Właśnie rozmawiałam z moim kierownikiem duchowym. Jestem chora, więc prawdopodobnie w niedzielę odprawi on Mszę Świętą u mnie w domu - powiedział mi, że jest taka możliwość i on to chętnie dla mnie zrobi. Jak przeżyć taką Mszę? Jak bardzo różni się ona od tej w kościele?
Czy będę przyjmować Sakramenty pod dwiema postaciami? Proszę o wskazówki.

Porozmawiaj z kierownikiem i jego o to spytaj

Na razie mój kierownik nie ma czasu, był u mnie bardzo krótko, więc chciałam tu się czegoś dowiedzieć.

Kilka(naście) razy uczestniczyłem we mszy odprawianej w prywatnym domu. Niczym nie różni się od "zwykłej" mszy: te same śpiewy, tak samo się odpowiada, odmawiane są te same modlitwy.
Jest tylko bardziej swojski klimat. Nie musisz się przygotowywać jakoś inaczej niż do każdej innej mszy świętej.
Oczywiście musisz tylko zadbać o zapewnienie odpowiedniej przestrzeni: ustawić stół, usunąć fotele, ustawić krzesła, zapewnić miejsce do klęczenia. Uczestniczyłem już we mszy gdzie z powodu ciasnoty siedzieliśmy na kanapie (oczywiście zachowując odpowiednią do sytuacji postawę).
Co do Komunii pod dwiema postaciami - wszystko zależy od celebransa.

A może takie głupie pytanie, ale czy jest kazanie? Chyba nie? Msza jest chyba o wiele krótsza? A można gdzieś w necie o tym poczytać? Nie wiem co wpisać w google.

Może być kazanie ale nie musi. Czyli znowu jak na "zwykłej" mszy.

Oczywiście nie znam Twojej sytuacji, ale trochę mnie ta sytuacja dziwi.
Kodeks Prawa Kanonicznego i instrukcja "Redemptionis Sacramentum" mówią jasno (cytuję KPK):


W "Redemptionis Sacramentum" jest ponadto następujący punkt:


Oczywisty problem w tej sytuacji to ustalenie, kiedy naprawdę zachodzi "konieczność" czy "poważna potrzeba"? Zwykle w przypadku obłożnej choroby kapłani zanosili Komunię św. do domów, ale nie słyszałem, aby w takim przypadku odprawiano Mszę.

Będę się go dopytywać, ale dlaczego Cię to dziwi JerzM? Zachodzi potrzeba, jestem chora, a ksiądz ma cały zestaw potrzebnych do odprawienia Mszy przedmiotów. Mało tego, jestem niepełnosprawna, więc jak jest błoto wokół kościoła, to nie przejadę tamtędy. Tak więc pozostaje Msza Św. w domku

cóż, tez nie rozumiem...nawet do przykutych do łóżka chodzi się po prostu z Komunią...Gdybym ja była w takiej sytuacji, to nie chciałabym byc traktowana lepiej niz inni chorzy...

Poza tym taka msza wymaga przygotowania mieszkania- osoba chora raczej tego nie zrobi- więc znowu trzeba kogoś innego zaangazować...

Powtarzam, ja nie pozwoliłabym, aby traktowano mnie w jakis specjalny sposób, korzystając z tego, ze znam księdza czy coś podobnego...

Oczywiscie, jest to sprawa miedzy toba a twoim kierownikiem duchowym, chociaz uwazam, ze nie ma takiej potrzeby. W niedziele mozesz przeciez uczestniczyc we Mszy sw. radiowej badz telewizyjnej, a Komunie Sw. mozesz przyjac jesli ci ja ksiadz przyniesie (inna sprawa, czy ksiadz ma czas w niedziele...).
A faktycznie, o szczegoly lepiej zapytaj ksiedza, bo to on musi wiedziec, jak taka Msza sw. wg KPK ma wygladac.

1. Wydarzenie Mszy św. jest tak wielkie (uobecnia się tu Ofiara Chrystusa), że wszystko co z nim związane było przez Kościół bardzo starannie przygotowywane. Dlatego poświęcano kościoły, ołtarze, kielichy, itd; wypowiadano specjalne modlitwy, które wyłączały te miejsca i rzeczy ze zwykłego użytku i poświęcały je chwale Bożej.
- Nasze mieszkania takimi miejscami nie są.

2. Kościół zawsze podkreślał, że każda Msza jest aktem całego Kościoła. Dlatego starannie unika się sytuacji, w których Msza byłaby wydarzeniem zamkniętym (dla jednej osoby czy grupy). Podczas Mszy jednoczy nas Chrystus, a nie wspólne hobby, poziom wykształcenia czy stan finansów. Widać to w mieszaninie ludzi na każdej Mszy.
- Msza w domu utrudnia (jak sądzę) pełne wyrażenie powszechności Mszy.

3. Nawet w szpitalach Msze zwykle sprawowane są w kaplicach, a chorym roznosi się Komunię (nie słyszałem o odprawianiu Mszy w salach z chorymi).
- A przecież tam są ludzie, którzy nawet nie mogą się podnieść z łóżka.

Ponadto Msza w Twojej intencji może być odprawiona w kościele nawet bez Twojej obecności. I pamiętajmy, że chorzy nie mają obowiązku uczestniczyć we Mszy św.

Jak to wszystko ma się do Twojej sytuacji tego nie wiem. Natomiast w pewnych przypadkach może być tak, że takie domowe, prywatne Msze u podłoża mają nie prawdziwą konieczność, ale satysfakcję pewnej grupki, która lubi mieć wszystko załatwione w swoim własnym ekskluzywnym gronie (nawet Mszę). A to nie jest dobre.

W 100 % zgadzam się z JerzymM...

Nawet msza w hospicjum odbywa się w kaplicy- umierający albo przyjeżdżają do kaplicy na ruchomych łózkach, albo są na salach i ksiądz idzie do nich z Komunią...
Wtedy nie mogą w pełni uczestniczyć we mszy i jest to także cierpienie- krzyż, który muszą nieść...

Dziwi mnie tez postawa tego księdza, który tak pali się do jakichś dziwnych mszy w mieszkaniu...

A ja uważam, że jeżeli Ninielka ma możliwość takiej mszy, to bardzo dobrze

I nie uważam tego za powód, który by wskazywał na niepoprawne pojęcie powszechności mszy. Przecież na pierwszym planie, jak słusznie zauważyliście jest ofiara Chrystusa.

A OWMR mówi, że msza niepowinna być sprawowana, gdy uczestniczy w niej tylko kapłan, bez ludu i usługujących. A gdy jest lud, nawet niewielki, to już powszechność czyli różnorodność uczestniczących jest zachowana.

Lud to jedna osoba??

Bądźmy poważni..

Jak zwykle równi i równiejsi...Kto ma możliwość- ten ma mszę w domu...Przez możliwość należy rozumieć, co konkretnie?? Dobre układy z księdzem??