1910 r. to przede wszystkim reformy kalendarza i tabeli pierwszeństwa dni liturgicznych, o których już wspomniano.
Co do samych tekstów brewiarza, przeprowadzono następujące zmiany:
1) Zebranie rubryk psałterza w "Ordinarium Divini Officii"
2) Nowe rozłożenie psalmów (wszystkich!) w tygodniowym psałterzu - wydarzenie bez precedensu w historii rytu rzymskiego. Aby ulżyć kapłanom, zdecydowano się na usunięcie "zbędnych powtórzeń" w recytacji psalmodii (np. w godzinach mniejszych i komplecie recytowano dotąd codziennie te same psalmy), niestety ze stratą dla ich mistycznego sensu.
Sposoby dystrybucji psalmów w oficjum na przestrzeni wieków tutaj:
http://www.kellerbook.com/SCHEMA~1.HTM
3) Wprowadzenie dzielenia psalmów na części (dotychczas dzielono tylko psalm 118), rezygnacja z łącznego odmawiania trzech ostatnich psalmów "Laudate" (od nich wzięły swoją nazwę Laudesy, czyli dzisiejsza Jutrznia).
4) Nowa kompozycja antyfon oficjum tygodniowego - spowodowana nowym układem psałterza. Z tego co pamiętam, zachowano tylko 30% tradycyjnych antyfon.
5) "Ubiblijnienie" tygodniowych antyfon do Magnificat.
6) Usunięcie niektórych suffragiów (modlitwy do świętych)
7) Umożliwienie odczytywania streszczeń żywotów świętych zamiast całych lekcji brewiarzowych.
8) Zniesiono obowiązek recytacji nieszporów za zmarłych po nieszporach niedzieli Adwentu i Wielkiego Postu
9) Usunięto wszystkie oficja wotywne (o ŚŚ. Aniołach, o Św. Apostołach, o Św. Józefie, o Najświętszym Sakramencie Eucharystii, o Męce Pańskiej, o Niepokalanym Poczęciu Najśw. Maryi Panny).
10) Do "modlitwy powszechnej" dodano modlitwy za papieża, biskupów i dobrodziejów.
11) Dołączenie responsoriów w soboty Okresu Wielkanocnego, nowe rozkład responsoriów (pojedyncze przypadki).
