Jeśli kogoś obraziłe 'Kąsaniem" przepraszam gdyż nie moim zamierzeniem było kogoś obrazić, jeszcze raz przepraszam.

Wracając do tematu:


Białystok: Liturgia w obrządku bizantyjskim w każdą niedzielę

Liturgie w obrządku bizantyjskim będą co tydzień odprawiane w białostockim kościele Ducha św. Dziś, 21 stycznia, pierwszą Liturgię w tym obrządku odprawił ks. Grzegorz duchowny unicki. Od dawna metropolita greckokatolicki arcybiskup Jan Martyniak zabiegał o regularne nabożeństwa w Białymstoku.

Do dolnego kościoła parafii św. Ducha w Białymstoku na nabożeństwo w obrządku wschodnim przyszło około 20 osób. Ks. Grzegorz, z najbliższej parafii unickiej leżącej ponad 100 km od Białegostoku, przywiózł ze sobą kilkanaście osób z chóru parafialnego, bez którego trudno sobie wyobrazić Liturgię wschodnią. Po nabożeństwie zostawił kilka ikon, ponieważ będzie przyjeżdżał tu co tydzień. "Odprawiał tyłem do ludzi, ołtarz został cofnięty nieco do tyłu, ustawiono ikony" - relacjonuje ks. prałat Józef Wiśniewski proboszcz parafii Ducha św. "W dolnym kościele jest odprawiana jedna coniedzielna Msza św. czy w tygodniu dla jakichś grup, czasem odbywają się tam pogrzeby. Nie miałem nic przeciwko temu, kiedy zaproponowano, aby tam właśnie była odprawiana Msza św. w obrządku wschodnim" - dodaje proboszcz.

Tradycja odprawiania nabożeństw unickich liczy sobie w Białymstoku już kilkanaście lat. Wcześniej odbywała się raz w roku czy raz na kilka lat i gromadziła tłumy wiernych, którzy przychodzili najczęściej z ciekawości. Kilkakrotnie liturgii przewodniczył zwierzchnik Kościoła greckokatolickiego arcybiskup Jan Martyniak. To on właśnie prosił poprzednich biskupów białostockich o możliwość odprawiania regularnych nabożeństw unickich. Rozmowy przyjęły konkretny kształt w ubiegłym roku, kiedy gotowość odprawiania Liturgii zgłosił ks. Grzegorz.

Na razie brak jest danych o ilości wiernych obrządku unickiego w Białymstoku.

Liturgia w obrządku bizantyjsko-ukraińskim będzie odprawiana w każdą niedzielę w dolnym kościele Ducha św. przy ul. Sybiraków 2 o godz. 9.00.

Kościół katolicki obrządku bizantyjskiego (oficjalnie Kościół Katolicki Obrządku Bizantyjsko-Ukraińskiego) potocznie także "Cerkiew unicka lub greckokatolicka", to największy z katolickich Kościołów wschodnich, działający głównie na terenach dzisiejszej zachodniej Ukrainy. Jest to Kościół wschodni, tradycji bizantyjskiej, wchodzący w skład Kościoła katolickiego i uznający prymat papieski.

http://liturgia.dominikanie.pl/dokument.php?id=1206

Kościół katolicki jest JEDEN, stanowi CAŁOŚĆ. W tym kościele są różne ryty, czyli obrządki, czyli sposoby wyrażania Tajemnic Wiary. sprawowania Przenajświętszej Ofiary Mszy świętej i innych sakramentów oraz sakramentaliów.

Zasadniczo *) każdy kapłan katolicki jest "monorytualistą", czyli pod względem liturgicznym korzysta z ksiąg tylko jednego obrządku - w przypadku Polski - jak wiadomo, jest to ryt "łaciński" lub nazywając go inaczej: "rzymski".

Granice diecezji ustanowionych dla poszczególnych obrządków pokrywają się (np. grekokatolicy w Polsce podlegają metropolicie warszawsko-przemyskiemu, którym jest abp Jan Martyniak)

Wierni poszczególnych obrządków bez żadnych ograniczeń mogą korzystać z posługi sakramentalnej kapłanów wszystkich obrządków katolickich. Czyli rzymski katolik może wypełnić "obowiązek niedzielny" uczestnicząc we Mszy świętej odprawianej u grekokatolików czy katolików obrządku ormiańskiego. Pozwolę sobie przypomnieć iż "obowiązkowi niedzielnemu" NIE czyni zadość ten, kto uczestniczy we Mszy świętej u schizmatyków (prawosławnych, mariawitów, polskokatolików, itp.). Jeśli więc np. jedziemy na wakacje w okolice, gdzie w rozsądnym "zasięgu" nie ma kościoła lub kaplicy katolickiej, nie jesteśmy związani pod karą grzechu obowiązkiem świętowania niedzieli. Kościół zaleca w takim wypadku (KPK 1248 § 2), aby "poświęcić odpowiedni czas na modlitwę indywidualną w rodzinie lub w grupach rodzin".

Każdy katolik może również zmienić swój obrządek - czyli "na chłopski rozum" - "przepisać się" np. z parafii rzymsko-katolickiej do parafii grecko-katolickiej. Wymaga to jednakże zgody obydwu biskupów lub - jeśli w miejscu zamieszkania któryś z obrządków nie ma struktury terytorialnej - Stolicy Apostolskiej.

*) są kapłani birytualiści, czy nawet trirytualiści, którzy mają stałe zezwolenie swojego przełożonego na celebracje w więcej niż jednym rycie, np. ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, który ma zezwolenie swojego metropolity - Stanisława kard. Dziwisza na celebrację w rycie łacińskim oraz zezwolenie ordynariusza "wiernych innych obrządków wschodnich" - czyli Józefa kard. Glempa na sprawowanie sakramentów w rycie ormiańskim.

Przy zmianie jednego katolickiego Kościoła sui iris na inny, oprócz pisemnej zgody biskupów, potzrebne jest w praktyce uzasadnienie takiego kroku.
Przy zawieraniu małżeństwa lub w czasie jego trwania kobieta (ale już nie mężczyzna) może skorzystać z uproszczonego trybu przejścia z jednego koscioła do drugiego.

Natomiast wielość Kościołow nie przeszkadza wierze w jeden, swiety, powszechny i apostolski Kościół. Katolicka eklezjologia podkresla, że ten jeden Kościól istnieje nie inaczej jak "ex et in" Kościoła partykularnego. Tak jak jedyność Chrystusa nie zaprzecza temu, iż jest on cały obecny w wielu społecznościach eucharystycznych, tak jedyność Kościoła nie stoi na przeszkodzie, iż realizuje się on poprzez wielość lokalnych Kościółów pozostajacych we pełnej społeczności.

20 grekokatolików + 15 chórzystów przywiezionych z promienia 100 km przy 80 000 rodowitych prawosławnych w tym mieście, tworzy moim zdaniem dziwny "niesmak". To pokazuje jak dużą niechęcią darzą prawosławnych białostoccy rzymo- i grekokatolicy.

A może to jest normalne, tylko ja nie potrafię na to spojrzeć?