sposób jedną dyrektorską czy sejmową "poprawką" zmienia się projekty, nad którym pracowali fachowcy miesiącami. A czasem wystarcza nie przeszkadzać.

Tylko że nie oszukujmy się - taka "szajba wysokich stołków" grozi nam tak samo realnie, jak realnie dotknęła obecnych bufonów.

Widzisz, Crosis, i tak dochodzimy do grzechu.
Pierwszym na liście siedmiu grzechów głównych jest pycha. Z jakiegoś powodu od wieków jest wymieniana na pierwszej pozycji.

Chyba im wyższy stołek, tym trudniej walczyć z pychą. Możesz napisać, że niewierzący nie muszą z niczym walczyć, bo nie mają grzechów w swoim menu. Tyle że skutki "pysznych działań" mamy w swojej codziennej karcie dań

Wybory samorządowe już jesienią

Eee wzgledem sporstowania: nie chodzilo mi o to, ze niewierzacy nie musi walczyc z czyms takim jak pycha czy zaniedbanie. Nie, wrecz przeciwnie. Sedno tkwi w tym, ze dla mnie jako dla niewierzacego, nie ma to juz podloza grzechu. Natomiast waga (negatywna) spoleczna i gospodarcza czynu pozostaje ta sama.

Koniec sprostowania


Crosis