Uwierzę, że to był szczery trochę infantylny gest, gdy zamilknie, a nie wzorem Bartosia, Obirka będzie kontestował swoje stracone lata w zakonie i zabierał głos w dyskusji występując jako główny krytykant Kościoła.

Katolicy głupole to chyba o sobie mówisz

Dokładnie - wedle wojujących ateistów, zwolenników wszelkiej maści energii, katolicy to głupole.

Wybacz, łatwo taką nadwrażliwość nabyć.
A może własnie dochował wierności Bogu, zachował wiarę i postąpił zgodnie z własnym sumieniem? Może to nie kryzys ale dojrzałość wiary?
Proszę, nie cytuj wyciętych z kontekstu wersów. Biblia to jednak nie Koran.

Chwalę go za brak obłudy. Stanął w trudnej sytuacji i rozwiązał ją z podniesiona przyłbicą.
Po trzykroć zdradził kogo? Boga nie zdradził, bo wiara w nim żywa. Siebie samego także nie zdradził, bo postępuje zgodnie z własnym sumieniem.

Tobie zaczynaja nerwy puszczać. Powtarzasz slogany o których pojęcia nie masz. To raczej ty fanatycznie wojujesz.
Przydałaby się ci przerwa,dobrze by ci zrobiła na psychikę. Niepodzielnie królujesz tu codzinnie od rana do wieczora.

Problem katolików polega na tym, iż samowolnie:
1. przyjęli celibat
2. przyjęli jakieś śluby wieczyste
3. to wszystko samowolnie podnieśli do rangi małżeństwa.
Zgadzam sie z Koziołem - zakonnik NIKOGO nie zdradził.
Bóg nie zabrania nikomu zawierać małżeństw. No chyba, że ten ex bedzie teraz żył na kocią łapę - wtedy popełnia obrzydliwy grzech rozpusty. Ale rzecz jasna rozpusta to taki sam grzech w wykonaniu zarówno celibatariuszy, ślubujących, jak i każdego innego człowieka.

Problemem ŚJ jest zas to, ze.....odrzucili Wszystko włacznie z boskościa Jezusa Chrystusa.

Dlatego jako zdrajcy Najwiekszej Świetości popieraja wszystkich innych zdrajców...

Może?
Może?
Obracasz się w kręgu "może?"

Tymczasem dysponujemy jednym, niepodważalnym faktem, który nie należy do kategorii "może?".

Tym faktem jest, że Jacek Krzysztofowicz złożył dwukrotnie publiczne, uroczyste śluby Bogu.
Jako zakonnik złożył wieczyste śluby (które w u dominikanow ograniczają się, co prawda do ślubów posłuszeństwa Bogu i przełożonym, ale zawierają w sobie także ślub czystości i ubóstwa).
Jako kapłan przyjął na siebie przed Bogiem obowiązek życia w celibacie.

Teraz mówi, że to był zmarnowany czas i uważa swoje zobowiązanie za niebyłe.

Nie mówię, że go potępiam, ale... naprawdę nie widzisz problemu złamania uroczystego ślubowania Bogu?

Pal sześć, że Bogu. Wyobraźmy sobie, co by było, gdyby podobnie lekko traktowali przysięgę zawodowi żołnierze. (Aczkolwiek żołnierz ze służby może odejść i nikt mu za to głowy suszył nie będzie.)

Nic nie stoi na przeszkodzie abyś i Ty królował, musisz jedynie zrezygnować z uszczęśliwiania chorych (oczywiście za kasę), "uzdrawiając" energią.
A kto pisze i kiedy winien mieć przerwę decyzja nie do Ciebie należy.

Zatem dlaczego najbardziej oburzeni są ludzie?


Byłem swgo czasu w wojsku. Siedziałem z młodymi porucznikami na wieży w Krzesinach.
Uwierz mi, nie raz słyszałem od nich, że gdyby do czegos doszło, to pierwsze co by robili to spakowali się i wyjechali bo swojego życia raczej nie narazaliby za ten kraj. Nie ukrywali, że są w wojsku głownie dla pieniędzy.

A cóż to za swołocz parszywa, nie wojacy?

Mnie kiedyś były kapral pouczał, że nasza doktryna obejmuje stawianie oporu przez 72 godziny, "a potem do lasu". Jednakowoż nie usłyszałem od niego słowa o ewentualnej dezercji.

A ja widzę to tak (na przykladzie Bartosia)
Chłop dokonał aktu apostazji,
teoretycznie powinno go coraz mniej obchodzić
co się w KK dzieje.

Ale jego zainteresowanie tym co się dzieje nie tylko nie osłabło
z krytyką KK wiążą się u niego coraz to silniejsze emocje
widać, że sprawy KK nadal dotykają go sobiście
(zdarza się, że posuwa się w tych emocjach do mówienia nonsensów.)

Wiem, nie musi tak być jak mi się wydaje,
moja wyobraźnia jest ograniczona..

Nie potrafię tego sobie wytlumnaczyć jak tylko tym, że chłop cały czas
odreagowuje jakąś tramę, którą przeżyl będąć we KK czy w zakonie.
Nie jest w stanie zapomnieć - ciągle to przeżywa....

Proszę nie upraszczać mojej wypowiedzi - to niekoniecznie jest tak,
że ktoś go obiektywnie skrzywdził (ktoś konkretnie, kościół, zakon?),
Skąd ta trauma - nie wiem.

Rozumiem, że kiedy widzisz kogoś kto łamie, na przykład, przysięgę małżeńską.... nie jesteś oburzony, bo Ciebie to nie dotyczy, to znaczy nie jest to przysięga złożona Tobie?
Można i tak.
Poza tym nie chodzi o oburzenie, ale raczej o pewną ocenę.