zgadzam sie z tym, mam podobne doswiadczenie z moim organistą. Facet nie jest najmlodszy i glos mu sie zestarzał. Ludzie mowią ze on beczy a nie spiewa. Druga sprawa to to, że od 10 lat nie zagral nowej piesni. Msze zaczyna od tych samych leciwych "kawałków".

No to już w 90% przypadków wina proboszcza, który idąc po najmniejszej linii oporu oszczędza na dozananiach estetycznych wiernych... Bo dziadkowi płacić nie trzeba, bo się nie upomni a gość młody i wykształcony w tym kierunku będzie się kłócił. Ot, i polska mentalność.

A ja z trochę innej beczki ^_^
Stare, tradycyjne (i jakże zarazem piękne) pieśni kościelne przetrwały do naszych czasów dość licznie, a wraz z nimi ich archaiczny język. Jednak niektóre teksty poszły nieco z duchem czasu i oryginalnych tekstach pozachodziły drobne zmiany, jak np. w wielkopostnej pieśni "Jezu Chryste, Panie miły". W bodajże drugiej zwrotce aktualnie jest tak: "Pan wyrzekł ostatnie słowa / zwisła Mu na piersi głowa", a w oryginalnym tekście (nb. większość starszych osób dotąd trzyma się wersji pierwotnej) było: "Zwisła Mu z ramienia głowa". Prawdę powiedziawszy, ja jestem za wersją bardziej współczesną... to "zwisła Mu z ramienia" wydaje mi się bez sensu i tak jakoś okropnie mi to zgrzyta...

A ja właśnie wolę wersję "z ramienia". Jest po prostu piękniejsza, to co z tego że archaiczna?
Upraszczając teksty, sami robimy sobie psikusa, bo nie uczymy się pięknej polszczyzny, ale za to niszczymy bogatą duchowość z przeszłości.
Notabene w Ojcze Nasz: podobno dawniej było "Nie wwódź nas na pokuszenie" jest to wersja piękniejsza i poprawniejsza, dlaczego do cholery ktoś nagle stwierdził że musi być "Nie wódź"???? Głupi jacyś jesteśmy czy co? Czytać literaturę a nie narzekać na trudne teksty!

Podsumowując: braku szacunku do pieśni tradycyjnych nauczyli nas fałszujący przez mikrofon księża, równie fałszujący i nierytmicznie grający organiści. To są lata pracy, które spowodowały że mamy takie a nie inne wyobrażenie o śpiewie tradycyjnym.

Przez setki lat Kościół katolicki śpiewał potężnie i mocno - możemy sobie to teraz już tylko wyobrazić słuchając Greków (którzy zachowali tradycję prawie nie zmienioną), albo innych tradycyjnych społeczności (np. Korsykanie, Sardowie, Gruzini, Rumuni). Oczywiście to kwestia gustu: my, ponieważ chcemy być cywilizowani, kochamy miauczące chóry dominikańskie (mówię o 4 głosowym śpiewie z Niepojętej Trójcy), piszczące nastolatki przy gitarach i bębenkach, oazowe przeboje (mylnie brane za pieśni tradycyjne!!!), fatalnie śpiewane przez organistów pieśni tradycyjne (najczęściej pseudo-tradycyjne bo natworzone po wojnie, ale wszyscy myślą że to są pieśni tradycyjne), równie kiepsko zestrojone chóry kościelne i... można byłoby tak długo wyliczać.


[/b]

Odwiedz koscioly ewangeliczne, to sobie pospiewasz!

Sugeruję wizytę u laryngologa i badanie słuchu.

Podpisuję się pod wypowiedzią zielonej mrówki

ZMIANOM MÓWIĘ NIE

Jak chodziłem do św. Augustyna w Warszawie, na mszach przygrywała nasza szkolna kapela rockowa i nikogo to nie dziwiło ani nie burzyło. Do dziś pamiętam jak basista zaczynał "Baranku boży" a potem wchodziła przesterowana gitara

Jeśli nie rozumie się istoty mszy to jest tak, jak piszesz

O takich nadużyciach należy zgłaszać miejscowemu biskupowi.

Biskupowi mówisz... Skoro nuncjuszowi papieskiemu się podobało, to biskup raczej nie ma tu za dużo do powiedzenia...

Byłem wczoraj na nabożeństwie czerwcowym u Jezuitów. Organista po prostu czynił cuda.
Organy są potężne (45 głosów). Kościół jest spory, ale nie jest wielki. Organista włączył kilka głosów na dźwięku podstawowym (pewnie pryncypał, bourdon i coś jeszcze), i niestety chyba tylko jeden grający wyżej, który został całkowicie zagłuszony przez nisko graną melodię. Kościół wypełnił potężny huk organów. Problem polegał na tym, że głosy były dobrane tak że zamiast mieć ciekawe efekty dźwiękowe i pełny dźwięk, była baaardzo głośna jednolita "masa". Dodatkowo śpiew organisty "leci" przez wzmacniacz na całe nagłośnienie kościoła, i to tak głośno, że nie słychać nawet własnych myśli. To nic

Rozpoczyna się litania...
Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison...
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas - tego nie śpiewamy, bo jest nie do rytmu, a "organmistrz" widocznie nie umie tego problemu rozwiązać[1]

Teraz kompilujemy dwa wezwania w jedno (powód jak wyżej) : [2]
Ojcze z nieba, Boże, Synu Odkupicielu Świata Boże, Zmiłuj się nad nami
(przy następnych dwóch ten sam trik)

Śpiew trwa...
A tu nagle... zonk! W pewnym momencie zabrakło slajdów. Pojawia się następna pieśń. Organista robi unik taktyczny - śpiewa ostatnie wezwanie, Baranku Boży, i kończy.

Zaczyna się następna pieśń. Śpiewamy, śpiewamy, i .... zonk! (:-) ) - pojawia się "zagubiony" slajd z litanii. No to "tasowanie" rzutnikiem, i już ok

To tyle wrażeń z Bazyliki (A taki ładny kościół...)

[1],[2] - Dla sprawnego organisty to żaden problem. Wystarczy zaśpiewać tak:

Kyrie eleison,Christe eleison,Kyrie eleison
Chryste, usłysz nas, Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami, zmiłuj się nad nami...
etc...

Pozdrawiam!

Z przyjemnością stwierdzam, że muszę odwołać poprzednią tą opinię na podstawie ostatnich obserwacji

Wyjaśnienie znajduje się w temacie "Nuty potrzebuję" (Hyde park)

Niestety pomysł rewolucji muzycznej rodzi się w głowach młodziezy, która nie doceniua wartości tradycyjnych pięni kościelnych, które przez wieki towarzyszyłu Kosciołowi Powszechnemu i wspierały Lud Boży, jako nieodłączny element liturgii. Przecież pod Grunwaldem towarzyszyła nam Bogurodzica. Rewolucja rozpoczęła się już w renesansie, gdy muzyka kościelna przybrała zupełnie inny charakter niż w średniowieczu. Była to muzyka bardziej jak na owe czasy "rozrywkowa". Niestety człowiek zamiast zwracać uwage na tradycje i piękno muzyki sakrelanej zaczynał wszystko podporządkowywać swoim upodobaniom i trendom w modzie. Ta mentalnośc ludzka- ułatwiania i umilania sobie wszystkiego, nawet tego, co Boże wywołuje wiele sporów. Jako, że jestem organistą (tzn. uczę się gry na tym instrumencie, ale nie spełniam stałej funkcji w żadnym kosciele) częśto spotykam się z zespołami wykonującymi muzyke rozrywkową. Niestety ta muzyka nie wnosi nic do liturgii, poza kiczem.

1. Młodziez w obecnych czasach coraz bardziej pragnie sobie "ułatwić" uczestnictwo we Mszy Św. poprzez wykonywanie podczas jej trwania muzyki rozrywkwej, miłej i przyjemnej, ale nie oddajacej czci Bogu. Jaki z tego wniosek? Teraz dla owych "wielkich reformatowór muzyki kościelnej" nie liczy się prawdziwe oddanie czci Bogu, ale po prostu pójście na łatwizne poprzez ułatwienie sobie uczestnictwa we Mszy bez monotonnych archaicznych pieśni, które są już tradycją Kościoła Polskiego. Przez takie podejscie Koscioł nie staje się miejscem kultu Bozego, ale kolejną sceną, gdzie ludzka mentalność "pójścia na łatwizne" niszczy to co piękne i wzniosłe.

2. W dokumentach Soborowych (Sanctosanctorum Concilium Rozdz. VI) czytamy:



Myślę, że nie jest tu wymagany komentarz, ponieważ przepisy jasno wyjaśniają jaka muzyka nadaje się i powinna być wykonywana podczas liturgii.

A ja się niestety musze zgodzić z założycielem tematu. przydałaby nam się mała rewolucja. Spędziłam tydzień na rekolekcjach w Bukowinie i te piesni które my spiewaliśmy az chciało się śpiewać. Gitarka (zamiast nudnych organów), głośne, radosne pieśni śpiewane całym sercem. Dla odmiany gdy poszłam do kościoła i zaczęło się tooooo ciiiiiiiągnięęęęęęęcie i apatia ludzi to az mi się niemiło zrobiło....