Credo jest symbolem wiary. Innymi słowy bardzo skróconym spisem doktrynalnych prawd, które akceptują współwyznawcy. I po tym się wzajemnie rozpoznają, niczym po opaskach na rękawach. Credo obrastało z czasem. Zaczęło się od prostego:

Wierzę w jednego Boga Ojca, Władcę nad wszystkim,
i w jednego Syna, Pana Jezusa Chrystusa,
i w Ducha Świętego,
i w zmartwychwstanie ciała,
i w jeden święty, katolicki Kościół.

Potem, w miarę odpierania kolejnych interpretacji uznawanych za heretyckie, sobory dodawały sobie różne dogmaty, które znajdowały odzwierciedlenie w kolejnych symbolach wiary, np Quicumque Pseudo-Atanazego:

1. Ktokolwiek chce być zbawiony, trzeba przede wszystkim, aby zachował wiarę katolicką:
2. jeśli jej ktoś nie zachowa w całości i bez naruszenia, zginie bez wątpienia na wieki.
3. Wiara katolicka zaś polega na tym, abyśmy czcili jednego Boga w Trójcy i Trójcę w jedności,
4. ani nie mieszając osób, ani nie dzieląc istoty;
5. inna jest bowiem osoba Ojca, inna (osoba) Syna, inna (osoba) Ducha Świętego;
6. lecz jedno jest Bóstwo Ojca i Syna i Ducha Świętego, równa chwała, równie wieczny majestat.
7. Jaki Ojciec, taki Syn, taki (także) Duch Święty:
8. niestworzony Ojciec, niestworzony Syn, niestworzony Duch Święty;
9. niezmierzony Ojciec, niezmierzony Syn, niezmierzony Duch Święty;
10. wieczny Ojciec, wieczny Syn, wieczny Duch Święty;
11. a jednak nie trzej wieczni, lecz jeden wieczny;
12. jako nie trzej niestworzeni, ani trzej niezmierzeni, lecz jeden niestworzony i jeden niezmierzony.
13. Podobnie wszechmogący Ojciec, wszechmogący Syn, wszechmogący Duch Święty;
14. i jednak nie trzej wszechmogący, lecz jeden wszechmogący.
15. Tak Bogiem Ojciec, Bogiem Syn, Bogiem Duch Święty;
16. i jednak nie trzej bogowie, lecz jeden Bóg.
17. Tak Panem Ojciec, Panem Syn, Panem Duch Święty;
18. i jednak nie trzej, lecz jeden jest Pan:
19. ponieważ, jak jesteśmy nakłonieni chrześcijańską prawdą wyznać osobną każdą Osobę i Boga i Pana;
20. tak religia katolicka zabrania nam mówić o trzech bogach albo panach.
21. Ojciec przez nikogo nie został uczyniony ani stworzony, ani zrodzony;
22. Syn jest od samego Ojca, nie uczyniony, ani stworzony, lecz zrodzony;
23. Duch Święty nie został uczyniony przez Ojca i Syna, ani stworzony, ani zrodzony, lecz pochodzący.
24. Jeden więc Ojciec, nie trzech ojców; jeden Syn, nie trzech synów; jeden Duch Święty, nie trzech Duchów Świętych.
25. I w tej Trójcy nic (nie jest) wcześniej albo później, nic więcej albo mniej,
26. lecz wszystkie trzy Osoby są sobie równie wieczne i jednakowe.
27. Tak, że we wszystkim, jak już wyżej zostało powiedziane, powinna być czczona jedność w Trójcy i Trójca w jedności (Trójca w jedności i jedność w Trójcy).
28. Kto więc chce być zbawiony, tak niech myśli o Trójcy.
29. Konieczne do wiecznego zbawienia jest jednak to, aby wierzyć wiernie także o Wcieleniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.
30. Prawdziwą więc wiarą jest, że wierzymy i wyznajemy, iż nasz Pan Jezus Chrystus, Syn Boży, jest także Bogiem i człowiekiem:
31. jest Bogiem, z istoty Ojca zrodzonym przed wiekami, i jest człowiekiem zrodzonym w czasie z osoby Matki;
32. doskonały Bóg, doskonały człowiek istniejący z duszą rozumną i ludzkim ciałem;
33. równy Ojcu w swoim Bóstwie, mniejszy od Ojca w swoim człowieczeństwie;
34. chociaż jest Bogiem i człowiekiem, nie dwaj jednak, lecz jeden jest Chrystus;
35. jeden zaś nie przez zamianę Bóstwa w ciało, lecz przez przyjęcie człowieczeństwa do Boga (w Bogu);
36. jest całkiem jeden, nie przez pomieszanie substancji, lecz przez jedność osoby.
37. Jak bowiem jeden człowiek jest duszą rozumną i ciałem, tak jeden Chrystus jest Bogiem i człowiekiem.
38. On cierpiał dla naszego zbawienia, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia powstał z umarłych,
39. wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
40. Na Jego przyjście wszyscy ludzie mają powstać ze swoimi (w swoich) ciałami i mają zdać rachunek z własnych czynów;
41. i ci, którzy czynili dobro, pójdą do życia wiecznego, a ci, którzy czynili zło, w ogień wieczny.
42. Taka jest wiara katolicka: jeśli ktoś (kto) nie będzie wierzył wiernie i mocno, nie będzie mógł być zbawiony.

W średniowieczu powyższe wyznanie wiary było traktowane na równi z nicejskim Składem Apostolskim. I nie jest to wcale najdłuższe wyznanie wiary.

Co zaś do ilości znaków przechowywanych w pamięci krótkotrwałej, to liczbę ową możemy sobie łatwo poszerzyć za pomocą mnemotechniki. Czy jednak znaczy to, że człowiek, który przeszedł jeden z kursów oferowanych przez Buzana zmieni nagle wyznanie?

Hm... przerzucając sobie angielską wiki widzę, że chyba faktycznie przeszarżowałem z tą trójką, bo chodzić miało o heretyków spod znaku biskupa Ariusza, kwestionujących współistotność Ducha Ojcu (Duch miał być stworzony). W każdym razie źródła wzmiankują Ducha Świętego dosyć późno, najwcześniej w II wieku po Chrystusie. No ale jeśli to płynęło w ustnej tradycji... tylko skąd w takim razie herezja?

Nb. zabawna sprawa: w polskiej wiki linku do angielskiego artykułu nie ma, musiałem przeklikać się przez niemiecki. : )

Istotnie, trójc w pogaństwie jest ogromna ilość.

Ba, a Świętowit więcej widzi bo ma cztery twarze...

W tym jest sens.

Bigos sie tu straszny zrobil

Zaczelo sie od krzyza z Shantivanam a skonczylo na Swietowicie.

A nasz brat Slowianski to chyba chce byc za wszelka cene zauwazony albo cierpi na manie przesladowcza.

Ciagle slysze, ze ci wredni chrzescijanie zrobili to albo tamto, tamtym poganom cos ukradli a od innych cos sobie pozyczyli.

Slowianski, nie boj sie. My wszyscy Cie tu szanujemy, ba, nawet kochamy .

...i będziemy go kochali tak długo, aż on nas pokocha...

@danbog

Mógłbyś mi wyjaśnić dlaczego:
1. Stosujesz spację przed znakami przestankowymi i między nawiasami?
2. Dlaczego nie robisz normalnych nawiasów-> ()
3. Dlaczego piszesz CapsLockiem(którego używanie oznacza, że krzyczysz?)

Wszystko to sprawia, że Twoje posty czyta się koszmarnie
Dlaczego ktoś ma przedyskutować sprawę z proboszczem
I dlaczego piszesz "podobno"? Jesteś solipsystą?

Val !



Po prostu uznaję znaki przestankowe i nawiasy za jeden z elenetów składowych pisanego tekstu , który oddzielam jak każdy inny . Oddzielanie takie czyni tekst przejrzystym , nie trzeba np wpatrywać się w wyrazy kończące się na samogłoski ae by określić czy piszę "stopa,: czy "stopą" .
Mam świadomość że nie jest to zgodne z przyjętą nomenklaturą , jednak nie zajmuję się redakcją tekstów zawodowo i moja maniera w niczym mi nie przeszkadza . Co najwyżej budzi politowanie zawodowców .
Inaczej mówiąc ot taki ze mnie oryginał .
W porównaniu z naprawdę niebanalną ortografią jaką zazwyczaj stosuję w edytorach pozbawionych słownika to naprawdę "mały pikuś" .


Ponieważ są one nienormalne .
Trzeba użyć dwóch klawiszy na klawiaturze , a mnie wystarczy jeden .



Jest to efekt uboczny regulaminu tego forum , który obchodzę stosując się "do jego litery" , a gwałcąc jego "ducha ".
Szersze wyjaśnienie tutaj :
viewtopic.php?f=6&t=33426&start=30



Przepraszam .
Jak to mówią o gustach się nie dyskutuje .



Śmiem powątpiewać w znajomość teologii przez mojego rozmówcę .
Wydaje mi sie że jego podejście do sprawy nie mieści się w amach katolicyzmu nawet [ stąd "podobno " ] .
Nie mieści mi się w głowie by teolog mógł zaprzeczyć mojemu rozumowaniu .
Jeśli jednak tak się stanie będę musiał uznać teologie katolicką za bardziej pokręconą niż mi się wydawało .

W przypadku problemów z wzrokiem idzie się do okulisty, a nie oświadcza że tekst jest przejrzysty, gdyż wystarczy pokręcić przy stylistyce tekstu, ponieważ świadczy to o braku szacunku wobec odbiorcy.


Inaczej mówiąc, swoje problemy traktujesz jak oryginalność, z której jesteś dumny. Zgroza.


Na plus należy Ci zaliczyć, że zaakceptowałeś przynajmniej słowniki w edytorach i nie skarżysz się, że Ci swobodę ortograficzną cenzurują.


Masz problemy zdrowotne związane z rękami?


Znaczy się: skoro masz problemy z stylistyką,gramatyką, ortografią, czy nawet z zrobieniem nawiasów, a więc jesteś pokręcony, szukasz pokręcenia również w doktrynie katolickiej?

Val !



Hym..... brak szacunku nie był moim zmysłem .
Oczywiście można by powiedzieć , że niedocenienie twórczej ekspresji jest brakiem szacunku dla autora .
Ale to chyba bezsensowne przepychanki słowne .
Dlatego właśnie o gustach się nie dyskutuje .



Tak to już jest , że niektórzy akceptują siebie , nie popadając w kompleksy z tak błachych powodów .
Zgroooooooza .



W sumie to nie chce mi się poprawiać podkreślonych błędów .
Z drugiej jednak strony istnieją dwa powody by to robić .
1. Dysortografia jest jednak mimo wszystko przejawem pewnej dysfunkcji [ mam nadzieje że kompensowanej na jakimś innym polu ] , Dysfunkcja nie jest zaś powodem do dumy .
Z drugiej strony nie wpędza mnie w kompleksy będące motywacją do wkuwania słowników.
2. Moje teksty mogą być czytane przez bidną dziatwę szkolną programowo torturowaną ortografią j. polskiego :/ . Ktoś czytając moje teksty mógłby oblać maturę .
3. Wymyśliłem jeszcze jakiś trzeci , ale mi się zpomniało , pisząc poprzednie .


A czy ty masz jakieś problemy zdroworne nie ubierając spodni przez głowę ?
Jak by się dobrze postarać przy pewnej ich konstrukcji było by to chyba możliwe [ tylko poco tak sobie życie utrudniać ] .



Wręcz przeciwnie .
Sądzę , że w omawianej kwestii powinna być bardzo klarowna , tylko stanowisko mojego rozmówcy [ uważającego się jeśli dobrze rozumiem za katolika ] chyba nie do końca ją wyraża .
A może się mylę - nie jestem pewien więc pytam .

Zrób ankietę dotyczącą stylistyki swoich postów. Daję dolary przeciw orzechom, że większość będzie wolała, abyś dostosował się do ogólnie przyjętych zasad stylistyki


To jest przerzucanie swoich problemów na innych.
To taka postawa: nie rozumiem czegoś? Ano bo inni są nieprecyzyjni i bełkotliwi. Nie mogę się czegoś nauczyć? Bo inni są niekompetentnymi nauczycielami, a tak w ogóle to jest bez sensu. Coś wydaje się mi głupie/nielogiczne/nieracjonalne? Takie jest, tylko inni tego nie widzą, bo są mało inteligentni. Zrobiłem błąd? To wina innych, bo mi nie dali dobrych wskazówek/przeszkadzała mi pogoda/ zadanie było źle skonstruowane/ za mało było danych/ brakowało narzędzi/nie dostałem kawy/ piwa itp.


Nie rozumiem, dlaczego nie pochwaliłeś się, że edytor pomaga Ci w poprawnej pisowni.
Akceptacja siebie to jedno, a duma z swoich problemów, to drugie.


Przecież jest opcja autokorekty. Wysiłek żaden.


Dlaczego?

Jaki jest sens i motywacja uzycia w tym zdaniu wyrażenia "cierpieć na manię prześladowczą"? Jakie są podstawy zarzucania mi manii prześladowczej?

I ujrzałem:
oto biały koń,
a siedzący na nim miał łuk.
I dano mu wieniec,
i wyruszył jako zwycięzca, by jeszcze zwyciężać.

To jest ksiądz; on już tak ma, bo takim mitem oddycha i żyje.

Val !


Nie chce mi się .
Nie czuję potrzeby zmiany nawyków by zadowolić gusta czytelników którym nie podobają się moje posty .
Jak nie chcą , niech nie czytają .



Tak samo jak twoje przerzucanie swoich problemów na mnie .
Nie uważam szaty graficznej swoich postów za błąd , uważam że są lepsze od twoich .

Dziękuję za wyczerpującą analizę psychologiczną mojego przypadku .
Wszystkie twoje uwagi można więc odnieść także do Ciebie , więc nieźle się tu dobraliśmy .
Tylko że ja nie widzę sensu w czynieniu tego .
Widocznie jestem mniej czepialski niż ty .
Zaręczam ci że jest na tym forum wiele ciekawszych tematów do dyskusji niż aspekt estetyczny odstępu między przecinkiem a wyrazem . W ogóle kwestie mody [ także ortograficzno interpunkcyjnej ] mało mnie ciekawią .



Pochwaliłem się .
Problem to coś co przeszkadza - ja zaś problemów żadnych nie mam .
Co najwyżej problematyczna może być konieczność wprowadzania poprawek , ale łatwo się go pozbyć nie wprowadzając ich .



A gdzie się to włącza ?
Mam nadziej że działa lepiej niż w telefonach .

Z drugiej strony ręczne poprawianie można traktować jako walkę ze swoimi niedoskonałościami - dzięki temu kiedyś napiszę coś poprawnie bez autokorekty .




Odsyłam do posta z Pt lis 22, 2013 11:21 [ częśc adresowana do Qwerty2011 ]