W styczniu zapisałem sie z żoną na pielgrzymkę do Rzymu aby spotkać tam Ojca Świętego. Krótko przed wyjazdem (w lipcu) moja córka miałą groźny wypadek kolizja z samochodem żyje. Myślę że to opatrzność za, która podziękowałem MOJEMU OJCU przy Jego grobie. Co myślicie???

A jakże opatrzność mogła dopuścić do Tego wypadku? Zaspała?

Stało się coś złego (groźny wypadek) a Ty się cieszysz z mniejszego zła (poranione dziecko) toż to relatywizm moralny!!!

Wypadek to nie powód do zachwytu ale córka żyje i cieszy się drowiem. Ale dziwne jest to że i ona sama wierzy że to opatrzność Jana Pawła. Z takiego wypadku nie wychodzi się bez zadrapań. Ona wyszła, świadkowie twierdzą że to cód

No to i dobrze, ale powiedz co się stało, że opatrzność zaspała przy samym wypadku. Skoro uratowała jej życie - nie mogła intereniować wcześniej, przed wypadkiem?

A czy nie uratowali czasem pańskiej córki Ci którzy pospieszyli jej z pomocą (pogotowie, czy straż pożarna- nie znam szczegółów).

Opatrzność do dość ciekawa kwestia, ale nie zdawałbym jedynie na opatrzność kwestii życia mojego dziecka.

PS Proszę przekazać życzenia dla córki: Rychłego powrotu do zdrowia.

Córka po wypadku miała małe zadrapanie na ramieniu i nie pomógł jej nikt mimo obecności popropstu wstała. Wyniki badań są pozytywne. To co to jest?
Ale głównym moim wątkiem jest wiara w opatrzność i działanie Jana Pawła.
Ty go pomijasz. Dlatego zadam pytanie kim dla Ciebie był i jest Jan Paweł II???

JP2 - dla mnie osobiście nie był nikim ważnym. Znaczy Polak i w świecie szanowany- ok., ale nic po za tym.

A skąd ta pewność, że JP 2, a nie św. Krzysztof, albo Matka Boska, albo kto inny?

Myślę że Jan Paweł II może się wstawiać za każdego z nas w modlitwach (prośbach) do Boga, nie wiadomo tylko czy ogląda Jego oblicze i czy jego prośby będą wysłuchane.