Arcybiskup Fulton Sheen opowiadał historię z dziejów podziemniego, prześladowanego kościoła katolickiego w Chinach. Żołnierze zrobili kiedyś nalot na jedną z zakamuflowanych kaplic. W efekcie tego zniszczone zostało Tabernakulum, a konsekrowane hostie wysypały się na podłogę. Widziała to dziesięcioletnia dziewczynka. Wiedziała, że Komunię Świętą można przyjmować tylko raz dziennie, i nie wolno jej osobom świeckim dotykać rękoma. Zakradała się więc codziennie do kaplicy, i przyjmowała Komunię podnosząc hostię z ziemi językiem. Po około miesiącu, gdy przyjęła ostatnią hostię, zobaczył ją chiński żołnierz i zabił strzałem w głowę.

Czy w świetle powszechniej akceptacji rozdawania Komunii św. do ręki należy uznać tę dziewczynkę za wzór świętości i pobożności eucharystycznej, czy też za fanatyczną integrystyczną krypfolefebvrystkę?

Ani za jedno ani za drugie.

Wydaje mi się, że w jej rozumieniu to była pobożność.

A w Twoim rozumieniu?

Dla mnie to ona wykazała ogromny szacunek dla Najświętszego Sakramentu

Na pewno nie można takiego postępowania nazwać głupotą.

No chyba że dla Ciebie pobożność = głupota.

To dlaczego mało kto się na tej małej Chince wzoruje? Skąd te naciski medialne na "bardziej oświecony" sposób przyjmowania Komunii Świętej (w łapkę)?

Bo jeśli w łapkę jest OK, to za co umarła owa dziewczynka? Przecież mogła pozbierać do kieszeni i dać nogę...

Tomku, ta dziewczynka szanowała ówcześnie obowiązujące przepisy liturgiczne ... gdyby podobna historia zdarzyła się dzisiaj , nie byłoby niczym złym podniesienie Jezusa ręką. Jej świętość polega na posłuszeństwie Kościołowi.

Wiele osób wzoruje się na tej dziewczynce- i nie chodzi tutaj o zewnętrzny gest nie brania do ręki- ale o okazywanie Jezusowi czci. ( a chyba nie twierdzisz, że jedyną oznaką czaci dla Jezusa jest przyjmowanie go na język )

ktos byl pobozny i lduzie juz chca go swietym cuznic. nie rpzesadzajmy, swiety to byl Franciszek z Asyzu itd. a ta dziewczynka byla pobozna i Bog jej to pewnie wyangrodzi, a to czy zopstanie swieta to i tak nic nwoego nie wniesie ani nic nie zmieni.

Primo, to były inne czasy, jak wspomniał baranek, i to co budzi podziw w zachowaniu tej dziewczynki to posłuszeństwo KK, nawet w nienajmądrzejszych przepisach, i miłość do Jezusa Eucharystycznego, którego przyjmowała nawet w najtrudniejszych czasach.

Secundo, szkoda, że się aposołowie nie wzorowali na tej Chince i pozwalali udzielać wiernym komunię na rękę.

Paschalis - ale tutaj nie dyskutujemy o Komunii na rękę; zresztą - formie jak najbardziej poprawnej przyjmowania Ciała Pana.

Podczas udzielania Komunii św. Hostia spadła komuś z języka. Był przeciąg. Ministrant nadstawił patenę, ale zdmuchnęło. Więc złapał w drugą, wolną rękę. (Przypadek z mojej parafii.)

Mam pytanie: zgrzeszył, bo nie złapał językiem? Celebrans zgrzeszył, bo nie palnął go w łeb?

Od początku śledzę to forum i mam wrażenie, że jedynymi problemami duchowości liturgicznej są szafarze i sposób udzielania Komunii św. Podejrzewam, że nawet gdybym założył wątek o objawieniu tajemnicy Trójcy Świętej w szczytowym momencie eucharystii, jakim jest doksologia, to i tak skończy się to w taki sam sposób jak temat o leniach w koncelebrze.

Jak to ktoś zauważył w innym miejscu nawet dekrety pierwszych soborów zawierają herezje (zdaniem niektórych dyskutantów), a my to tłumaczymy, że to były inne czasy. Ale na ten argument można odpowiedzieć podobnym: dekrety trydenckie też były na inne czasy.

Oczywiście, że ministrant nie zgrzeszył. Zapobiegł spadnięciu Ciała Pana na posadzkę.

Proszę o konkrety. Które konkretnie dekrety których soborów mają niby być na inne czasy?

Nie mam czasu na bawienie się w szukanie linków, ale to przecież na tym forum, w innym wątku sugerowano, że dekrety Soboru Nicejskiego o zakazie przyjmowania Komunii św. na klęcząco w niedzielę i wprowadzenie posługi akolity były na inne czasy. Więc nie rozumię, dlaczego normy - ostatecznie nie dogmatyczne - jednego soboru mogły być tylko na tamte czasy, a innego na wszystkie czasy.

Zresztą nie trzeba wielkiego wysiłku intelektualnego, by w pismach Ojców Kościoła, stojących za dekretem nicejskim znaleźć stosowną argumentację. Powoływali się na Ga 5,1. "Ku wolności wyswobodził nas Chrystus". A postawą człowieka wolnego, manifestacją wolności darowanej nam przez Boga, jest postawa stojąca.

Nie jest winą ani autorów natchnionych, ani Kościoła, że większość z nas tej mowy postaw, symboli, głęboko zakorzenionych i w Biblii i w tradycji Kościoła, i w kulturze europejskiej po prostu już nie potrafi czytać.

Swoją drogą zastanawiam się, dlaczego tak mocno domagamy się postawy klęczącej, a nikt nie domagamy się, by kapłan udzielał Komunii św. nie z Hostii, przechowywanych w tabernakulum, ale konsekrowanych w czasie sprawowanej Mszy św. Przecież to jest też norma, ustanowiona na Soborze Trydenckim. I nikt nie stawia sobie pytania, po co składać ofiarę, skoro jej owoców i tak się nie spożywa (a przecież w Piśmie św. to jest istotą złożenia ofiary). Bo jeśli z tabernakulum, z zapasu, to sprawowanie Ofiary jest zupełnie niepotrzebne. To tak samo, jakbyśmy zastosowali obrzęd Komunii św. poza Mszą św.