Całe Pismo powstało w Kościele, choć ten Kościół nie od razu był katolicki.


Zgadza się, powstał w Kościele z inspiracji Boga.


W podanym przez Ciebie fragmencie nie ma ani jednego słowa o Piśmie.

@Idący
Generalnie zgadzam się z tym co napisałeś, natomiast nie rozumiem Twoich zarzutów.

Analogicznie mógłbyś napisać, ze wszystkie księgi Pisma zostały napisane przez kobiety, chociaż ci autorzy jeszcze nie wiedzieli, że są kobietami.

Autorzy NT byli wierzącymi ludźmi, ale nie pisali z upoważnienia Kościoła - lecz Boga. Później po latach (a czasami wiekach) ludzie wierzący rozpoznali w tekstach NT Boże natchnienie. Ten temat pojawił sie już w innym wątku.

Ale pojawia się "słowo Boże" i jest to jeden z synonimów "Pisma świętego". W kontekście zacytowanych słów (w całym 4. rodziale listu do Hebrajczyków) pojawia się cały szereg cytatów z Pisma świętego, których ważność nie wygasła, dlatego to "słowo Boże" jest wciąż żywe i aktualne.

Autorzy NT byli ludźmi Kościoła, który wówczas już był Kościołem katolickim, a zatem pisma te powstały w Kościele. Po latach Kościół potwierdził ich autentyczność i natchnienie.

@feelek

Raczej należałoby pisać, że w tamtym momencie autorzy ci byli ludźmi Kościoła Katolickiego (duża litera zamierzona). Tzn. byli więrzącymi w Chrystusa, byli częścią Ciała Chrystusa - i poza Kościołem Powszechnym, czyli skupiającym wszystkich wierzących i odrodzonych - nie było innego Kościoła. O Kościele katolickim (mała litera zamierzona) - jako nazwie odróżniającej jedną denominację od tej drugiej, prawosławnej, można mówić od XI w., gdy drogi obu Kościołów się rozeszły.

Ale wracając do naszego tematu: Pismo święte często bywa nazywane słowem Bożym, ale nigdy słowem Kościoła. Natchnienie pochodzi od Boga, a nie od Kościoła.
Gdy autor listu do Hebrajczyków napisał, że wszystko podlega osądowi Bożego słowa (a chodzi tu o Pismo święte), które jest zdolne osądzić pragnienia i myśli serca każdego - to nie mamy podstaw, by uważać, że autor listu uważał, że istnieje jakiś wyjątek, czy to w postaci Kościoła, czy to papieża, i że ktoś temu osądowi Bożego słowa nie podlega.

Napisałeś wcześniej:

Masz więc odpowiedź: tacy przywódcy Kościoła, którzy kwestionowaliby nadrzędność Pisma w stosunku do samego siebie, znajdują się na kolizyjnym kursie z Bożym słowem. Jak sądzisz, kto zatonie?

Rabarbar - jestem pod wrażeniem Twoich wpisów! Brawo! Tak trzymaj!...

Denominacje istnieją w sektach protestanckich. Natomiast Kościół Katolicki trwa od czasów Jezusa do dziś dzień, pod przewodnictwem Biskupa Rzymu. Co możemy z łatwością wykazać. Ale jak widać protestanci/wrogowie KK muszą używać takich śmiesznych argumentów bo innych nie mają do zanegowania Chrystusowego załozycielstwa KK

Wciąż czekam na dowód iż Biblia naucza solą scriptura

Kanao - czy Kościół Katolicki jest monolitem bez żadnych wewnętrznych podziałów? (podziały są u protestantów, ale u katolików niczego takiego nie ma, tak?)

A w jaki sposób Pismo święte może nas osądzać?

Łał! Choć pytanie nie do mnie, to pozwól, że odpiszę Ci, bo właśnie dosłownie w tej godzinie się o czymś dowiedziałem!

Otóż moja znajoma na Facebooku ma (ufam, że dzięki właśnie Bożemu Słowu i działaniu Bożemu to już przejdzie w stan: miała) wrogie (nienawistne) nastawienie do Ukraińców (to zaszłości z historii jej rodziny i czasów zbrodni UPA)...
Ja dowiedziawszy się o tym 2 dni temu, myślałem, jak jej b. delikatnie dać znać, że taką wrogością sobie tylko szkodzi! Wyszukałem nawet cytaty w Liście Jana tej treści:

1J 2:9 PAU
(9) Kto mówi, że trwa w światłości, a nienawidzi swego brata, wciąż jest w ciemności.

1J 2:11 PAU
(11) Kto zaś nienawidzi swego brata, trwa w ciemności i chodzi w ciemności. Nie wie, dokąd zmierza, ponieważ ciemności oślepiły jego oczy.

1J 3:15 PAU
(15) Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie ma w sobie życia wiecznego.

1J 4:20 PAU
(20) Jeżeli ktoś powie: „Miłuję Boga”, a jednocześnie nienawidzi swego brata, jest kłamcą. Kto nie miłuje swego brata, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.

ale wiedziałem, że nie mogę jej tymi wersetami "między oczy przywalić", bo to by się mogło spotkać ze złym odbiorem (ta osoba jest na etapie długotrwałego nawracania się z życia bez Boga).

Wobec tego nie same wersety, ale cały List Jana jej wskazałem, pytając, czy już go kiedyś czytała; dałem też link do wersji audio...
No i szybko nadeszła bardzo obiecująca wiadomość od niej, że zapoznała się z Listem, i że ona potrzebuje zmienić myślenie o 180 stopni!
Pytasz Feelku: A w jaki sposób Pismo święte może nas osądzać?
Ano w taki właśnie!... Pięknie, prawda?!

@Jerzy_67

Twoja znajoma sama osądziła swoje postępowanie i postanowiła je zmienić. Co prawda zrobiła to po przeczytaniu fragmentu Pisma świętego, ale ten osąd dokonany był przez nią, a nie przez Pismo.

Hmmm... - no a jak to sobie Ty wyobrażasz?! Że co?! - bez udziału ludzkiej myśli i woli coś się takiego stanie, że co...? >> z Biblii wyskoczy sędzia w todze i będzie młotkiem wyroki przyklepywał, czy jak?!...

Dlaczego mnie o to pytasz? To wy twierdzicie, że osądowi Pisma podlegają wszyscy bez wyjątku.

Bo podlegają; Pan Jezus tak uczy, np.:

J 12:48 BW "Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym;"

Nie wiedziałem, że dla Twojej znajomej to był dzień ostateczny. Sorry.