Jest potrzebne, żeby ludzie wiedzieli co mogą a czego nie mogą robić.

Kościół, religia powinny pełnić taką funkcję. Jeśli jej nie pełnią, to niedobrze (i niewłaściwie).

Bo ludzie to tępe bydło i sami nie wiedzą, zgadzam się z tobą.




Taką funkcję pełni kodeks karny, a nie religia.

Może najlepszym ustrojem jest taki kapitalizm z socjałem jak Polska za rządów Tuska zamiast kolejnej utopii kapitalistycznej rodem z UPR.

Bo ludzie to tępe bydło i nie wiedzą, że nie trzeba się zabijać, zgadzam się z tobą. Tak samo nie wiedzą mnóstwa innych rzeczy, dlatego państwo musi to uregulować za nich. I tak się tworzy socjalizm.

Państwo musi regulować, np. że nie wolno zabijać, bo inaczej mamy anarchizm

No to co, że mamy anarchizm? To jest coś złego?

Socjaliści uważają także, iż państwo musi uregulować że pracownik ma ośmiogodzinny czas pracy, bo inaczej będzie wyzysk. Oczywiste jest dla socjalistów, że u pracodawcy nie da się (np. poprzez nauczanie religijne) wyrobić wewnętrznego przekonania o tym, że nie powinien nadmiernie obciążać pracą swoich pracowników - państwo musi tego, i wszystkiego innego, dopilnować, a w ogóle to religie są złe i zwalczają wolność.

Tych którzy nie wiedzą, religia raczej nie powstrzyma. Już prędzej kodeks karny.




Jeżeli faktycznie ich nie wiedza i ktoś musi stać nad nimi - to co za różnica, czy będzie to państwo, czy religia? Tak czy inaczej wychodzi na to, że ludzie to głupie bydło, nad którym ktoś musi stać, żeby nie zrobiło sobie krzywdy.




Analogia oczywiście całkowicie chybiona. Czy ja naprawdę muszę o tym pisać?

Czas pracy jest wynikiem umowy. Jesli komuś sie nie podoba jego czas pracy, to może ze swojej pracy zrezygnować. Tu po prostu nie ma elementu rzeczywistej krzywdy. Jest tylko niekorzystna umowa, którą jednak "ofiara" przyjęła przecież z własnej woli. Wyznaczony przez państwo maksymalny czas pracy jest po prostu ingerencją w swobodę umów.

Inaczej w przypadku morderstwa, w którym ofiara doznaje obiektywnej krzywdy, bynajmniej nie z własnej woli. Dlatego też zabójstwo powinno być uregulowane przez prawo i karane przez wymiar sprawiedliwości. Chociaż też nie zawsze tak było, przecież jeszcze w średniowieczu zabójstwo ("mężobójstwo") ścigano z oskarżenia prywatnego

To niedobrze, że religia ich nie powstrzymuje. Tak nie powinno być.



Po pierwsze - treści religijne są bardziej ogólne i abstrakcyjne, niż przepisy, zwłaszcza proceduralne. Po drugie, religia nie powinna funkcjonować na zasadzie aparatu państwowego - powinna być funkcją na poziomie intelektualnym.



Owszem, jest element rzeczywistej krzywdy - kiedy np. innej pracy po prostu nie ma, więc nie można z niej ot tak zrezygnować. Nie zawsze ofiara przyjmuje warunki umowy z własnej woli. Może wolałaby inną umowę, ale nie ma możliwości wyboru. Całe prawo pracy zasadza się na jednej podstawowej regule: między pracodawcą i pracownikiem nie ma rzeczywistej równości stron. Pracodawca jest na pozycji uprzywilejowanej względem pracownika. Oczywiście, jest tak dlatego, że na rynku jest za mało pracodawców itp. co jest efektem socjalizmu. Ale socjalizm też z czegoś wynika. Zabójstwo nie jest abstrakcją względem rynku, bo dotyczy także np. niemożności zabicia konkurenta. Aspekt siły zostaje zatem wyłączony z rynku - a pierwsze wyłączenie naturalną koleją rzeczy pociąga za sobą kolejne.

Po prostu, od wzajemnego zabijania się ludzi powstrzymują nie kodeksy karne, nie religie, tylko zwyczajne zasady życia w społeczeństwie, wypracowane przez historię cywilizacji i kultury. Są tacy, którzy tych zasad nie akceptują i dlatego stanowi się prawo.




To są kryteria zewnętrzne, obiektywne, za które nikt nie ponosi winy. Krzywda byłaby wtedy, gdyby ktoś był w pracy trzymany siłą.

A poza tym, czy to jest, czy nie jest, elemtent wolnej woli, tak naprawdę nie ma tu żadnego znaczenia, ponieważ socjalizm się przecież o to nie pyta. Socjalizm po prostu zakazuje. A załóżmy że ktoś woli jednak pracowac dłużej, albo woli pracować w dzień ustawowo wolny od pracy... żadna krzywda mu się przez to nie dzieje, ale państwo postanowiło że nie może, "dla jego dobra"

Anarchizm jest zły.

Nie da się, religia nie powstrzyma

Morderca też zabija w wyniku zewnętrznych, obiektywnych kryteriów..



Wolny rynek też się o nic nie pyta - po prostu zezwala.

Dokładnie, zezwala, czyli jeśli ktoś tego nie chce, to może też zrezygnować. Socjalizm natomiast zabrania na dobre. Nawet jeśli ktoś mimo wszystko chce to i tak nie może. Na tym polega wyższość wolnego rynku - daje możliwość wyboru, socjalizm nie daje.




Czyżby? A ja myślałem że człowiek odpowiada za dokonywane przez siebie czyny. Ale nie, najwyraźniej nie. Zdaniem Johnnego człowiek działa według zewnętrznych kryteriów. Czyli de facto, nie ponosi odpowiedzialności za nic, co robi.

Nie, bo zezwala także na to, by jedna ze stron przedstawiała dowolne warunki, co wyłączy de facto wolność drugiej strony. Wolny rynek mówi: wolność jest wtedy, kiedy możesz drugiemu przedstawić wybór "moje warunki albo śmierć głodowa" - no bo co, przecież może "zrezygnować" i wybrać śmierć!

Co nadal w żaden sposób nie rozwiązuje problemu tych, którzy jednak by chcieli przystać na te warunki, ale nie mogą, ponieważ socjalizm im nie pozwala. Socjalizm wie lepiej od człowieka, kiedy mu się dzieje krzywda, niż on sam...



Nie, wolny rynek mówi: jeżeli chcę, to mogę przystać na te warunki i nikt nie ma prawa mi tego zabronić.

Socjalizm jednak stanowczo protestuje przeciwko wolności polegającej na możliwości uniknięcia śmierci (czy choćby degradacji społecznej) poprzez wykonanie rozkazu, bez możliwości negocjacji. To tak, jakby za wolnorynkową wolność uznać rozbój: dawaj kasę i telefon, albo będzie po tobie. Jasne jest, że niemal wszyscy ludzie w tej sytuacji "wybierają" oddanie portfela i najnowszej komórki. Może nie należy więc z tym walczyć, przecież to ich wybór i mają do niego prawo.