Chciałbym podzielić się z Wami pewną myślą mojego kolegi, która powinna Wam dać wiele do myślenia:

istnieje granica, której ludzie kościoła nie przekroczą - nigdy nie uznają naszej orientacji psychoseksualnej za coś innego niż dewiację, nigdy tak nie będzie... będą nam współczuć i będą nas przytulać, ale tak jak przytula się chorych i ułomnych...

nie tego chcemy i nie warto mylić tego z szacunkiem... nie dajmy się ogłupić słowami "nieważne, że jesteś gejem, szanuję cię jako człowieka", bo to intelektualny wytrych

oczywiście, warto docenić, że niektórzy kapłani są lepsi od innych... ale też nie warto popadać w przesadę i uznać, że to jest to, co nam się należy... nie możemy się poddawać heurystyce zakotwiczenia, nie uważajmy, że to, jak traktują nas niektórzy księża, to jest tak jak być powinno... mamy pełne prawo oczekiwać, że ta część naszej osobowości będzie traktowana w sposób normalny - bez wrogości, litości, czy wstydliwego przemilczania







pozdrawiam,
michał