Skoro ja jestem w stanie znieść rzępolenie gitarrrowe oraz przybijanie piątki na znak pokoju, to można również wytrzymać szepty staruszek.

Niech Koleżanka potraktuje te staruszki w duchu chrześcijańskiego umartwienia.

Wracając do tematu wątku - ja przychodzę do kościoła jakieś 10 minut przed mszą i odmawiam sobie modlitwy przygotowujące do Mszy jak w linku poniżej:

http://www.ecclesiacatholica.com/missal ... aratio.htm

W dobrych mszalikach są dostępne również po polsku. Niestety nie znalazłem on-line. Gdyby ktoś dla nieczytatych mógł podać - będę wdzięczny.

Na Mszy stoją: staruszka i Kropka. Staruszka na Mszy robi to co robi się na Mszy - modli się. Kropka na Mszy ogląda się na staruszki i się irytuje. To jakim prawem Kropka ma pretensje do staruszki?

Ze zgrozą uświadamiam sobie, że lepiej się rozumiem z Kolegą shizmatykiem, niż z niektórymi katolikami.

Nasze wspólne rozumienie i umiłowanie liturgii może się kiedyś stać wspólnym mianownikiem dla pojednania.

Szkoda, że Kolega odłączył się od Kościoła. Czytając Kolegi posty na tym forum naprawdę żałuję.

Kurczę, ja Was nie rozumiem. Temat brzmi: jak dobrze przeżyć Eucharystię. Nie rób z siebie nadczłowieka vox de profundis. Nie uwierzę, że zawsze tak samo dobrze przeżywasz Eucharystię. Każdy człowiek ma chwile słabości, każdy ma rozproszenia. Jednemu przeszkadza szept odmawianego różańca, innemu lepiej jest, gdy widzi to, co się dzieje na ołtarzu. Jeszcze inny zamyka oczy, by lepiej się skupić. Czy przez to jego uczestnictwo jest gorsze?

Mnie też przeszkadzają szepty. Nie ma znaczenia, że jakaś babcia szepce różaniec czy rozmawia z sąsiadką. Szept to zakłócenie, zwłaszcza w czasie adoracji, kiedy chcę się modlić w ciszy. Podobnie jest z widzeniem tego, co się dzieje na ołtarzu. Łatwiej jest mi się skupić w czasie Mszy, kiedy ołtarz mam w zasięgu wzroku, kiedy widzę dłonie kapłana, Najświętszy Sakrament i tabernakulum, zwłaszcza w czasie podniesienia.

Co się robi na Mszy? Pobożnie się w niej uczestniczy. Według mnie odmawianie różańca nie jest żadnym z jej elementów.

Co jeszcze pomaga w dobrym przeżyciu Eucharystii? Modlitwa przed wyjściem lub nawet w czasie drogi do kościoła. Kiedyś, gdy słyszałam bicie dzwonów przed Mszą, uświadamiałam sobie, że sam Pan Bóg mnie woła
Przed Mszą można też przeczytać sobie czytania liturgiczne, żeby lepiej zapamiętać naukę.
Warto też uczestniczyć w Mszy Św. z konkretną intencją.

Chciałbym zwrócić uwagę na inny aspekt, a mianowicie na pieśni wykonywane podczas Mszy świętej. Najczęściej są to pieśni tradycyjne, niewiele lub wcale nie mające coś wspólnego z akcją liturgiczną, pochodzące z okresu, gdy w jednym czasie odprawiały się jakby dwa nabożeństwa: jedno ksiądz przy ołtarzu, drugie ludzie, którzy śpiewali pobożne pieśni, odmawiali różaniec czy inne modlitwy, a tylko dzwonki od czasu do czasu przypominały im o tym, co się dzieje na ołtarzu.
Jakimś wielkim nieporozumieniem jest wykonywanie kolęd, często pastorałek, wtedy, gdy zakończył się okres Bożego Narodzenia, a liturgia przedstawia nam Jezusa Chrystusa głoszącego Dobrą Nowinę.
Można już teraz znaleźć pieśni religijne, które są dopasowane do akcji liturgicznej. W innych krajach poproszono poetów, muzyków i teologów o komponowanie pieśni dostosowanych do współczesnej liturgii.

Zupełnie mnie nie zrozumiałaś.

Chciałem przekazać, że to czy widzimy, słyszymy, rozumiemy, śpiewamy etc. to sprawy drugorzędne. Dobre przeżycie Mszy zależy bowiem tylko od nastawienia wewnętrznego.

A co do przeszkadzania - nie demonizujmy staruszek. Rozpraszać mogą śmichy-chichy młodzieży, biegające po kościele berbecie, fałszujący organista, brzdąkanie na gitarze, przybijanie piątki na znak pokoju, konferansjerka celebransa, mówiący nieskładnie kaznodzieja etc.

Śpiewy idealnie dopasowane do akcji liturgicznej były zawsze. O Graduale Romanum Kolega słyszał?

Graduał był dla elit. Dla zwykłych parafian były pobożne pieśni na różne religijne tematy.

Modlić się.
Modlę się o to by Bóg nauczył mnie przeżywania Eucharystii.
Najlepiej i najłatwiej mi się skupić na misterium mszy św gdy mam... zamknięte oczy. Niestety, uczestnicząc w mszy św. z 2 dzieci, jest to praktycznie niemożliwe.

PS. Wawrzyniec Scupoli w "Walce duchowej" radzi by do mszy s zacząć się przygotowywać już w przeddzień poprzez rozmyślania o Męce Pańskiej.
I rozmyślania te kontynuować od samego rana.

Rozalko. Nikt tu z siebie nadczłowieka nie robi. Ja często przeżywam Eucharystię bardzo kiepsko. Ale to powód do wstydu dla mnie, że czyjaś pobożność mi w przeżyciu przeszkadza, a nie tytuł usprawiedliwiania się i publicznego potępiania duchowości tamtej osoby. Jeśli mi czyjeś "szepty" przeszkadzają, to znaczy, że moja duchowość kuleje.

Co do pieśni, to myślę, że jest to rzecz, którą Kościół Zachodni zarówno ten "przedsoborowy" jak i "posoborowy" trochę zaniedbał. Bardzo sobie cenię fakt, że w Liturgii Jana Chryzostoma wszystko jest tak rozpisane między prezbitera, diakona i chór, że nie ma ani chwili ciszy, mimo że ksiądz odmawia bardzo dużo modlitw po cichu. Osoba, która pierwszy raz przychodzi do cerkwi nawet tego nie zauważa.

A mnie tej ciszy brakuje... zwłaszcza po komunii św.

Mnie też. Przepisy niedawno opublikowane podkreśliły wymóg zachowania milczenia w niektórych częściach Mszy świętej. Na przykład po homilii, nie mówiąc już o świętym milczeniu po Komunii. Jak na razie w 90% parafii króluje rutyna i brak starannego przygotowania liturgii.