J 6:54
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
J 6:56
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.


Czemu i z czego wynika, że Kościół tak dosłownie traktuje ofiarowanie jako "minutowy fragment eucharystii" a nie np. metaforyczny opis jakiejś postawy?
Np. ciało to symbol tego co ludzkie a krew to to co boskie i co nadaje sens materii, która jest sama w sobie martwa i żyje tylko dzięki bożemu tchnieniu. Mamy zarazem w takim rozumieniu "kosmiczne" przesłanie osobowego Boga i zadowalamy apetyt na abstrakcyjność i "niepojmowalność" Boga (wymyśliłem to w 2minuty więc pewnie można to udoskonalić..)?
Natomiast naginanie mojej wyobraźni, że w tym kawałku opłatka jest żywy Chrystus jest dla mnie póki co nie do przejścia...

To ma chyba związek z terminologią "ofiary", która z tego co wiem na ostatnim soborze stałą się "ucztą"?

Nie miej pretensji do Kościoła o to, że coś jest dla Ciebie nie do przejścia.



To źle wiesz.

Zresztą, inne możliwe rozumienia " spożywania Ciała i Krwi Chrystusa ", o ile tylko nie są sprzeczne z całością wiary Kościoła ( czyli np. nie negują Eucharystii ), są dopuszczalne. Kolejny raz uwidacznia się tutaj przeświadczenie, że istnieje jedna, konkretna, i obowiązująca " katolicka " interpretacja każdego zdania w Biblii, i w związku z tym pytanie, dlaczego Kościół " właśnie tak ", a inaczej już nie. A tak nie jest.

A w innym miejscu Jezus mówi podając Apostołom Chleb: "Bierzcie i jedzcie to jest CIAŁO moje" (Mt 26, 26) a podając kielich z Winem: "Pijcie z niego wszyscy; bo to jest KREW moja" (Mt 26, 27).

Dlatego właśnie wiara w to, że Jezus jest faktycznie obecny w Hostii i Winie jest dla mnie, jak to ująłeś, "Do przejścia".

Polecam poczytanie sobie o cudach Eucharystycznych

Dla mnie też. Bo wierzę, że tam nie ma żadnego chleba już (a nie opłatka), tylko Ciało Jezusa. Ot taka mała uwaga rzeczowa

A w innym miejscu mówi "Ojcze Nasz któryś jest w Niebie" i jakoś nikt (prawie nikt) obecnie nie traktuje poważnie tego że Bóg "żyje gdzieś w atmosferze", ani tego że Bóg jest mężczyzną? Niebo jest to coś poza pojmowaniem umysłu a Ojciec to symbol opieki - prawda? Czemu więc "ciało" i "krew" jest dosłowne? Albo może ja źle rozumiem te pojęcia?
Poraz któryś pojawia się pytanie o KRYTERIUM - raz rozumiemy dosłownie a innym razem abstrakcyjnie? Dlaczego?

A inna kwestia/pytanie? Czy słowa N.T mam rozumieć jako dosłowne słowa Jezusa czy zasada kontekstu historycznego i poprawek/zabiegów stylistycznych itp. też tu obowiązuje tak jak w S.T?

Pozdrawiam.

akurat tutaj słowo ojciec można traktować jak najbardziej dosłownie.



jest i dosłowne i symboliczne.




to zależy czy masz do czynienia z midraszem, przypowieścią, relacją czy może ipsissima verba Jesu.
Współczesna egzegeza rozrosła się niesamowicie - metod analizy jest od groma. Po przeczytaniu iluś tam książek można mieć mgliste pojęcie o temacie.

A potrafisz pojąć, że Chrystus z krwi i kości to nie tylko człowiek, ale i Bóg? Że jest tam nie tylko materialny człowiek, ale i Bóg? W Eucharystii jest też nie tylko materialnie opłatek, ale też mistycznie Ciało Chrystusa.

Według większości współczesnych badaczy słowa Jezusa o Ciele i Krwi są rzeczywiście Jego słowami.



Czy " opłatek " przypomina Ci ludzkie ciało ? Więc w jakim sensie jest " dosłowne " ? No właśnie - nie w takim, w jakim " Niebo " można byłoby rozumieć jako " atmosferę ", co nie zmienia faktu, że Niebo jest jak najbardziej realną rzeczywistoscią.

W ogóle całkowicie błędne jest takie ciągłe ( w wykonaniu tzw. " sceptyków " ) stawianie opozycji: " albo dosłownie, albo abstrakcyjnie ". W pewnym sensie każde zdanie w Biblii rozumiemy dosłownie - ale z kolei każdemu z nich nadajemy także znaczenie metaforyczne. Pismo Święte to tekst, który należy odczytywać w świetle działania Ducha Świętego - jeżeli będzie się do niego podchodzić tak, jak np. do Kodeksu Cywilnego, to się go nigdy nie zrozumie.

A choćby z greckiego słowa "soma", którym Pan Jezus mówiąc o swoim Ciele się posługiwał.



To nie jest kwestia wyobraźni. Się w to wierzy albo nie.



Nic bardziej błędnego. Nie tyle na samym soborze co po nim i nie zastąpiono a trochę bardziej wyakcentowano ucztę (np. dopuszczając celebrację twarzą do ludu) kosztem ofiary (między innymi wycinając trydenckie offertorium).

Proszę zobaczyć ile razy w tym linku:

http://www.tezeusz.pl/cms/tz/index.php?id=3824

występują słowa spokrewnione z rzeczownikiem "ofiara".