czy to, że ktos ma taki sposob byca ma rprawo przekreslac go jako kaplana? pjo chyba przesadzasz... czasem trzeba uzyc dosc orygibnalnych srodkow, by zanteresowac mlodych i pokazac im, ze kosiol wcale nie musi byc nudny, ze spiewen i tancem tez mozna sie modlic. poza tym pomiedzy taka oryginalna forma przekazu mozna zawrzec istotne tresci i w ten sposob dotrzec do swiadomosci mlodych ja nie widze w tym nc zlego

Na Zachodzie to trenują od kilkudziesięciu lat. Skutki są takie, że na Mszę juz prawie nikt nie przychodzi, a w Rzeczywistą Obecność to już chyba nawet celebransi nie wierzą.

Że tak powiem, sakrazmem mi tu zaleciało...

To nie sarkazm. Tak się smutno składa, że z racji swojej profesji przez ostatnie kilkanascie lat sporo podróżowałem po "zgniłym zachodzie", a ponieważ nierzadko musiałem gdzieś zostać na niedzielę, odwiedzałem lokalną parafię celem wysłuchania Mszy świętej, po której (o ile czas pozwalał) ucinałem sobie pogawędki z księdzem. I jestem przekonany, że co najmniej 50% z moich rozmówców nie wierzy w Rzeczywistą Obecność. A jeśli w to nie wierzą, czyli nie mają intencji przeistaczania, to z powodu defektu intencji Chrystus nie pojawia się na ołtarzu podczas sprawowania przez nich liturgii! A wie Pan, co to oznacza dla wiernych? Jedno wielkie oszustwo!

Naprawdę możemy być wdzięczni ś+p kardynałowi Wyszyńskiemu, że przyhamował w Polsce z posoborowym nowinkarstwem, dzięki czemu mamy jeszcze pobożnych kapłanów i w większości przypadków pobożnie (i w zgodzie z przepisami) sprawowaną liturgię.

Jeszcze.

W takim razie - przepraszam Ale to przykre, co piszesz.

Ano przykre. Ale najgorzej, że przykład idzie z góry

Oto mała próbka "twórczości" Ojca Raniero (który od 1980 był nadwornym kaznodzieją papieża Jana Pawła II), a niedawno przed konklawe głosił rekolekcje dla kardynałów:

"Inne religie nie są tylko "tolerowane" przez Boga [...] ale powstały z Jego woli, jako wyrażenie niegasnącego bogactwa Jego Łaski i Jego woli, aby każdy był zbawiony"

"Bóg jest skromny w zbawianiu"

"Chrystusowi bardziej zależy na tym, żeby wszyscy ludzie zostali zbawieni niż na tym, aby poznali kto jest ich Zbawicielem"

wyjątki z kazania podczas Liturgii Wielkiego Piątku, Bazylika św. Piotra, Watykan, 2002

strona domowa tego księdza:
http://www.cantalamessa.org

Tu jest tekst tego kazania po włosku:
http://www.cantalamessa.org/it/predica2 ... iSanto.htm

a tu po angielsku:
http://www.cantalamessa.org/en/2002venerdisanto.htm

Co ciekawe, tekst angielski jest "ocenzurowany" :-) Proszę porównać.

Ano, przykre.

A co powiesz na to?

Diecezja St. Petersburg, Floryda, USA wydała nowe zalecenia, które
nakazują zakończyć prowadzone na terenie diecezji "wieczne adoracje
Najświętszego Sakramentu" (wystawionego w monstrancji) i zezwalają
jedynie na adorowanie Eucharystii przechowywanej w tabernakulach.

Biskupi powołują się na "historię Kościoła", który "wymyślił" tę
praktykę dopiero w XIII wieku. Redakcja nasza zna jednak źródła, które
wskazują na ślady podobnych praktyk w Hiszpanii już w VI wieku.

Wytyczne, które rozesłano po parafiach wraz z listem biskupa Roberta
Lyncha stwierdzają również, że "skupianie się na Rzeczywistej
Obecności w Eucharystii przyćmiewa obecność Chrystusa w prezbiterze, w
głoszonym Słowie, w innych sakramentach i we wspólnocie wiernych".

Dyrektywa stanowi również, że "wystawienia Najświętszego Sakramentu
mogą mieć miejsce jedynie w ściśle określonych przedziałach czasowych,
w czasie słuzby liturgicznej takiej jak np. Błogosławieństwo, albo w
okresie jednego lub więcej dni w ciągu roku".

Parafiom, które chciałyby rozpocząć adorację Najświętszego Sakramentu
ksiądz biskup radzi, że "powinni się raczej skupić na czasie i
środkach poświęcanych na przedsięwzięcia socjalne" oraz powinni się
zastanowić nad tym, czy "z takim samym nabożeństwem i czcią traktują
obecność Chrystusa w Zgromadzeniu, w Kościele, jak obecność w
Sakramencie Eucharystii? Nad tym, czy chleb eucharystyczny wygląda jak
chleb? Czy szafarze Eucharystii wystarczająco reprezentują parafię pod
względem wieku, rasy i płci?"

źródło:
http://www.cwnews.com/news/viewstory.cfm?recnum=13814

Niewiara w przeistoczenie niekoniecznie musi oznaczać automatyczną nieważność konsekracji. W przypadku Mszy św. wystarczy, by kapłan miał intencję czynić to, co zawsze czynił Kościół. Pytanie tylko, czy niewierzący kapłan jest w stanie wspomnianą intencję w sobie wzbudzić, zwłaszcza w zakresie "tego, co zawsze czynił Kościół", skoro najczęściej ktoś taki chce raczej zerwać z przeszłością Kościoła.

W każdym razie udział we Mszy św. odprawianej przez kapłana, który wyraźnie oświadczałby, że nie wierzy w przeistoczenie, jest zabroniony. Kapłan taki sprawuje Mszę św. z pewnością niegodnie, a z pewnym (raczej dużym) prawdopodobieństwem nieważnie.

Posty przeniesione z tematu : dzieci na Mszy- jak jest i jak było kiedyś.
- Bardzo proszę o korzystanie z WYSZUKIWARKI przed założeniem nowego tematu

W ostatnią niedzielę miałam "szczęście" uczestniczyć w Mszy Św. dla dzieci. W kościele, w którym byłam proboszcz wpadł na pomysł stworzenia kącika dla dzieci. Kącik ten mieści się w nawie bocznej kościoła, więc stojący po prawej stronie, a właściwie wszyscy mają czym się rozpraszać. W kąciku tym znajdują się zabawki dla dzieci, a na tablicach wiszą jakieś dziecięce rysunki.
Na początku myślałam, że to fajny pomysł. Jednak po zastanowieniu i obserwacji doszłam do wniosku, że więcej jest plusów niż minusów takiego rozwiązania.
Po pierwsze, nie uczy się dziecka uczestnictwa w Eucharystii. Dziecko idzie do kościoła, aby się pobawić Ciężko mi jest sobie wyobrazić, że nagle rodzic od któregoś roku życia dziecka zacznie od niego wymagać, by uważnie uczestniczyło w Mszy Św.
Po drugie, często dzieci w tym kąciku nie są pilnowane przez rodziców. Naprawdę nie jest fajnie patrzeć na dzieci kłócące się o wagonik.
Po trzecie, strasznie rozprasza to innych ludzi. Dla wielu obserwowanie maluchów jest ciekawsze niż uczestniczenie w Eucharystii.

Myślę, że wiele zależy od wychowania. Na tej samej Mszy, na której byłam stała pani z piątką dzieci w bardzo różnym wieku (w tym jedno jeszcze w wózeczku). Dzieciaki nawet nie drgnęły. Owszem, trzyletnia (na moje oko) dziewczynka chodziła po kościele i zaglądała do konfesjonału, ale zaraz pojawiał się jej starszy brat i przyprowadzał ją na miejsce. A ileż to jest mam czy tatusiów, którzy w ciągu całej Mszy biegają za swoim jednym dzieckiem po całym kościele?

U mnie w parafii jest to rozwiązane w ten sposób, że o 11 Msza jest odprawiana w dwóch miejscach równolegle - w kościele dla dzieci z podstawówki i w kaplicy akademickiej dla przedszkolaków. Uważam to za bardzo dobre rozwiązanie - dzieci z tych dwóch grup bardzo się przecież różnią i dociera się do nich na inne sposoby. A jednocześnie nie sprawia problemu rodzicom, którzy mają zarówno dzieci młodsze, jak i starsze [czyli większości ], bo po prostu cała rodzina idzie na 11 i po sprawie. Co więcej, eliminuje problemy na pozostałych Eucharystiach, bo dzieci tam już bardzo niewiele.

Co się dzieje wśród przedszkolaków, nie mam pojęcia, bo nie bywam , ale na Mszy w kościele jest spokój. Dzieci siedzą z przodu i naprawdę zachowują się w porządku. Na dodatek nad wszystkim czuwa ksiądz, który pilnuje, aby miały świadomość, co się właśnie dzieje na ołtarzu.

A osobiście uważam, że ogólnie rzecz biorąc na zachowanie dzieci największy wpływ ma zachowanie rodziców. Jeśli widzą, że niedzielna Eucharystia jest ważna dla mamy i taty, dla nich też będzie ważna. Natomiast jeśli rodzice najpierw się spóźniają, a potem kręcą i sami nie mogą wysiedzieć, trudno oczekiwać skupienia od maluchów. Dzieci naprawdę wyczuwają panującą wokół atmosferę - jeśli jest to atmosfera skupienia i modlitwy, to one też wchodzą w ciszę. A jeśli wieje znudzeniem czy jakimś napięciem i niecierpliwością, to zaczynają hałasować... Więc po pierwsze zachowanie rodziców, po drugie klimat w kościele, po trzecie sposób odprawiania Mszy. Myślę, że również dla dzieci szybciej nie znaczy lepiej Co więcej, moim zdaniem dzieci będą grzeczne nie tylko na dziecięcej Mszy z "atrakcjami", ale również na tej uroczystej, gdzie całym sobą mogą się wyczuć, że dzieje się coś ważnego.

angua
1) Miało nie być o udowadnianiu wyższości liturgii trydenckiej
2) Nie każdy kościół ma taka możliwość
3) Prosiłbym o rozwinięcie zdania:

4) To o rodzicach popieram, o Sposobie sprawowania Ofiary też
5) To o klimacie w sumie też, ale zauważ, że na "mszach dla dzieci" klimat jest jak najmniej modlitewny stąd twierdzenie:
Nie jest poparte zadnymi dowodami. Prawda - tak jest, ale na pierwszej mszy (dla dzieci) - dziec trjktują mszę świętą jako spotkanie dzieci i lepszą czy gorszą formę zabawy, na uroczystej Mszy - jako sacrum (łac. świętość), gdzie należy się grzecznie zachowywać...

Nie ciesz się za wcześnie


Zdaję sobie z tego sprawę. Jak również z tego, że w kwestii parafii mam prawdziwe szczęście.


Hmm, no wiadomo, jak to z dzieciakami. Nawet jeśli są w miarę spokojne, to i tak myślami często błądzą po suficie, żarówkach, szkole, zabawie itp. Więc ściągnięcie ich do rzeczywistości ołtarza - przede wszystkim przed przemienieniem - uważam za słuszny zabieg. Zwrócenie uwagi, że to TERAZ - żeby ładnie uklękły w ciszy, złożyły ręce, skupiły uwagę na ołtarzu... Swoją drogą, dorosłym też nie zaszkodzi





Ja to widzę tak:

a) Rozwiązanie w stylu tego podanego wyżej przez Rozalkę. Totalna załamka i tyle. Nawet nie chce mi się pisać.

b) Rozwiązanie w stylu mojej parafii. Trudno mi się do czegoś tu przyczepić, prawdę mówiąc. Jedyną "atrakcją" jest kazanie - skierowane do dzieci. Ale o to chyba chodzi, aby mówić językiem, który dla odbiorców jest zrozumiały, prawda? I który na przykładzie zwykłego ołówka z gumką czy zabawkowego autobusu przegubowego potrafi objaśnić rzeczy fundamentalne.

c) Rozwiązanie, o którym pisałam na końcu. Rzeczywiście uroczysta Eucharystia - ale nie tylko taka, gdzie "należy się grzecznie zachowywać", ale taka, która również dzieciakom swoją oprawą daje znać, że dzieje się coś ważnego, która tak przykuwa ich uwagę i tworzy taką atmosferę, że skupienie u dzieci rodzi się samo. I, a jakże, podam mój ulubiony ostatnio przykład, czyli Liturgię Wspólnot Jerozolimskich [dlatego miałeś nie cieszyć się za wcześnie ]. Oto jak mówi o. Delfieux:

I myślę, że to nie wynika z przymusu grzecznego zachowywania się, ale właśnie wejścia w klimat modlitwy - oczywiście odpowiednio stworzony. Ale podejrzewam, że mówimy o tym samym

Ciekawe rozwiązanie opisał kiedyś Gość Niedzielny :


Daje to możliwość jednoczesnego bycia na Mszy rodzicom i dzieciom - w sytuacji, kiedy nie ma podobnej możliwości jak u anguy. Dodatkową zaletą jest to, że rodzice rozmawiają z dziećmi o wierze, a przygotowując się do wyjaśniania Ewangelii, sami pogłębiają swoją wiarę.

http://www.goscniedzielny.wiara.pl/?gru ... 1104785534

Takie rozwiązanie tylko wprowadziłoby zamieszanie.
Wydaje mi się, że msza dla dzieci jest niepotrzebna, bo nie można zmuszać nikogo do uczestniczenia w niej, zwłaszcza dzieci.